ThaiThumma ค้นหา เฝ้าดู ธรรมชาติ ในมนุษย์..

ไทยธรรมะ
TE electronic group

tumma_sm.jpg (7645 bytes)

หนังสือธรรมะรายเดือน
ธรรมะจักษุ
ของมูลนิธิมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์

คู่มือมนุษย์
ของท่านพุทธทาสภิกขุ

ผู้ชี้ขุมทรัพย์

อานนนท์ เราไม่พยายามทำกะพวกเธอ อย่างทะนุถนอม
เหมือนพวกช่างหม้อ ทำแก่หม้อ ที่ยังเปียกอยู่ ยังดิบอยู่
อานนท์! เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด
อานนท์! เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด
ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสาร ผู้นั้นจักทนอยู่ได้

มหาสุญญตสุตต.อุปริ.ม.๑๘/๒๔๕/๓๕๖

เป้าหมายของการประพฤติพรมหจรรย์

    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การประพฤติพรหมจรรย์ หรือการปฏิบัติธรรมนี้
             -   มิใช่หวังหลอกลวงให้คนมานับถือเราเคารพเรา แต่ให้เคารพพระธรรม
             -   มิใช้หวังเรียกให้คนมานับถือเราเคารพเรา แต่ให้เป็นบริวารของพระธรรม
             -   มิใช่หวังได้ลาภสักการะเสียงสรรเสริญ แต่ให้พระธรรมได้ลาภสักการะสรรเสริญ
             -   มิใช่หวังให้เราเป็นนั่นเป็นนี่ หรือเป็นใหญ่ เป็นจ้าวลัทธิ เพื่อค้านหรือทำลายเจ้าลัทธิอื่นให้ล้มไป
             -   มิใช่หวังให้เราเป็นผู้วิเศษอย่างนั้นอย่างนี้ แต่การประพฤติพรรมจรรย์นี้เพื่อการสำรวม เพื่อการละ เพื่อคลายกำหนัด เพื่อนิพพาน หรือ ดับทุกข์อุปาทานทั้งปวงโดยส่วนเดียวเท่านั้น

จาก : จตุกกนิบาต อังคุตตรนิกาย

ศีล สมาธิ ปัญญา วิมุติ

ศีล
คือปรกติจิตที่อยู่ปราศจากโทษเป็นจิตที่มีเกราะบัง
ป้องกันการกระทำชั่วทุกอย่าง
สมาธิ
ผลสืบเนื่องจากการรักษาศีลคือจิตที่มีความมั่นคง มีความสงบเป็นพลัง ที่จะส่งต่อไปอีก
ปัญญา
ผู้รู้ คือจิตที่ว่าง เบาสบาย รู้แจ้งแทงตลอดตามความเป็นจริงอย่างไร ฯ
วิมุติ
คือจิตที่เข้าถึงความว่าง จากความว่าง คือละความสบาย
เหลือแต่ความไม่มี ไม่เป็น ไม่มีความคิดเหลืออยู่เลย"

(หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

ภาวนา1

"เมื่อเราจะทำสมาธิภาวนา ให้ทิ้งสมมุติ บัญญัติเสียก่อน จิตจะเข้าถึงสมาธิภาวนา แล้วสมมุติบัญญัติเหล่านั้นเลยไม่มีชื่อ นั่นแหละเป็นของจริง ของไม่มีชื่อนั่นแหละเป็นของจริง ของมีชื่อนั้นเป็นของปลอม"

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

ภาวนา2

"เวลาภาวนาอย่าส่งจิตออกนอก ความรู้อะไรทั้งหลายทั้งปวง
อย่าไปยึด ความรู้ที่เราเรียนกับตำหรับตำรา หรือจากครูบาอาจารย์ อย่า
เอามายุ่งเลย ให้ตัดอารมณ์ออกให้หมด
แล้วก็เวลาภาวนาไปให้มันรู้
รู้จากจิตของเรานี้แหละ จิตของเราสงบ เราจะรู้เอง ต้องภาวนาให้มากๆ
เข้า เวลามันจะเป็น จะเป็นของมันเอง ความรู้อะไรๆ
ให้มันออกจากจิตของเรา
ความรู้ที่ออกจากจิตที่สงบนั่นแหละเป็นความรู้ที่ลึกซึ้ง
ถึงที่สุด ให้มันรู้ออกจากจิตเองนั่นแหละมันดี
คือจิตมันสงบทำจิตให้เกิดอารมณ์อันเดียว
อย่าส่งจิตออกนอก ให้จิตอยู่ในจิต แล้วให้จิตภาวนาเอาเอง
ให้จิตเป็นผู้บริกรรมพุทโธ พุทโธอยู่นั่นแหละ
แล้วพุทโธนั่นแหละจะผุดขึ้นในจิตของเรา เราจะได้รู้จักว่า
พุทโธ นั้นเป็นอย่างไร แล้วรู้เอง…เท่านั้นแหละ ไม่มีอะไรมากมาย"

(หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

ธรรมภาษิต

ผู้ที่ได้สั่งสมบุญมาดีแล้ว แต่เพิกเฉย ในการทำบุญเพิ่ม เปรียบเสมือนชาวนาที่เก็บเกี่ยวผลผลิต แล้วแจกจ่ายกินหมด ไม่เหลือไว้ทำพันธุ์ต่อไปในภายหน้าเลย
เขาย่อมเดือดร้อน ในฤดูกาลทำนาครั้งต่อไป.

