สัมมัปปธานที่เอียงไปนิพพาน

       ภิกษุ  ท.! ลำแม่น้ำคงคา ลุ่มไปทางทิศตะวันออก ลาดไปทางทิศตะวันออก เทไปสู่ทิศตะวันออก ข้อนี้แม้ฉันใด; ภิกษุ  ท.! ภิกษุ อบรม

       สัมมัปปธานสี่อยู่ กระทำสัมมปัปธานสี่ให้มากอยู่ ก็ย่อมเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน ลาดไปทางนิพพาน เทไปสู่ นิพพาน ฉันนั้นเหมือนกัน.

       ภิกษุ  ท.!  ภิกษุอบรมสัมมัปปธานสี่  กระทำสัมมัปปธานสี่ให้มากอยู่ ย่อมเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน บาดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน เป็นอย่างไรเล่า?

       ภิกษุ ท.! ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมยังฉันทะให้เกิ ดยอ่มพยายาม ย่อมปรารภความเพียร ย่อม ประคองจิต ตั้งจิตไว้ เพื่อการไม่ให้เกิดขึ้นแห่งสิ่งอันเป็นอกุศลลามกทั้งหลาย ที่ยังไม่เกิด, เพื่อละเสีย ซึ่งสิ่งอันเป็นอกุศลลามก ที่เกิดขึ้นแล้ว, เพื่อการเกิดขึ้นแห่งกุศลทั้งหลายที่ยังไม่เกิด, และเพื่อความตั้ง อยู่ได้ ไม่เลอะเลือน เพื่อความงอกงาม ไพบูลย์ เจริญบริบูรณ์ แห่งสิ่งอันเป็นกุศลทั้งหลาย ที่เกิดขึ้นแล้ว.

       ภิกษุ ท.! ภิกษุ อบรมสัมมัปปธานสี่อยู่ กระทำสัมมัปปธานสี่ให้มากอยุ่ ยอ่มเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน ลาดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน ด้วยอาการอย่างนี้แล.

บาลี พระพุทธภาษิต มหาวาร. สํ. ๑๙/๓๑๙/๑๐๙๑ - ๒.