|
In de zomer van
1981 ben ik begonnen om honden en katten op te vangen via de dieren
bescherming. De mooiste en liefste katten kreeg ik binnen. Maar er een van
houden was er niet bij, omdat ik ze gelukkig bijna allemaal herplaatste. Er
zaten hele mooie bij, waarvan ik achteraf zeg, dat het misschien wel
raskatten geweest waren. Ook de kleuren waren prachtig, blauwcrème met en
zonder wit. Deze kleur heeft me toen al gegrepen. Omdat alles weg ging heb ik
besloten om een kat te kopen die voor mij zelf was en niemand kon hem meer
mee nemen. |
|
|
De krant open
geslagen op een zaterdag en daar stond een kat in. Een brown-taby-torty
Perzisch poesje. Wat voor kleur het was wist ik toen nog niet, maar ze zal
wel mooi zijn.. |
|
|
Ik ben haar op een
woensdag gaan halen als poesje van 4 1/2 maand oud. Een mooie poes die
al een voordracht had voor bis. Ook hiervan wist ik het bestaan niet. Ik was
nog nooit op een show geweest, wist zelfs niet dat die bestonden. |
|
|
Toen ik deze poes
drie maanden had heb ik er een kater bij geplaatst, een red taby. Een
moord kerel die nooit gesproeid heeft. Lang heb ik er geen plezier van mogen
hebben. Hij had last van chronische diaree en heb hem na lang dokteren en
veel onderzoeken in laten slapen, omdat ik het on katers vond om hem op te
sluiten in een kooitje, omdat ik het niet meer zag zitten om met een emmer en
dweil hem na te lopen. Overal waar hij liep lagen zijn sporen en in de kooi
had ik maar een klein oppervlakte schoon te maken. Ik heb dit meegedeeld
gehad aan de fokker en zij vroeg me : "Heb je er al mee gefokt".
Gelukkig niet zeg. Dit is toch onmenselijk om andere mensen op te zadelen met
een probleem, wat erfelijk kan zijn! |
|
|
In de loop der
jaren zijn er verschillende katten bij mij geweest en heb ik menig show in
binnen en buiten land gelopen. Ook heb ik een hele schare kittens mijn huis
zien verlaten. |
|
|
Zo heb ik 12 jaar
van van mijn leven gedeeld met mijn toenmalige katten. |
|
|
Ik ben gaan
verhuizen en mocht maar 1 kat meer houden van de woningbouwverenging en 1 kat
heb ik toen gehouden. Deze is inmiddels overleden. Nu ik weer ga verhuizen en
wel naar het wondermooie Limburg, begint mijn bloed toch weer te kriebelen.
Niet dat ik zo nodig weer eens een nest moet hebben, want daar hebben wij de
komende tijd geen tijd voor. |
|
|
We zijn nu in het
bezit van twee hele lieve maine-coon poesjes en een kater. |
|