«...Οι ταρτούφοι μεταμφιέζονται, για να μη χρειαστεί να υποστηρίξουν τους επαναστάτες που μάχονται εδώ, για να μη χρειαστεί να διακινδυνεύσουν ποτέ τίποτα, για να παρακάμψουν τα ερωτήματα σχετικά με τη δική τους παραίτηση, την αιώνια χλιαρότητά τους, την ύπουλη προδοσία τους, που στάζει καθημερινά δηλητήριο...»

JEAN-MARC ROUILLAN
Φυλακισμένος αγωνιστής της Action Directe

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ αποτελεί μία οργάνωση «ομπρέλα» στην οποία συμμετέχουν οργανώσεις της αριστεράς από τον καθεστωτικό Συνασπισμό μέχρι και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Το ΕΚΦ αυτοπροβάλλεται ως «το κίνημα των κινημάτων». Φυσικά αυτή η μεγαλοστομία από μέρους του έχει συγκεκριμένες στοχεύσεις. Για να καταλάβουμε αυτές τις στοχεύσεις θα πρέπει να πιάσουμε την άκρη του νήματος από την αρχή.

Το ΕΚΦ δημιουργήθηκε μετά τις εκτεταμένες συγκρούσεις στη σύνοδο των αφεντικών στη Γένοβα το 2001, (στις οποίες αρέσκονται να αναφέρονται συχνά-πυκνά οι ρεφορμιστές) με απώτερο σκοπό τη μη επανάληψή τους. Δηλαδή, να μην υπάρξουν ξανά στο δρόμο άνθρωποι οι οποίοι θα κινούνται ανεξέλεγκτα, αχειραγώγητα και αδιαμεσολάβητα όπως είχε συμβεί και πιο πριν στο Σηάτλ, την Πράγα και αλλού. Βέβαια το ΕΚΦ δεν ξεχνά να χρησιμοποιεί τις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα σε αυτές τις συνόδους ως επαναστατικό άλλοθι παρόλο που όταν συνέβησαν, οι συνιστώσες που το αποτελούν τις καταδίκασαν ως πράξεις προβοκατόρων και μπάτσων.

Έτσι, δε μας εξέπληξε η στάση των κομματόσκυλων και των γκρουπούσκουλων του 4ου ΕΚΦ κατά τη διάρκεια της πορείας της 6ης Μάη. Δημιουργήθηκαν αλυσίδες οι οποίες ωθούσαν προς τις δυνάμεις καταστολής του κράτους τους αναρχικούς και τους εξεγερμένους νεολαίους, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμβιβαστούν με τη λογική μιας πορείας διαμαρτυρίας μέσα στα όρια της αστικής δημοκρατίας και επιτέθηκαν σε στόχους όπως: στους ένστολους δολοφόνους του κράτους, πολυεθνικές, τράπεζες, πρεσβείες (Η.Π.Α, Μ.Βρετανίας, Ιταλίας κ.α.), τα γραφεία της Ε.Ε., τη Βουλή, υπουργεία, τον Άρειο Πάγο και τα «φτωχομάγαζα» της Ερμού. Μάλιστα ακούστηκαν κωμικοτραγικές φράσεις των μπάτσων προς τα μέλη του Φόρουμ, του τύπου: «Αφήστε τους, θα τους πιάσουμε εμείς!».

Το επαναστατικό προσωπείο των σοσιαλδημοκρατών του ΕΚΦ έπεσε δε, όταν ο εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΝ, Στρατούλης, βγήκε πιο δεξιά απ' τον υπ. δημόσιας τάξης Πολύδωρα (ο οποίος, κάνοντας τη δουλειά του, υποβάθμισε τα γεγονότα), απαιτώντας τη σύλληψη όσων συγκρούστηκαν με την αστυνομία και τους αρνήθηκε οποιαδήποτε πολιτική ιδιότητα, χαρακτηρίζοντας τους ως «ομάδες ωμής βίας»!!! Μʼαυτόν τον τρόπο, το ΕΚΦ παρείχε και την πλήρη πολιτική συναίνεση για την προφυλάκιση τεσσάρων από τους 17 που συνελήφθησαν.

Πλέον, οι διαχωριστικές γραμμές που υπήρχαν ανάμεσα στους αγωνιστές και στους συνεργάτες του κράτους έγιναν πιο ξεκάθαρες από ποτέ. Ως αναρχικοί, είμαστε αντίθετοι σε κάθε πρακτική διαμεσολάβησης και συνεργασίας με το κράτος και προτάσσουμε την αλληλεγγύη μας στους 4 προφυλακισμένους και σε όλους τους διωκόμενους για τα γεγονότα της 6ης Μάη.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ 6ης ΜΑΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ, ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Φιλοσοφικής