ผู้สำรวมมาจากภายใน

เปรียบด้วยมะม่วงสุก มีผิวสีสุก

       ภิกษุ ท.! นักบวชสุก มีผิวสุก เป็นอย่างไรเล่า?

       ภิกษุ  ท.! การเดิน การถอยกลับ การแลดู การเหลียวดู การคู้แขนคู้ขา การเหยียดมือเหยียด เท้า การทางสังฆาฏิ ถือบาตร ครองจีวร ของนักบวช บางคนในธรรมวินัยนี้ ย่อมเป็นที่น่าเลื่อมใส, ทั้ง นักบวชผู้นั้น ก็รู้ชัดตามที่เป็นจริงว่า "นี้ ทุกข์, นี้ เหตุให้เกิดทุกข์, นี้ ความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, นี้ ข้อ ปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์  ไม่เหลือแห่งทุกข์"  ดังนี้ด้วย. ภิกษุ ท.! นักบวชสุก มีผิวสุก เป็นอย่างนี้, เรากล่าวนักบวชนี้ว่า เปรียบเหมือนมะม่วงสุก สีผิวของมีนก็ดูสุก ฉะนั้นแล.