พระศิวะ พระศิวะ
|
|
 การบูชาพระศิวะ การประกอบวิธีกรรมเพื่อสักการะบูชาองค์พระศิวะมหาเทพนั้น ได้มีการกำหนดช่วงเวลาไว้ หลายช่วงเวลาด้วยกัน ขึ้นอยู่กับว่าแห่งใดจะยึดถือเอาตามคัมภีร์ใด ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วจะมีการประกอบพิธีการสักการะบูชาอยู่ 4 ช่วงตามลักษณะของเทศกาลทั้ง 4 ดังนี้ นิตยศิวาราตรี มาสศิวาราตรี มาฆาศิวาราตรี มหาศิวาราตรี แต่โดยหลักทั่วๆ ไปที่ยึดถือกันโดยแพร่หลายก็คือการไปร่วมสักการะบูชาในพิธีที่ค่อยข้างใหญ่โตที่สุด นั่นก็คือพิธีมหาศิวาราตรีที่ได้ระบุไว้ว่า สามารถสักการะบูชาพระศิวะได้ในเดือนมาฆะ แต่จะต้องเป็นวันขึ้น15ค่ำ ซึ่งในวันขึ้น 15 ค่ำเดือนมาฆะนี้ หมายถึงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมีนาคม ซึ่งจะเป็นเดือนที่3 ของปี และจะมีช่วงเวลาใกล้เคียงหรือตรงกับวันมาฆบูชาด้วยนั่นเอง ดังนั้นในพิธีกรรมช่วงนี้จึงมีผู้ประกอบพิธีกันอย่างกว้างขวางและแพร่หลายกว่าในช่วงเวลาอื่นๆ หากใครที่จะบวงสรวงบูชาศิวลึงค์ในช่วงเวลาเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนมีนาคม หรือเรียกว่าเดือนมาฆะนี้แล้วนั้นมักจะต้องประกอบในวันขึ้น 15 ค่ำ แล้วจึงจะต้องมีการประพฤติตนตามธรรมเนียมอีกด้วย คือจะต้องงดการับประทานอาหารและเครื่องดื่มนานาชนิด นอกจากจะต้องอดข้าวอดน้ำแล้ว บรรดาผู้ที่จะบูชาบวงสรวงศิวลึงค์ในพิธีมหาศิวาราตรีนี้ ยังจะต้องสวดมนต์บูชาสรรเสริญพระศิวะตลอด 24 ชั่วโมง จึงค่อยพักมาทำการสวดมนต์สรรเสริญด้วยบทธรรมดา จากนั้นก็จึงจะได้รับอนุญาติให้รับประทานอาหารและดื่มน้ำได้บ้าง ผู้ที่ประกอบพิธีการบวงสรวงบูชาศิวลึงค์ โดยอดอาหาร อดเครื่องดื่มและอดหลับอดนอนจนครบ 24 ชั่วโมงนี้แล้วนั้น ยังมีการนำขี้เถ้ามาลูปไล้บนร่างกายให้ทั่วๆอีกด้วย สำหรับบางแห่งที่นิยมทำเช่นนี้นั้น จะมีการเผามูลวัวกับกำยาน เครื่องหอมต่าง ๆแล้วก็นำเอามูลวัวเผา หรือเศษเถ้าที่ได้จากการเผากำยานและเผามูลวัวนั้นมาทาร่างกายเพื่อให้ศิริมงคลจะทำให้เกิดควาสุขและความสำเร็จได้ในเร็ววันอีกด้วย ตำนานของการประกอบพิธีกรรมบวงสรวงบูชาพระศิวะมหาเทพนี้นั้นได้เล่าไว้ว่าในสมัยโบราณได้มีนายพรานคนหนึ่ง ซึ่งกลับจากการล่าสัตว์แล้วก็ได้ปีนขึ้นไปสร้างห้างค้างแรมอยู่บนต้นใหญ่เพื่อจะพักกายอาศัยหลับนอนก่อนที่จะตื่นขึ้นในรุ่งเช้าและเดินทางกลับบ้านต่อไป ในค่ำคืนนั้นนายพรานนอนตากน้ำค้าง สั่นหนาวและหิวโหย จึงดิ้นกระสับกระส่ายเคลื่อนไหวร่างกายตลอดทั้งคืน อันเป็นเหตุให้ใบมะตูมและหยาดน้ำค้างที่เกาะอยู่ตามผิวไม้และใบมะตูมนั้นได้ร่วงพราวลงสู่ศิวลึงค์ที่ประดิษฐานอยู่ ณ ใต้ต้นมะตูมนั้น องค์พระศิวะที่ประทับอยู่ ณ เขาไกรลาส จึงได้หยั่งรู้และสำคัญไปว่ามีนายพรานผู้หนึ่งได้ทำการสักการะบูชาพระองค์ด้วยใบมะตูม
และน้ำค้างบริสุทธิ์ตลอดคืนพระองค์จึงประทานพรให้นายพรานผู้นั้น กลายเป็นผู้บริสุทธิ์พ้นจากบาปที่ได้เกิดจากการล่าสัตว์มาตลอดครึ่งชีวิตแล้ว
|