Interview1

NAAM:        Maik Onink
LEEFTIJD: 22 jaar
PLAATS:     Linker hoekspeler
CLUB:          Primaz Sittardia

Hij speelde voor HV Voerendaal, HV Gemini,
Blauw Wit, Cuypers BFC, Primaz Sittardia en
35 keer kwam hij uit voor het Nederlands team

Maik Onink wil zijn idool achterna. Zijn idool is
Mark Schmetz. "Ik wil net zoals hij ook over
twee, drie jaar in Duitsland handballen!”

SITTARD – Hij is nog jong (22) en is volgens kenners één van de talenten die het gaan maken als handballer. Maik Onink begon in 1984 te handballen bij het Voerendaalse Gemini en werd al snel weggeplukt door het toenmalige Blauw Wit Neerbeek, dat inmiddels met Caesar gefuseerd is en nu in de hoogste divisie balt onder de naam Cuypers/BFC. Daar klom Maik Onink op tot aanvoerder en groeide uit tot vaste waarde in Oranje. Vlak voordat dit handbalseizoen van start ging, kwam er een aanbod van Primaz/Sittardia, dat Maik Onink niet kon laten glippen.

“Ik heb aan het einde van het vorige seizoen een gesprek gehad met onze coach Jo Smeets en met Hans Gierman, de teammanager. Er was geen concrete interesse en toen hebben we dan ook afgesproken, dat ik bij BFC zou blijven. Dit onder de voorwaarde, dat als er zich een club zou melden, waar ik me in sportief opzicht zou kunnen verbeteren, ik dan zou kunnen vertrekken. In Nederland zou dat alleen Sittardia zijn, ik voel er niet zo veel voor om naar het noorden te vertrekken. Eynatten of Hasselt had ook nog gekund.”

Moeilijk
Vlak voordat de voorbereiding op het nieuwe seizoen begon, deed Sittardia Maik Onink een concrete aanbieding. Het vervolg is bekend. “Robin Gielen ging weg hier en toen kwam Sittard meteen naar mij toe. Dat de transfer zo kort voor de competitie tot stand kwam vond ik zélf óók vervelend. Ik heb er heel veel moeite mee gehad. Ik had mijn woord gegeven aan BFC, weliswaar onder de voorwaarde dat als zich de kans zou voordoen, ik alsnog zou vertrekken. En die eenmalige kans kwam, vlak voordat de voorbereiding begon. Als ik niet op die aanbieding uit Sittard was ingegaan, hadden ze een andere speler genomen. Ik heb nog gepraat met Jo Smeets en Hans Gierman, voor mij was het een van de moeilijkste beslissingen die ik in mijn leven heb moeten nemen.”

Kansen
Maik Onink aardde snel in Sittard. “De meeste jongens hier spelen net als ik in het Nederlands team. Sven Coonen is een hele goeie vriend van me. Het enige dat wennen was, is dat ik niet meer centraal speel maar in de hoek, acties maken en proberen de bal erin te gooien. Daar heb ik af en toe nog wel wat moeite mee.” Maik gelooft in de kansen, dat het kampioenschap straks
weer in Limburg terechtkomt. “Nee, voor mij is Aalsmeer niet de torenhoge favoriet. V&L heeft een sterke ploeg, wij zijn ook sterk genoeg om mee te doen voor de titel. En mijn oude club BFC heeft naar mijn idee een beetje pech gehad in de wedstrijden, die gewonnen hadden moeten worden. In duels, waarvan niemand had gedacht dat ze punten zouden opleveren, pakken ze ze wél.”

Keutel
De doelstelling van de Sittardse club is duidelijk. “De playoffs halen. Het ziet er goed uit, we moeten nog drie wedstrijden spelen. De eerste is tegen mijn oude club BFC en tegen hen hebben we het vreselijk moeilijk gehad tijdens de Limburgse Handbal Dagen. Ik weet als geen ander hoe BFC zich kan opladen voor een derby. Dat is al jaren zo. Dan zijn ze super gemotiveerd. Dat wordt een hele speciale wedstrijd voor mij. In de playoffs moet het gebeuren. We willen de titel terughalen naar Sittard. In de laatste wedstrijd tegen Aalsmeer zijn we begonnen met een keutel in de broek, in de eerste helft komen we ruim achter, in de tweede walsen we over ze heen en redden het nét niet. Maar het heeft ons wel het vertrouwen gegeven om de volgende keren tegen Aalsmeer de punten te pakken. En die zijn dan pas écht belangrijk.”

Schmetz
Maik Onink heeft zijn handbalcarrière al uitgestippeld. “Kijken waar ik kan eindigen, waar mijn top ligt. Dat is ook de enige reden waarom ik de beslissing heb genomen om hier bij Sittardia te gaan ballen. Ik ben nu 22 en kan me hier in Sittard in de komende twee, drie jaar verder ontwikkelen als handballer. En dan moet een Duitse ploeg interesse tonen. Als dat niet lukt, dan ligt mijn top op het niveau van Sittardia. En als die belangstelling vanuit Duitsland er wél mocht zijn, dan wil ik daar kijken waar het eindigt. Ik heb het er in mijn laatste gesprek met Jo Smeets, de trainer van BFC, óók over gehad. Hij heeft hier gespeeld en weet ook dat er hier toch weer op een hoger niveau gespeeld wordt. Mark Schmetz, mijn grote voorbeeld, is het toch óók gelukt om in Duitsland aan de bak te komen? Als zich afgelopen zomer een ploeg uit de tweede Bundesliga gemeld had, had ik niet voor Sittardia gekozen. Samen met Mark in één team? Dat zou sjiek zijn, héél sjiek…. Maar voorlopig even reëel blijven, er zijn nog genoeg punten die beter kunnen en waar aan gewerkt moet worden.”