SENİ SEN YOKKEN SEVDİM

Seni sen yokken sevdim
Bütün sevenler gibi değil;
Bulutun seyrinde gözümün nurunda sevdim..
Seni sen küçükken sevdim..
Bir defa görmek için yıllarımı verdim.
Aldığım nefes kokladığım çiçeğe benzettim
Çayda sazan yakaladım ..seninle oturup yemek için.
Birde is buldum sana ömür boyu bakmak için
Seni sen küçükken sevdim.
Bütün sevenler gibi değil...
Aldığım. nefeste gözümün nurunda sevdim.
Oyalı yazmanı burnundaki hızmanı sevdim.
Bazen bir kir çiçeğine benzettim,
Bazen bir ova gülüne....
Bazense bir hırçın taya benzettim
Ne zamanlar harcadım sana yetişebilmek için
Ne günler öldürdüm seni görmek için.
Seni sen küçükken sevdim
Seni sen yokken daha çok sevdim..
Asmalı bir bahçeniz vardı.
Tastan örülü duvarın için de..
Ahşap iki gözlü birde fakir haneniz vardı..
Seni sakağım ağarmadan önce sevdim.
Seni dimdik yürürken sevdim...
İlçeler arası minibüs hep sizin oradan kalkardı.
Sen binerken ben içerde olmak isterdim.
Aksam hep dönüsünü beklerdim.
İnenleri tek tek süzerdim..
Senli zamanı senli mevsimleri sevdim..
Çok zaman diz boyu kari yarıp
İki gözlü evinizin yanında
Seni bir tek defa görmek için
Kalbimin atışına dahi müsaade etmedim..
Seni O zamanlarda sevdim
Seni hep yüreğimde sevdim..
Seni bir kesme seker misali
Bir Anadolu demli çayına atıp
Tek nefeste içip yüreğimin rahatlığını sevdim..
Seni bu halimde de sevdim
Tekerlekli bir sandalyede pilli bir kalple sevdim.
Tek bacaklı altmış beş yasında da sevdim..
Seni Erzurum yaylasından dönen taze tereyağı misali
Bir sabah kahvaltısında bir nefeste yiyilisini sevdim.
Seni palandökende bir kar evinde sevdim
Seni sen yokken sevdim..
Bütün sevenler gibi değil
Bulutun seyrinde gözümün nurun da sevdim.
Seni sen küçükken sevdim...
Hemde seni çok,çok sevdim
Hemde canımdan çok sevdim
SENİ YÜREĞİME GÖMDÜM
SENİ BAS UCUMA KOYDUM
SENİ DAĞLARA SORDUM
SENİ CANIM DAN ÇOK SEVDİM...