คุณธรรมที่ทำให้คนเป็นพระอินทร์

พระพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน เมืองสาวัตถี ได้ตรัสกะภิกษุทั้งหลาย ถึงคุณธรรมที่ทำให้คนเป็นพระอินทร์ หรือท้าวสักกะจอมเทพ เรียกว่า “วัตรบท” มี ๗ ข้อ คือ

๑. เลี้ยงมารดาบิดาตลอดชีวิต

๒. อ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูลตลอดชีวิต

๓. พูดจาอ่อนหวานตลอดชีวิต

๔. ไม่พูดจาส่อเสียดตลอดชีวิต

๕. ยินดีในการบริจาคทานตลอดชีวิต

๖. พูดคำสัตย์ตลอดชีวิต

๗. ไม่โกรธตลอดชีวิต ถ้าเกิดความโกรธก็ระงับโดยเร็ว

ภิกษุทั้งหลาย! ท้าวสักกะจอมเทพ เมื่อยังเป็นมนุษย์อยู่ในกาลก่อน ได้รักษาวัตรบท ๗ ประการนี้บริบูรณ์ จึงได้เป็นท้าวสักกะ.”

ปฐมเทวสูตร ๑๕/๓๑๘

คติและคำสอนของพระพุทธศาสนา ไม่ผูกขาดชนชั้น หรือตำแหน่งต่าง ๆ แม้แต่ความเป็นพระพุทธเจ้า ที่จัดว่าเป็นยอดสุดของความเป็นสัตว์โลก

ทั้งนี้เพราะพระพุทธศาสนา ถือหลักเหตุผลและความเป็นจริง อีกทั้งมีใจกว้างยิ่งนัก โดยเฉพาะพระศาสดาของเรา ทรงให้อิสระในความคิด ความเชื่อ และการกระทำเต็มที่

แม้แต่ตำแหน่งเทพชั้นต่าง ๆ ทุกชั้น ถ้าใครต้องการก็สามารถไปอยู่ได้ ขอแต่ว่าให้สร้างเหตุให้ถึงฐานะนั้น ๆ เถิด เช่น พระพรหม พระอินทร์ และเทพชั้นรอง ๆ ลงมาทุกชั้น

คิดดูเถิดในโลกนี้ จะมีพระศาสดาองค์ใดบ้าง ที่กล้าพูดความจริง และมีจิตใจที่กว้างใหญ่ไพศาลเช่นนี้ ควรที่ชาวพุทธเราจะภูมิใจ และพร้อมใจกัน ปฏิบัติตามคำสอนอย่างจริงจังและจริงใจ และผลแห่งการปฏิบัตินั้น นอกจากจะเป็นการบูชาพระพุทธองค์ด้วยการบูชาอย่างสูงสุดแล้ว เรายังได้อานิสงส์จากการปฏิบัตินั้น ตามฐานะที่ควรได้อีกด้วย

ในพระสูตรนี้ ทรงระบุถึงการปฏิบัติตน ที่จะให้ไปเกิดเป็นพระอินทร์ ด้วยวัตรบท ๗ ประการ ใครอยากไปเกิดเป็นพระอินทร์ มีนางฟ้า ๕๐๐ เป็นบริวาร ก็จงปฏิบัติตามวัตรบท ให้ครบทั้ง ๗ ข้อเถิดได้เป็นแน่ ๆ

ถึงแม้ว่า เราจะปฏิบัติได้ไม่ครบ ๗ ข้อ แต่ละข้อที่เราทำได้ ก็ย่อมจะเสริมให้เรามีคุณธรรมสูงขึ้นไปตามลำดับ ทั้งจะเห็นผลได้ในชาตินี้เสียอีกด้วย.