Hispan Ido Societo
Sociedad Española Idista
Apartado de Correos 3142 E-14080 Córdoba, España

Curso por Correspondencia de la Lengua Auxiliar Ido

Lección V

El indicativo en tiempo pasado, que traduce nuestro pretérito imperfecto y nuestro pretérito perfecto, termina en is. Ejemplos: me esis, yo fuí, era o estaba; tu esis, tú fuiste, eras o estabas; il esis, él fue, era o estaba; ni esis, nosotros fuimos, hemos sido, éramos o estábamos; vi esis, vosotros (o ustedes) fuísteis, habéis sido, érais o estábais; li esis, ellos fueron, han sido, eran o estaban; me venis, yo vine, he venido, etc.; tu venis, tú viniste, has venido, etc.; il venis, él vino, ha venido, etc.; ni venis, nosotros vinimos, hemos venido, etc.; vi venis, vosotros (o ustedes) vinísteis, habíais venido, veníais; vi amis, vosotros (o ustedes) amábais, amásteis, etc.; li drinkis, ellos bebieron, han bebido, bebían; me manjis, yo comí, he comido, comía; tu iris, tú fuiste, has ido; il dormis, él durmió, ha dormido, dormía; ni facis, nosotros hicimos, hemos hecho; vi debis, vosotros (o ustedes) debíais, habéis debido, etc.; li dicis, ellos dijeron, han dicho, etc.

LAS PREPOSICIONES a (ad) y di

Para indicar el fin de la acción, la dirección o lugar, se emplea la palabra a (ad). Ejemplos: a la fratulo, al hermano; a la fratino, a la hermana; a la infanto, al niño; irar a la skolo, ir a la escuela; il venas de Madrid ed iras ad Paris, él viene de Madrid y va a París.

Para indicar la relación de propiedad, posesión o pertenencia, se emplea la palabra di. Ejemplos: di la patro, del padre; di la matro, de la madre; la libro di Petro, el libro de Pedro; la flori di la fratino, las flores de la hermana; la fenestri di la chambro, las ventanas de la habitación. Por lo tanto, la preposición di (de) indica, precisamente, el genitivo español. De modo que para su empleo correcto haremos uso de ella en las palabras con que se responden a la pregunta ¿de quién es? Ejemplo: el libro de Pedro. ¿De quién es el libro? De Pedro. Luego, en IDO, se dirá: La libro di Petro.

EJERCICIO

Después de leídas en alta voz, cópiense y apréndanse de memoria las palabras siguientes:

dicar
vizitar
volar
renkontrar
komprenar
sendar
donar
urbo
kolego
nulo
spozino
spozulo
lago
kultelo
vorto
pasinto
frazo
pordo
pekunio
franko
centimo
decir
visitar
querer
encontrar
comprender
enviar
dar
ciudad
colega
nada
esposa
esposo
lago
cuchillo
palabra
pasado
frase
puerta
dinero
franco (moneda)
céntimo
rozo
dorno
facar
serchar
perdar
trovar
apertita
klozita
nula

hiere
prehiere
kande
heme
alonge
omnube
ja
ne ja
ne plus
rosa
espina
hacer
buscar
perder
hallar
abierto, a
cerrado, a
ninguno, a
(al principio de frase: no hay, no había, etc.)
ayer
anteayer
cuando
en la casa, en el hogar
a lo largo de
por todas partes, en todas partes
ya
aún no
no… ya

LECTURA Y TRADUCCIÓN

La pasinto dil verbo finas per «is». Ube tu esis hiere? Me esis en la urbo. Kande venis tua kolego? Il venis prehiere. Quan vu dicis? Me dicis nulo. Pro quo vi ne vizitis ni? Ni volis vizitar vi, ma ni ne renkontris vi heme. Ka la infanti ja manjis? No, li ne ja manjis. Quo facis vua amiko? Il promenis kun lua spozino alonge la lago. Me perdis mea kultelo, me serchis ol omnube, ma me ne plus povis trovar ol. La flori di nia gardeno esas tre bela. Ka tu komprenas la vorti di la frazo? Yes, me komprenas li. Kad la pordo di la domo esis apertita? No, ol esis klozita. Ni sendis la pekunio a la patro. Kad il ja donis la libro a tu? No, il ne donis ol a me. Quante me debas a vu? Vu debas a me triadek e quar franki e sisadek centimi. Nula rozi sen dorni.


SiguienteLección VI

AnteriorLección IV

Volver a la introducción, clave e índice del curso

Volver a la página principal