fernSiam.com : Home > โลกของเฟิน >Taxonomy > Pteridaceae || go Back | ||
วงศ์ Pteridaceae |
||
สกุล Acrostichum L.
สกุลปรงไข่ ปรงทอง สกุลนี้ เป็นเฟินน้ำ มักพบอยู่ตามบึงหรือหนองน้ำตื้นๆ และมักเป็นน้ำกร่อย
บางทีก็อาจพบตามหนองน้ำใสด้วย เป็นเฟินขนาดกลาง มีเหง้าใหญ่เป็นเนื้อไม้แข็ง
เหง้าเป็นแท่งสั้น ตั้งตรง ปกคลุมด้วยเกล็ดเป็นแผ่นหนา ก้านใบยาว ด้านหน้าก้านใบเป็นร่องรูปตัว
U เมื่อต้นยังเล็ก ใบเป็นใบเดี่ยวปกติ เมื่อโตเต็มที่ ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก
ใบย่อยรูปรี ปลายแหลม หนาและเป็นมันเหมือนแผ่นหนัง อับสปอร์ เป็นกลุ่มอัดแน่นติดกันเป็นพืดเต็มหลังแผ่นใบย่อย
ไม่มีเยื่ออินเซียปิดคลุมสปอร์ อับสปอร์ผนังรัดรอบกลุ่มสปอร์แต่ละกลุ่มเท่านั้น
(Acrostichoid แปลว่า ติดกันเป็นพืด) บางแห่งจัดสกุลอยู่ในวงศ์ Acrostichaceae Acrosticum auream L.
ซึ่งคล้ายกับชนิดแรก แต่มีขนาดเล็กหว่า ขนที่เหง้าใหญ่กว่า ปรงหนูจะพบบริเวณที่เป็นบึงน้ำกร่อยได้มากกว่าน้ำจืด พบที่ระนอง พังงา และตราด |
||
สกุล
Pteris สกุล เฟินหิรัญ เฟินเงิน
|
||
สกุล Pityrogramma
|
||
สกุล Stenochlaena ผักกูดแดง เฟินชนิดนี้จัดเป็นเฟินอากาศ (epiphyteic fern) มีเหง้าหรือลำต้นยาวเลื้อยไปตามลำต้นไม้ใหญ่ ใบประกอบแบบขนนก มี 2 แบบ คือ ใบที่สร้างสปอร์ มีขนาดเล็กกว่าใบปกติ อับสปอร์เกิดกระจายทั่วผิวใบด้านล่าง เว้นเฉพาะส่วนที่เป็นเส้นกลางใบ ใบปกติมีจักที่ขอบคล้ายหนาม ในเขตร้อนพบ 4 ชนิด ตั้งแต่อาฟริกาไปจนถึงโพลีนีเซีย ในไทยพบเพียงชนิด Stenochlaena pulustris (Burm. f.) Bedd. ชื่ออื่น : ปรงสวน ลำเท็ง ลำทะเม็ง กูดมอญ ผักยอดแดง ปะกูมาติง เฟินชนิดนี้พบตามสวนเก่าทั่วไปใน กทม. นครนายก ปราจีนบุรี ระยอง ตราด และภาคใต้ ชอบเลื้อยขึ้นต้นไม้ ลำต้นเหนียวแน่น ใช้ทำเชือกหรือนำมาถักกระเช้าหรือตะกร้าได้ดี ใบสามารถนำมาฟอกสีให้ขาวทำเป็นใบไม้แห้งสำหรับประดับแจกันได้ดี มีใบพริ้ว บางใสคล้ายไหม นอกจากนี้ ยอดอ่อนยังสามรถกินได้อีกด้วย |
||
fernSiam.com : Home > โลกของเฟิน >Taxonomy > Pteridaceae || go Back |