ประเพณีแต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ
คือ เชิญให้รับประทานอาหารมื้อที่แขกมาพอเหมาะ


ปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยปลาลงน้ำ
ปล่อยคนมีอิทธิพลไป สอนให้ระวัง
อาจกลับมาทำให้เดือดร้อนภายหลัง


ปลาใหญ่กินปลาเล็ก
คนมีอิทธิพลย่อมเอาเปรียบคนไม่มีอิทธิพล


ปลิงเกาะเลือดก็ออก
ลงมีเรื่องร้ายก็ย่อมเดือดร้อนบ้างละ ไม่มากก็น้อย


ปลูกเรือนค่อมตอ
ทำอะไรที่จะเกิดภัยภายหลัง


ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ต้องตามใจผู้นอน
สอนให้ตามใจคนที่ใช้สิ่งนั้น ๆ โดยเฉพาะการแต่งงาน


ปลูกเรือนผิด คิดจนเรือนทลาย มีเมียผิดคิดจนเมียตาย
สอนให้ระวังก่อนทำอะไรลงไป
เพราะถ้าตัดสินใจผิดแต่ต้นแล้วแก้ไขยาก
โดยเฉพาะเรื่องเลือกคู่


ปัดสวะให้พ้นหน้าบ้าน
ทำงานให้พ้นหน้าที่


ปากปราศรัย น้ำใจเชือดคอ
ปากดี ใจร้าย


ปากเป็นเอก เลขเป็นโท
วาทศิลป์สำคัญที่สุด วิชาคำนวณยังเป็นรอง


ปั้นน้ำเป็นตัว
พูดเรื่องเชื่อไม่ได้ พูดไม่จริง
น้ำจะปั้นเป็นก้อนไม่ได้


ปิดทองหลังพระ
ทำคุณโดยเขาไม่รู้ตัว


เป็นทองแผ่นเดียว
แต่งงานกัน
เป็นผู้น้อยค่อยก้มประนมกร หนักไปก่อนแล้วสบายเมื่อปลายมือ
สอนให้อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่จะได้ดีภายหลัง


เปลก็ไกว ดาบก็แกว่ง
หญิงไทยเป็นแม่เรือนก็ได้ รบทัพจับศึกก็เก่ง