Γράμμα του Ταράσιου Ζαντορόζνι,
απεργού πείνας από τις 29 Νοέμβρη ’06

Εγκλωβισμένος πίσω από τα κάγκελα και το τσιμέντο μετά από εξίμισι (6,5) μήνες ομηρίας μου στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού διαπιστώνω ότι κατάφεραν να εγκλωβίσουν μόνο το σώμα μου. Οτιδήποτε άλλο αληθινό και ελεύθερο, έχω καταφέρει να το διατηρήσω αλώβητο.

Βρέθηκα σε θέση ομηρίας από το κράτος, γιατί αποφάσισα να συμμετέχω σε μια πορεία διαμαρτυρίας, γιατί το σύστημα έψαχνε να βρει εξιλαστήρια θύματα για να προβάλλει την εικόνα του ελέγχου και της απονομής δικαιοσύνης. Η σήψη του συστήματος φάνηκε σε όλο το μεγαλείο της αφού στην αρχή υπήρχαν ανακρίβειες και ανακολουθίες στις καταθέσεις των μπάτσων που στην συνέχεια αναγκάστηκαν να τροποποιήσουν όταν πήγανε στην ανακρίτρια. Βέβαια αυτές οι αλλαγές σε συνδυασμό με άλλες προφάσεις που προέβαλε η ανακρίτρια ως στόχο δεν είχαν άλλο παρά να χρονοτριβήσουν την υπόθεση μου έτσι ώστε να επηρεαστεί η απόφαση του εξάμηνου συμβουλίου και να αποφασιστεί η περαιτέρω προφυλάκιση μου. Πως θα μπορούσε άλλωστε να ευσταθεί μια απόφαση αν δε χρησιμοποιούσαν μεθόδους παραπλάνησης και διαστρέβλωσης των γεγονότων όταν δεν υπάρχουν πραγματικά στοιχεία εναντίον μου.

Εγκλωβισμένος από όλες τις δυνατές επιλογές, οδηγούμενος σε αδιέξοδο, έχοντας απηυδήσει από της συνεχιζόμενη αδικία που γίνεται σε βάρος μου, συνεχίζω τον αγώνα μου με ότι μέσο μου έχει απομείνει.

Εάν νομίζουν ότι φυλακίζοντας με, έχουν καθυποτάξει το πάθος μου για ελευθερία είναι γελασμένοι. Σε μια απόπειρα να οξύνω τις αντιφάσεις αυτού του παρηκμασμένου συστήματος και να αναδείξω τον ολοκληρωτικό του χαρακτήρα θα σταματήσω να τους δίνω το δικαίωμα να ορίζουν αυτοί το σώμα μου. Αφού είναι το μοναδικό πράγμα που έχουν στα χέρια τους θα το μετατρέψω σε μορφή αγώνα εναντίον τους με σκοπό την απελευθέρωση μου.

Έτσι προχωράω σε απεργία πείνας από την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου και απαιτώ την άμεση και άνευ όρων απελευθέρωση μου και των συγκατηγορούμενων μου, την απόσυρση των κατηγοριών και κλείσιμο της υπόθεση μας. Δε θα τους αφήσω να χρησιμοποιούν την ελευθερία ως εργαλείο στα νομικά και πολιτικά παιχνίδια τους.
Όμως ο αγώνας μου θα είναι δύσκολος και θα χρειαστεί τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη των ανθρώπων που είναι εκτός των τειχών και ενδιαφέρονται να στηρίξουν τον αγώνα μου.

Οι συνειδήσεις δεν υποτάσσονται, δε φυλακίζονται, δε καθοδηγούνται.

Ταράσιος Ζαντορόζνι

Γ΄ πτέρυγα Δ.Φ. Κορυδαλλού.