โพชฌงค์ที่เอียงไปนิพพาน

       ภิกษุ  ท.! ลำแม่น้ำคงคา ลุ่มไปทางทิศตะวันออก ลาดไปทางทิศตะวันออก เทไปสู่ทิศตะวันออกข้อนี้แม้ฉันใด;  ภิกษุ ท.! ภิกษุอบรมโพชฌงคต์เจ็ดอยู่ กระทำโพชฌงค์เจ็ดให้มากอยู่ ก็ย่อมเป็นผู้ลุ่มไป ทางนิพพาน ลาดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน ฉันนั้นเหมือนกัน.

       ภิกษุ  ท.!  ภิกษุ อบรมโพชฌงค์เจ็ด กระทำโพชฌงค์เจ็ดให้มากอยู่ ย่อมเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน ลาดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน เป็นอย่างไรเล่า?

       ภิกษุ   ท.!   ภิกษุในธรรมวินัยนี้  ย่อมอบรมสติสัมโพชฌงค์,  ย่อมอบรมอัมมวิจยสัมโพชฌงค์, ย่อมอบรมสามาธิสัมโพชฌงค์,  ย่อมอบรมอุเปกขาสัมโพชฌงค์, ชนิดที่อาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัย นิโรธ น้อมไปสู่ความปล่อยวาง.

       ภิกษุท.!  ภิกษุ อบรมโพชฌงค์เจ็ดอยู่ กระทำโพชฌงค์เจ็ดให้มากอยู่ ย่อมเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน ลาดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน ด้วยอาการอย่างนี้แล.

บาลี พระพุทธภาษิต มหาวาร. สํ. ๑๙/๑๘๓/๖๖๘.