ผู้รู้เท่าทันลาภสักการะ^๑

       ภิกษุ  ท.!ลาภสักการะและเสียงเยินยอ เป็นอันตรายที่ทารุณ แสบ เผ็ด หยาบคาย ต่อการบรรลุ พระนิพพานอันเป็นธรรมเกษม จากโยคะไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า.

       ภิกษุ  ท.!  สมณพราหมณ์พวกใด  รู้จักความเป็นสิ่งยวนใจ รู้จักโทษอันต่ำทราม รู้จักอุบายเป็น ทางพ้น   ในกรณีอันเกี่ยวกับลาภสักการะและเสียงเยินยอ   ตรงตามที่เป็นจริง;  สมณพรหมณ์พวกนั้น ย่อมกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งเอง เข้าถึงแล้วและอยู่ในธรรมอันสงบได้.

       ภิกษุ  ท.! สมณพราหมณ์พวกใด รู้จักมูลฐานเป็นที่ตั้งขึ้น รู้จักความดับไม่เหลือ รู้จักความเป็นสิ่ง ยวนใจ  รู้จักโทษอันต่ำทราม  รู้จักอุบายเป็นทางพ้น  ในกรณีอันเกี่ยวกับลาภสักการะและเสียงเยินยอ ตรงตามที่เป็นจริง;  สมณพราหมณ์พวกนั้น ย่อมกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งเอง เข้าถึงแล้วและอยู่ใน ธรรมอันสงบได้.

       ภิกษุ  ท.!  สมณพราหมณ์พวกใด รู้จักลาภสักการะและเสียงเยินยอ รู้จักมูลฐานเป็นที่ตั้งขึ้นแห่ง ลาภสักการะและเสียงเยินยอ  รู้จักความดับสนิท แห่งลาภสักการะและเสียงเยินยอ รู้จักข้อปฏิบัติให้ถึง ความดับสนิทแห่งลาภ สักการะและเสียงเยินยอ; สมณพราหมณ์พวกนั้น ย่อมกระทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่ง เอง เข้าถึงแล้วและอยู่ในธรรมอันสงบได้.

๑. บาลี พระพุทธภาษิต นิทาน. สํ. ๒๗๘/๕๗๓, ๕๗๕, ๕๗๖.