ผู้สมควรอยู่ป่า^๑

       ภิกษุ  ท.! ภิกษุที่ประกอบด้วยเหตุสี่อย่างแล้ว สมควรที่จะเสพเฉพาะ ซึ่งเสนาสนะเงียบสงัดอัน เป็นป่าและป่าชัฏ. เหตุสี่อย่างอะไรบ้างเล่า? สี่อย่างคือ :-

       (๑) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางการออกจากกาม.
       (๒) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางไม่พยาบาท
       (๓) เป็นผู้มีความครุ่นคิดในทางไม่เบียดเบียน
       (๔) เป็นคนมีปัญญา ไม่โง่เขลาเงอะงะ.

       ภิกษุ ท.! ภิกษุที่ประกอบด้วยเหตุสี่อย่างเหล่านี้แล้ว สมควรที่จะเสพเฉพาะซึ่งเสนาสนะเงียบสงัด อันเป็นป่าและป่าชัฏแล.

๑. บาลี พระพุทธภาษิต จตุกฺก. อํ. ๒๑/๓๔๐/๒๖๒, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.