ปกแรก l บทนำ l
บทที่ ก l บทที่ ข l บทที่ ค l บทที่ ฆ l บทที่ ง l บทที่ จ l บทที่ ช l บทที่ ซ l บทที่ ญ l บทที่ ฒ l
บทที่ ด l บทที่ ต l บทที่ ถ l บทที่ ท l บทที่ น l บทที่ บ l บทที่ ป l บทที่ ผ l บทที่ ฝ l บทที่ พ l
บทที่ ม l บทที่ ย l บทที่ ร l บทที่ ล l บทที่ ว l บทที่ ศ l บทที่ ส l บทที่ ห l บทที่ อ l บทอื่น ๆ l



วัวแก่กินหญ้าอ่อน
ชายแก่ได้หญิงสาวเป็นเมีย


วัวใครเข้าคอกคนนั้น
การกระทำของใคร่ย่อมเป็นของคนนั้น
ทำดีได้ ทำชั่วได้ชั่ว


วัวไม่กินหญ้าอย่าข่มเขา
สอนให้ไม่ขืนใจคน

วัวหายล้อมคอก
เสียแล้วจึงคิดป้องกัน


วัวเห็นแก่หญ้า ขี้ข้าเห็นแก่กิน
คนเห็นแก่ได้


วานรได้แก้ว
ลิงไม่รู้จักใช้แก้วให้เป็นประโยชน์ได้อย่างไร


วันโกนไม่ละ วันพระไม่เว้น
ทำชั่วตลอดเวลา


วัวลืมตีน
คนลืมพื้นเพตนเอง


วัวพันหลัก
ได้คนใกล้ชิดโดยไม่จำเป็น




songkran2000@chaiyo.com