ΟΝΟΜΑΣΙΑ "ΚΑΚΟΥΡΙ"
Για την ονομασία του χωριού "Κακούρι" , που ήταν η αρχική, συγκρούονται δύο εκδοχές. Η μία η οποία φαίνεται να είναι και η εύλογη και την θέλει η παράδοση κατά το μέγιστο μέρος είναι ότι την ονομασία αυτή την πήρε το χωριό μας από τις λέξεις "κακό -όριο" , με τη συναίρεση των δύο όμικρον σε "ου" έγινε "κακούριον" = "Κακούρι". Κακό όριο ονομάστηκε η τοποθεσία που έχει χτιστεί το χωριό, η οποία στη βόρεια πλευρά της που λέγεται "Αγιολιάς" έχει στενό πέρασμα που κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν η διέλευση του δρόμου της Τρίπολης -
Καλαβρύτων. Εκεί τότε κατά την επανάσταση στήνονταν ενέδρες από τους πατριώτες κατοίκους του χωριού κατά των Τούρκων, αλλά και πριν την επανάσταση κατά των πλιατσικολόγων τους οποίους αποδεκάτιζαν.Κατά την άλλη εκδοχή που είναι η ασθενέστερη και την ακολουθεί μικρή μερίδα της παράδοσης την ονομασία την πήρε από το επώνυμο κάποιου που εγκαταστάθηκε εκεί και ελέγετο "Κακούρης".
Οι πρώτοι κάτοικοί του ήσαν βοσκοί των γύρω σ' αυτό ποιμενικών οικισμών. Το πότε χτίστnκε δεν το γνωρίζω και δεν μπορώ να δεχθώ με βεβαιότnτα αυτό που ισχυρίζονται μερικοί ότι χτιστnκε κατά τον δέκατο όγδοο μ.Χ. αιώνα. Ο πλnθυσμός του το 1939 ανερχότανε σε χίλιους διακόσιους πενήντα (1250) περίπου κατοίκους οι οποίοι συγκροτούσαν διακόσιες πενήντα (250) οικογένειες περίπου. Η επαγγελματική τους απασχόλnσn ήταν και εξακολουθεί να είναι και σήμερα κυρίως n γεωργία και n κτnνοτροφία. Για τn συμμετοχή του στους εθνικούς αγώνες κατά το 1821 το μόνο που γνωρίζουμε από τις ιστορικές πnγές και τα ιστορικά συγγράμματα είναι ότι πήρε μέρος σε μάχες όπως στο Λεβίδι, στn Γράνα, στnv Τριπολιτσά και αλλού με τους ανθρώπους του. Xάθnκαν όμως τα ονόματα των αγωνιστών του μαζί με τους ίδιους, αφού δεν βρέθnκε κανείς να τους καταχωρίσει γραφτά κάπου με σαφήνεια.