CHRIS ZIJN TESTAMENT EN AFSCHEIDSBRIEF |
Sorry, niemand heeft hier schuld aan, Ik kan niets meer aan ! Schenk heel mijn installatie en alles van licht, dat van mij is aan Davy. Zeg aan Wendy dat ik zielsveel van haar hield. Heel de vriendenkring had ik héél graag ! Laat dit aan iedereen van de vriendenkring lezen ! Davy, David, Nele en Wendy zeker. Bedankt pa en ma voor alles. |
Deze tekst is overgenomen van Chris zijn afscheidsbrief : |
Té laat heb ik begrepen ... Je stond nog aan het begin maar zag niet meer de zin van het leven in jouw wereld vol problemen je levenskaars bleef branden je hart versteende en verzandde tot je niet meer kon leven onder de zon brandend in je hart zodat je zelf- bewust ongehoord ten einde raad je laatste woord voegde bij de daad om eindelijk verlost te worden gehoord pleegde je zelf- moord verdrietig - boos ben ik zo machteloos dat ik pas nu té laat heb begrepen hoe je gestreden onnoemlijk geleden wanhopig gebeden hebt om raad. |
Uit gedichtenbundel Cobie Verheij - de Peuter |
De graphics en midifiles heb ik van het gratis net afgehaald. Mocht er een graphic of midifile bij staan met copyright, zend me dan een email; zodat ik het kan verwijderen of naar je link kan verwijzen. Lieve Dank. |
Woorden alleen voor jou Deze woorden zijn alleen voor jou Voor een vechter Voor een optimist Voor een levensgenieter Voor een jongen Die geen moment meer mist Deze woorden zijn alleen voor jou Al heb jij maar een half woord nodig Uit respect Uit liefde Uit gevoel voor jou Is eigenlijk elk woord Overbodig Deze woorden Deze zinnen Deze gevoelens Ze zijn alleen voor jou Want jij bent Mijn trots Waar ik van hou Ik geloof niet in afscheid En al heeft de dood ons gescheiden Jij blijft In mijn bestaan Dus leef maar rustig verder Waar je nu gelukkig bent Wij zullen altijd Samen verder gaan |
Achtergrondmuziek : My heart will go on, Celine Dion |
Nog voor je ogen de wereld zagen In je ogen was je oorsprong nog te lezen Daar lag de wijsheid van de eeuwigheid En vrede, nog zo zuiver dat je wezen Mijn liefde wekte door de kwetsbaarheid Nog voor je ogen deze wereld zagen, deed jij ze dicht, je leven keerde om ons achterlatend overvol van vragen door al die vragen klinkt de schreeuw „waarom ?“ Een wonder is verstild in onze armen De liefde stroomt vergeefs en alle zon En mensenwarmte kunnen je niet verwarmen Mag je gekoesterd worden bij je Levensbron. Uit Zaaien in Tranen. |
"Niemand weet wat je hebt doorstaan, vol goede moed ben je steeds door het leven gegaan. Al jouw liefde heb je ons gegeven, met die herinnering zullen we verder leven." |