อันตรายจากรังสี เนื่องจากรังสีเป็นพลังงานรูปหนึ่ง ดังนั้นเมื่อกระทบต่อวัสดุต่าง ๆ และต่อสิ่งที่มีชีวิต ก็ย่อมก่อให้ เกิดผลกระทบขึ้นได้ ซึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง ได้แก่ ชนิดของรังสี พลังงานของรังสี ปริมาณรังสีและชนิด ของอวัยวะที่รังสีตกกระทบ รังสีที่ก่อให้เกิดไอออนนั้น มีผลต่อสิ่งมีชีวิตโดยทำให้อะตอม/โมเลกุลของเซลล์และระบบการทำงาน ของเซลล์เปลี่ยนแปลงไปและเกิดอาการผิดปกติในร่างกายขึ้นได้ ได้มีการศึกษาผลกระทบจากรังสีจากกรณีที่มีการทิ้งระเบิดปรมาณูเมื่อครั้งสงครามโลกครั้งที่ 2 และ จากกรณีการปฏิบัติงานเกี่ยวข้องกับพลังงานนิวเคลียร์ รังสีและวัสดุกัมมันตรังสีตลอดช่วงเวลา 100 ปี ที่ผ่าน มาและได้สรุปผลค่าความเสี่ยงและอันตรายของรังสีต่อมนุษย์ ได้ดังนี้
| ระดับความแรงรังสี | อันตรายที่เกิดขึ้น |
|---|---|
| 10,000 มิลลิซีเวิร์ต ในระยะเวลาสั้น ๆ |
ก่อให้เกิดความเจ็บป่วยและ ถึงตายได้ภายใน 2-3 สัปดาห์ |
| 1,000 มิลลิซีเวิร์ต ในระยะเวลาสั้น ๆ |
ก่อให้เกิดการเจ็บป่วย เช่น อาเจียนแต่ ไม่ถึงตายและอนาคตอาจเกิดมะเร็งได้ |
| 20 มิลลิซีเวิร์ตต่อปี | เป็นเกณฑ์ปลอดภัยสำหรับผู้ปฏิบัติงานทางรังสี |
| 13 มิลลิซีเวิร์ตต่อปี | เป็นเกณฑ์ที่อนุญาตให้ทำงานได้ สำหรับคนงานในเหมืองแร่ยูเรเนียม |
| 2 มิลลิซีเวิร์ตต่อปี | เป็นระดับรังสีปกติในธรรมชาติ |
| 0.05 มิลลิซีเวิร์ต | เป็นเกณฑ์กำหนดระดับรังสี ณ รั้ว รอบโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ขณะเดินเครื่อง |
| รังสีจากธรรมชาติ | ความแรงรังสี (มิลลิซีเวิร์ตต่อปี) |
|---|---|
| รังสีคอสมิก | 0.39 |
| พื้นดิน (ยูเรเนียม/ทอเรียม/โพแทสเซียม) | 0.46 |
| แก๊สเรดอน | 1.30 |
| อาหารและเครื่องดื่ม | 0.23 |
| รังสีจากต้นกำเนิดรังสีที่มนุษย์สร้างขึ้น | ความแรงรังสี (มิลลิซีเวิร์ตต่อปี) |
|---|---|
| รังสีที่ใช้ในทางการแพทย์ | 0.30 |
| รังสีจากฝุ่นกัมมันตรังสี | 0.006 |
| รังสีจากการเดินเครื่องโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ | 0.008 |
| รังสีจากสินค้าอุปโภค | 0.0005 |
| รังสีจากกรณีอื่น ๆ | 0.001 |
| ไอโซโทปรังสี | % ในร่างกายโดยน้ำหนัก |
|---|---|
| โพแทสเซียม -40 | 0.2 |
| รูบิเดียม -87 | 0.0017 |
| เรเดียม -226 | 1.4 x 10-13 |
| แลนทานัม -138 | น้อยกว่า 7 x 10-5 |
| วาเนเดียม -50 | น้อยกว่า 1.4 x 10-7 |
| ยูเรเนียม -238 | 3 x 10-8 |