ผู้ต้องการนุ่งงามห่มงาม

       ภิกษุ ท.! ในกาลยืดยาวฝ่ายอนาคต จักมีภิกษุทั้งหลาย ผู้ต้องการความสวยงามในเครื่อง นุ่งห่ม (จีวร), เธอทั้งหลาย เมื่อเป็นเช่นนั้นอยู่ จักเริดร้างจากการใช้ผ้าบังสุกุล, จักเหินห่างที่ นอนที่นั่งอันเป็นป่าและป่าชัฏเงียบสงัด, จักมั่วสุมชุมนุมกันอยู่แต่ในย่านหมู่บ้าน นิคม และเมืองหลวง และจักถึงอเนสนกรรม     คือการแสงหาอันไม่สมควรหลายแบบหลายวิธี    เพราะความต้อง การความสวยงามในเครื่องนุ่งห่มนั้นเป็นเหตุ.

       ภิกษุ  ท.!นี้  เป็นอนาคนภัยข้อที่หนึ่ง ยังไม่เกิดขึ้นในบัดนี้ จักเกิดขึ้นในเวลาต่อไป พวกเธอทั้ง หลายพึงสำนึกไว้ ครั้นได้สำนึกแล้ว ก็พึงพยายามเพื่อกำจัดภัยนั้นเสีย.

บาลี พระพุทธภาษิต ปญฺจก.อํ ๒๒/๑๒๔/๘๐, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.