Wislawa Szymborska: 1996 Nobel Edebiyat Ödülünü alan şair,günümüz Polonya şiirinin en önemli temsilcilerinden biridir.İkinci Dünya Savaşı'nı ülkesindeki öbür yazarlar gibi bütün korkunçluğuyla yaşamasına karşın,yaşamın acımasızlığına karşı tek silahın onu hafif bir alaycılıkla gülerek karşılamak olduğunu genç yaşta öğrenmiştir.Bu yüzden bu kitapta aşkları,ayrılıkları,hastalıkları ve ölümü çoğu zaman güleryüzle,dimdik karşılayan bir kadının şiirlerini bulacaksınız...Dahası için: http://www.polishworld.com/wsz/

Rastlantıdan onu gereklilik olarak adlandırdığım için özür dilerim
Eğer yanılıyorsam gereklilikten de özür dilerim.
Mutluluk onu sanki benimmiş gibi algıladığım için kızmasın bana.
Ölüler,anılarımda yanıp söndükleri için ne olur darılmasınlar.
Zamandan dünyanın bir saniye içinde gözden kaçırılan çokluğu adına özür dilerim.
Eski aşkımdan yenisini ilk sandığım için özür dilerim.
Uzak savaşlar,evime çiçek getirdiğim için bağışlayın beni.
Kanayan yaralar,parmağıma iğne battı,bağışlayın.
Uçurumdan bağıranlar,menueti çaldığım plak için özür dilerim.
İstasyondakiler;sabah beşteki uykum için özür dilerim.
Kışkırtılan umut,bazen gülüyorum affet.
Çöller bir kaşık suyla koşmuyorum diye affedin beni.
Ve sen, atmaca, hani yıllarca aynı,
Hep aynı kafes içinde,devinimsiz aynı noktaya bakan ,
Doldurulmuş olsan bile, hoşgör beni.
Kesilmiş ağaçtan masanı dört ayağı adına özür dilerim.
Büyük sorulardan küçük yanıtlar için özür dilerim.
Gerçek, bana pek önem verme.
Ağırbaşlılık, göster bana yüce ruhunu.
Varlığın gizi, dayan eteğinin kuyruğundan ipleri yoluşuma.
Ruhum, beni suçlama; sana ara sıra sahip olabildiğim için.
Her şeyden, her yerde olamadığım için özür dilerim.
Herkesten, herkes olmadığım için özür dilerim.
Biliyorum aklamaz hiçbir şey beni yaşadığım sürece.
Çünkü, kendim, yine kendime engelim.
Dilim, bana kızma acı sözleri ödünç alıyorum
Ve sonra onları daha yumuşak göstermek için çabalıyorum diye.

ANAHTAR

Bİr anahtar vardı, yok oldu birden.
Nasıl girmeli eve?
Olur da bulur kaybolan anahtarı birisi.
Bakar ona, ama ne işine yarar ki?
Yürürken elinde atıp tutmaya belki.
Hurda bir demir kütlesiymiş gibi.
Sana karşı duyduğum aşk,
Benzeseydi eğer bu anahtarın serüvenine,
Biz değil, ancak tüm dünya
Bu aşktan yoksun kalmış olurdu.
Yaban elde duran,
Hiçbir evi açmayan,
Bir tek biçim olan, yok ötesi.
Bırakın da paslansın.
Düzenlenir bu yıldız falı
Ama düzenleyen bunu ne kağıtlar,
Ne yıldızlar,
N ne de tavus kuşunun çığlığı.

(kitap yorumu için sevgili Jazzland'e teşekkürler)
yazar (Şair): Wislawa Szymborska (1923 Polonya)
yayın evi: İletişim Yayınları 1. baskı : İstanbul, 1997
türkçesi : Neşe Taluy Yüce- Agnieszka Ayşen Lytko