SENİ
SEVİYORUM DEMEK İÇİN GEÇ KALMIŞ DEĞİLSİNİZ...
İnanç Tarihi dersimin öğrencilerinden biriydi Tommy. Uzun saçlı,
değişik bir gençti. Sınıfta benimle en çok tartışan öğrenci
oydu. Tanrı'ya kayıtsız şartsız inanmayı kabullenmiyordu.
Mezun olurken bana imalı, imalı; -"Günün birinde Tanrı'yı
bulacağıma inanıyor musun hocam? " dedi. -"Hayır"
dedim, yavaşça. -"Yaaa" dedi. "Oysa senin, bu
derste Tanrı'yı pazarladığını sanıyordum hocam..."
Kapıdan çıkıp gitmek üzereyken arkasından bağırdım:
-"Tanrı'yı bulabileceğini düşünmüyorum. Ama o seni
mutlak bulacak bir gün, eminim." Tommy, omuzunu silkip yürüdü...
Mezuniyetten sonra izini kaybetmiştim ki, acı haberi kendisi
getirdi bana...Ölümcül kansere yakalanmıştı. Odama girdiğinde;
zayıflamış, çökmüştü... Kemoterapi, o uzun saçlarını
dökmüştü... Ama gözleri halâ pırıl pırıldı...
-"Birkaç haftalık ömrüm kalmış hocam" dedi.
-"Sana bir şey sorabilir miyim?" dedim.
-"Tabii" dedi, "Ne öğrenmek
istiyorsun?"
-"Sadece
24 yaşında olmak ve ölmekte olduğunu bilmek nasıl bir şey?"
-"Daha kötüsü olabilirdi... 50 yaşında olmak, kafayı
çekmek, kadınlarla beraber olmak ve müthiş paralar kazanmayı,
yaşamak, sanmak gibi..." Sonra niye geldiğini anlattı...
"Okulun son günü sana Tanrı'yı bulup bulamayacağımı
sormuş; "hayır" yanıtını alınca şaşırmıştım.
Sonra, "ama o seni bulur" dedin.İşte bunu çok düşündüm.
Doktorlar ciğerimden parça alıp kötü huylu olduğunu söylediklerinde;
Tanrı'yı aramayı ciddiye aldım birden.Habis ur, diğer
hayati organlarıma yayılmaya başlayınca, sabahlara kadar
dualar etmeye başladım. Hiç birşey olmadı. Bir sabah uyandığımda;
ilahi bir mesaj alma yolundaki umutsuz çabalarımdan vazgeçiverdim
aniden. Ömrümün geri kalan vaktini; Tanrı, ölümden sonra
hayat falan gibi şeylerle geçirmeyecektim. Daha önemli şeyler
yapma kararı aldım. O zaman gene seni düşündüm...
"En büyük mutsuzluk, sevgisiz bir hayat sürmektir,
bundan daha kötüsü de bu dünyadan, sevdiklerine "Seni
seviyorum" diyemeden gitmektir"
demiştin... Son günlerimi bu eksiği gidermekle harcayacaktım
işte... En zorundan başladım.Babamdan." Oğlu yanına
geldiğinde; babası, gazete okuyormuş. -"Baba, seninle
konuşmam lazım" demiş Tommy.
-"Peki, konuş oğlum" -"Yani, çok önemli bir
şey..." Babası, gazeteyi 10 santim indirmiş o zaman aşağı;
- "Neymiş o bakalım?" -"Baba, seni seviyorum.
Bunu bilmeni istedim." Tommy, gülümsedi, arkasını anlatırken.
Babasının elinden yere düşmüş gazete.Hayatında hiç
yapmadığı iki şeyi yapmış. Tommy'ye sarılmış ve ağlamış.Sabaha
kadar konuşmuşlar.
Babası, ertesi sabah işe gitmek zorunda olduğu halde...
"Annem ve kardeşimle daha kolay oldu" diye devam etti
Tommy."Onlar da bana sarılıp ağladılar. Yıllardır
bana söylemedikleri, söyleyemedikleri şeyleri anlattılar. Bütün
bunları yapmak için bu kadar geç kalmış olmama üzüldüm
sadece... Ölümün gölgesi üzerime düşünce; kalbimi açıyordum,
bana, aslında çok daha yakın olması gereken
insanlara..."
Nefes aldı Tommy." Bir gün baktım, Tanrı, orada.Hemen
yanı başımda duruyor.Ona yalvardığım zaman, bana gelmemişti.
Onun kendi programı vardı, kendi bildiği gibi yapıyordu. Gerçek
olan şu ki, haklıydın.Ben, onu aramaktan vazgeçtiğim halde,
gelip, beni bulmuştu."
- "Tommy" dedim. "Sandığından çok önemli şeyler
söylüyorsun, tüm insanlığa.Sen, Tanrı'yı bulmanın en
emin yolunu anlatıyorsun. Onu, sadece kendine ayırmak, sadece
ihtiyaç duyunca aramak işe yaramaz.Ama hayatını sevgiye açarsan
o, gelir seni bulur. Bunu anlatıyorsun farkında mısın?"
Devam ettim; "Tommy, bana bir iyilik yapar mısın, bunları
gelip sınıfımda da anlatabilir misin?" Bir gün tespit
ettik. Ama Tommy gelemedi o gün. Ölümle hayatı sona ermemişti
tabii.Şekil değiştirmiş, büyük bir adım atmıştı
sadece.İnanmaktan, görmeye geçmişti.Ölümünden önce son
bir defa konuşmuştuk.
-"Söz verdiğim derse gelemeyeceğim, halsiz ve bitkinim
hocam" demişti.. -"Anlıyorum Tommy !"
-"Benim yerime onlara sen anlatır mısın hocam, sen anlatır
mısın? Herkese, bütün dünyaya, benim için anlatır mısın?"
-"Anlatırım Tommy" dedim. "Anlatırım, merak
etme!"
İnsanlara;
"Seni seviyorum" demek için, ölümü beklemenize
gerek yok, şimdi, hemen şimdi başlayabilirsiniz.Başlayın
ki, hayatınız güzelleşsin, zenginleşsin..Hem, şimdi başlamazsanız,
belki de hiç söyleme şansınız olmayabilir...
|