น้ำหยดทีละหยด ยังสามารถเต็มตุ่มได้ฉันใด
บุญที่เราหมั่นสะสมทีละน้อยก็ย่อมสามารถเต็มบริบูรณ์
ส่งผลให้เราได้ฉันนั้น.

ธรรมะในการทำงาน

"ในงานทำให้เกิดสมาธิได้จริง เพราะตัวตนของผู้ทำงานหายไป"

"เมื่อคนทำงานอย่างถูกต้องกับหน้าที่อยู่ทุกลมหายใจ คนจะไม่กลัวตาย อันนี้เป็นความจริงตามที่ท่านพุทธทาสได้บอกไว้"

ทุกครั้งที่เกิดปัญหาต่อชีวิตและการทำงาน ขอให้โทษสติปัญญาของตนเองเป็นลำดับต้น
มันจึงจะมีทางออกของการแก้ปัญหานั้น

จาก :คู่มือค้นหาตัวเอง โดย ชาย กิตติคุณ

"ตนเตือนตน ของตนให้พ้นผิด
ตนเตือนจิตของตนได้ใครจะเหมือน
ตนเตือนตนไม่ได้ ใครจะเตือน
ตนแชเชือน ใครจะเตือนให้ป่วยการ"

"บางครั้งคนเราทำอะไรผิดพลาด
หรือหลงระเริงในความคิดที่ผิด
จึงทำไห้พลาดโอกาสที่ดีในชีวิตไป
แต่ถ้าคนเราสามารถดึงสติกลับมาได้
แล้วเริ่มต้นใหม่ด้วยความมานะพยายาม
และตั้งมั่นในสิ่งที่จะทำอย่างจริงจัง
โดยไม่ย่อท้อและยอมแพ้ต่ออุปสรรคใดๆ
ก็จะยังทำให้ได้พบกับอนาคตที่ดีในภายภาคหน้าได้
นั้นคือคุณค่าของชีวิตอย่างแท้จริง"

ธรรมกลอน

ธรรมะ ๔ ความหมาย

๑. สภาวะธรรม คือ ตัวธรรมชาติทั้งหมด
๒. สัจจธรรม คือ กฏของธรรมชาติ
๓. ปฏิบัติธรรม คือ หน้าที่ตามกฏธรรมชาติ
๔. ปฏิบัติเวธธรรม คือ ผลจาการทำหน้าที่
ตามกฏของธรรมชาติ
ทั้งหมดรวมแล้วคือธรรมชาติ...

Last update :1JAN 2001.

พระสงฆ์ในพุทธศาสนา

พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

พระพุทธทาสภิกขุ

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

ภาคปฏิบัติธรรม

...จากนั้น ค่อย ๆ รักษาจิตให้อยู่ในสภาวะรู้อยู่กับที่ต่อไป ครั้นพลั้งเผลอรักษาไม่ดีพอ จิตก็จะแล่นไปเสวยอารมณ์ข้างนอกอีก จนอิ่มแล้ว ก็จะกลับรู้ตัว
รู้ตัวแล้วก็พิจารณา และรักษาจิตต่อไป ด้วยอุบายอย่างนี้ ไม่นานนัก ก็จะสามารถ
ควบคุมจิตได้ และบรรลุสมาธิในที่สุด และจะเป็นผู้ฉลาดใน "พฤติแห่งจิต"
โดยไม่ต้องไปปรึกษาหารือใคร
- หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

...เมื่อจิตผู้ปฏิบัติเป็นอยู่อย่างนั้น ไม่ต้องสงสัย
ภพมีไหม ชาติมีไหม ไม่ต้องถามใคร พระศาสดาพิจารณาอาการสังขารเหล่านี้แล้วจึงได้
ปล่อยวางสังขาร วางขันธ์ห้าเหล่านี้ เป็นเพียงผู้รับทราบไว้เฉยๆ มันจะดีขึ้นมา ท่านก็ไม่ดีกับมัน เป็นคนดูอยู่เฉยๆ ถ้ามันร้ายขึ้นมา ท่านก็ไม่ร้ายกับมัน ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น เพราะมันขาดจากปัจจัยแล้ว รู้ตามความเป็นจริง ปัจจัยที่จะส่งเสริมให้เกิดไม่มี ตัวนี้ก็เป็นผู้รู้ยืนตัว ตัวนี้แหละเป็นตัวสงบ ตัวนี้เป็นตัวไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ตัวนี้มิใช่เหตุ มิใช่ผล ไม่อาศัยเหตุ ไม่อาศัยผล ไม่อาศัยปัจจัย หมดปัจจัย สิ้นปัจจัย นอกเหนือเกิดตาย นอกสุขเหนือทุกข์ นอกดีเหนือชั่ว หมดเรื่องจะพูด ไม่มีปัจจัยส่งเสริมแล้ว....

- หลวงปู่ชา

BS00806A.gif (2320 bytes)
mail to webmaster thaithumma

Thaithumma website
Electrocreative corp.,2000
Bangkok Thailand.

"ทุกสิ่งสำเร็จได้จากการเพียรปฏิบัติในสิ่งนั้นอย่างแท้จริง"