ผู้ถูกตรึง

       ภิกษุ  ท.!  บรรพชิตรูปใด  จะเป็นภิกษุหรือภิกษุณีก็ตาม  ยังละตะปูตรึงใจห้าตัวไม่ได้; คืนวัน ของบรรพชิตรูปนั้น  ย่อมผ่านไป  โดยหวังได้แต่ความเสื่อมในกุศลธรรมทั้งหลายอย่างเดียว  หาความ เจริญมิได้. ตะปูตรึงใจห้าตัว คือบรรพชิตรูปนั้นยังละไม่ได้ เป็นอย่างไรเล่า?

       ภิกษุ  ท.!  ภิกษุในกรณีนี้ ยังสงสัย เคลือบแคลง ไม่ปลงใจ เชื่อ ไม่เลื่อมใส ในพระศาสดา. ภิกษุใด เป็นดังกล่าวนี้ จิตของภิกษุนั้น ย่อมไม่น้อมไป เพื่อความเพียรเผากิเลส เพียรประกอบเนือง ๆ เพียรตั้งหลักติดต่อเนื่องกัน.  จิตของผู้ใด ไม่น้อมไปตามนัยที่กล่าวนี้, นั่นแหละเห็นตะปูตรึงใจตัวที่หนึ่ง ที่เธอนั้นยังละไม่ได้.

       ภิกษุ  ท.!  อีกอย่างหนึ่ง  ภิกษุ ยังสงสัย ฯลฯ ในธรรม ___ฯลฯ___ นั่นแหละ เป็นตะปูตรึง ใจตัวที่สอง ที่เธอนั้นยังละไม่ได้.

       ภิกษุ  ท.!  อีกอย่างหนึ่ง  ภิกษุ  ยังสงสัย ฯลฯ ในพระสงฆ์ ___ฯลฯ___ นั่นแหละ เป็นตะปู ตรึงใจตัวที่สาม ที่เธอนั้นยังละไม่ได้.

       ภิกษุ  ท.!  อีกอย่างหนึ่ง  ภิกษุ ยังสงสัย ฯลฯ ในไตรสิกขา ___ฯลฯ___ นั่นแหละ เป็นตะปู ตรึงใจตัวที่สี่ ที่เธอนั้นยังละไม่ได้.

       ภิกษุ  ท.!  อีกอย่างหนึ่ง  ภิกษุเป็นผู้ครุ่นโกรธในเพื่อนผู้ประพฤติ พรหมจรรย์ด้วยกัน, ไม่ชอบ ใจ  มีจิตอันโทสะกระทบกระทั่งแล้ว  จนเกิดเป็นเครื่องตรึงใจ, ภิกษุใดเป็นดังกล่าวนี้ จิตของภิกษุนั้น ย่อมไม่น้อมไปเพื่อความเพียรเผากิเลส เพียรประกอบเนื่อง ๆ เพียรตั้งหลักติดต่อเนื่องกัน จิตของผู้ใด ไม่น้อมไปตามนัยที่กล่าวนี้, นั่นแหละ เป็นผู้ตรึงตะปูตัวที่ห้า ที่เธอนั้นยังละไม่ได้.

       ภิกษุ ท.! บรรพชิตรูปใด จะเป็นภิกษุ หรือภิกษุณีก็ตาม ยังละตะปูตรึงใจห้าตัวเหล่านี้ไม่ได้; คืน วันของบรรพชิตรูปนั้น  ย่อมผ่านไป โดยหวังได้แต่ความเสื่อมในกุศลธรรมทั้งหลายอย่างเดียว หาความ เจริญมิได้ แล.

บาลี พระพุทธภาษิต ทสก. อํ. ๒๔/๑๙/๑๔