|
|
Een ander land, dus andere mensen, een andere taal, andere gewoontes
enne..........................andere culinaire uitspattingen!!!
Dat IJslanders veel vis eten, is bij de meesten wel bekend.
De vis wordt op vele manieren gegeten: rauw, gekookt, gedroogd, gegrild,
gestoomd of gebakken.
Bekende vissoorten zijn: schelvis, heilbot, kabeljauw, zalm, schol,
garnalen, haring en mosselen.
Maar IJsland biedt meer dan alleen vis. Ook lams- of schapenvlees wordt veel gegeten.
Nou, tot zover niets bijzonders.........................................
MÁÁR ik heb ook al echt héééle rare dingen gegeten:
HÁKARL oftewel Haaie-vlees..........................
het stinkt ongelooflijk naar ammoniak en het heeft op z´n zachtst
uitgedrukt een apart smaakje..............................
Haaie-vlees ligt eerst een aantal maanden te "rotten". Dit
"verduurzamen" is noodzakelijk om de grote hoeveelheid ammoniak uit het
haaie-lichaam te krijgen. Zonder deze behandeling is
haaie-vlees absoluut dodelijk (!) voor zijn eter!!
SLÁTUR oftewel Bloed- of Leverpudding.......................
Er zijn 2 soorten: Blódmör en lifrarpylsa.
Blódmör is de bloedpudding. Dit zijn plakken van een mix van
schapenbloed, meel, niervet en kruiden, bijeengehouden en gekookt in een
schapenmaag.........
Lifrarpylsa is de leverpudding.
Dit is een variatie op de blódmör, waarbij het bezinksel van een
fijngehakte schapenlever wordt gebruikt in plaats van schapenbloed.
SELSPIK oftewel Zeehonde-vet.......................
Jeeemig, wat een stank!!!!!!!!!!! En de smaak? Brrr..................
LUNDI oftewel Papegaaiduikertje.
Ja, echt waar. Ik heb al een aantal keren zomaar die schattige, lieve
diertjes gegeten.............................
En lekker dat ze zijn...........hmmm.
De IJslanders eten ze zowel gekookt als gerookt.
Traditioneel met zoete aardappelen, rode kool en overgoten met een
bruin sausje.
HARDFISKUR oftewel Stokvis.
Dit is gedroogde vis (schelvis, kabeljauw of zeewolf), die als snack
wordt gegeten.
Het is gebaseerd op een oude conserveringsmethode en kan jarenlang in
een droge omgeving bewaard worden. De vis wordt schoongemaakt, gewassen en
in luchtige schuren (of alleen een afdakje) opgehangen, tot ze hard en
broos zijn geworden.
Het wordt om het weer eetbaar te maken niet gekookt, maar geslagen totdat
het zacht en kruimelig wordt. Vervolgens wordt het vel er in repen
afgetrokken en geserveerd met een heerlijk laagje boter.
Ik zelf vind het lekker.
Tot zover even mijn CULINAIRE ontdekkingen.
Is ieders maag nog ok of euh....................
Maar de ECHTE hoogtepunten op het gebied van het IJslandse eten heb ik nog
tegoed, zo wordt gezegd......
In December natuurlijk het bijzondere Kerstfeest met de daarbij behorende
traditionele gerechten, maar echt erg wordt het in de maand
Februari..........................
Dan vindt namelijk het oude, heidense feest Thorrablót plaats, waar
allerlei hééééle vreemde gerechten geserveerd worden.
Alvast een voorproefje????
Oke, komt ie:
Wat dachten jullie van:
Een gekookte schapenkop, inclusief de
ogen.....................................
Zeehonde-vinnen..............
In het zuur gelegde ramsKLOTEN......
en véééél meer raars..........
|
