 |
|
 |
 |
| ΟΙ ΤΣΙΚΑΛΑΔΕΣ ΤΗΣ ΣΙΦΝΟΥ |
| Η Σίφνος υπηρξε πάντα το νησί που αντιπροσώπευε τη λαϊκή αγγειοπλαστική,τέχνη και παράδοση. Μέχρι το 1830 τα πιο πολ- λά "κανατάδικα" λειτουργούσαν στό εσωτερικό του νησιού και κάλυπταν τις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού σε πήλινα σκεύη. |
| Αργότερα τα καμίνια επεκτείνονται στα παραθαλάσ- σια λιμάνια του νησιού(Χερόνησος,Καμάρες,Πλατύ-γιαλός,Βαθύ,Φάρος,Βρουλίδια,Κάστρο). Από το 1870 ο Σιφνιός τεχνίτης αποκτά ειδικότητα στη κατασκευή των ¨τσουκαλιών" των πυρίμαχων,λόγω των μοναδι- |
| κών αργιλοχωμάτων του νησιού,μαγειρικών σκευών πού γίνο- νται με την εξαγωγή τους πασίγνωστα. Στις αρχές του 20ου αιώνα λόγω οικονομικής κρίσης στο νησί αρχίζει η μετανάστευση των αγγειοπλαστών προς άλλα μέ-ρη της νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας με κύριο σημείο τη δημιουργία της Σιφναϊκής παροικίας αγγειοπλαστών στο Μα- ρούσι Αττικής. Εκεί αναπτύσονται πολυάριθμα κανατάδικα που |
| συμβάλουν αποφασιστικά στη οικονομική ανάπτυξη της πόλης για να γίνει το Μαρούσι γνωστό σαν κε- ραμούπολη.Οι Σιφνιοί του Μαρουσιού θα παραμεί- νουν πάντα δεμένοι μεταξύ τους πιστοί τηρητές των Σιφναϊκών παραδόσεων και εθίμων. |