ภพภูมิในพระพุทธศาสนา
ในทางพระพุทธศาสนานั้น
แบ่งภพภูมิที่สิ่งมีชีวิตต่างๆ ในวัฏสงสารจะสามารถไปเกิดได้ ตามผลกรรมของตน ไว้ทั้งสิ้น
31 ภูมิใหญ่ๆ เรียงจากภูมิสูงไปหาภูมิต่ำได้ดังนี้คือ
(ดูจากล่างขึ้นบน จะเข้าใจได้ง่ายกว่า)
อรูปภูมิ
4 ชั้น |
เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิ
|
||
อากิญจัญญายตนภูมิ
|
|||
วิญญาณัญจายตนภูมิ
|
|||
อากาสานัญจายตนภูมิ
|
|||
รูปภูมิ
16 ชั้น |
จตุตถฌานภูมิ
7 ชั้น |
สุทธาวาสภูมิ
5 ชั้น |
อกนิฏฐาภูมิ
|
สุทัสสีภูมิ
|
|||
สุทัสสาภูมิ
|
|||
อตัปปาภูมิ
|
|||
อวิหาภูมิ
|
|||
เวหัปผลาภูมิ
|
|||
อสัญญสัตตภูมิ
|
|||
ตติยฌานภูมิ
3 ชั้น |
สุภกิณหกา
|
||
อัปปมาณสุภา
|
|||
ปริตตสุภา
|
|||
ทุติยฌานภูมิ
3 ชั้น |
อาภัสสรา
|
||
อัปปมาณาภา
|
|||
ปริตตาภา
|
|||
ปฐมฌานภูมิ
3 ชั้น |
มหาพรหมาภูมิ
|
||
พรหมปุโรหิตาภูมิ
|
|||
พรหมปาริสัชชาภูมิ
|
|||
กามภูมิ
11 ชั้น |
กามสุคติภูมิ
7 ชั้น |
สวรรค์
6 ชั้น |
ปรนิมมิตวสวัตตี
|
นิมมานรตี
|
|||
ดุสิต
|
|||
ยามา
|
|||
ดาวดึงส์
|
|||
จาตุมหาราชิกา
|
|||
มนุษยภูมิ
|
|||
อบายภูมิ
4 ชั้น |
สัตว์เดรัจฉาน
|
||
อสุรกาย
|
|||
เปรต
|
|||
นรกภูมิ
|
ลักษณะพิเศษในบางภพภูมิ
ผู้รวบรวม
ธัมมโชติ
8 กรกฎาคม 2544