ผู้ชะล่าใจ๑
ภิกษุ ท.! ภิกษุที่ประกอบด้วยเหตุห้าอย่าง ย่อมเป็นผู้ทำให้เกิดการรังเกียจ กินแหนงแคลงใจ แก่เพื่อนผู้ประพฤติพรหมจรรย์ร่วมกัน ว่า คงจะเป็นภิกษุลามก, ถึงแม้ว่าผู้นั้น จะเป็นผู้มีธรรมอันไม่ กลับกำเริบ (คือเป็นผู้สิ้นอาสวะแล้ว) ก็ตาม. เหตุห้าอย่าง อะไรกันเล่า? เหตุห้าอย่างคือ :-
(๑) ไปมาหาสู่สำนักหญิงแพศยาเนือง ๆ .
(๒) ไปมาหาสู่สำนักหญิงหม้ายเนือง ๆ.
(๓) ไปมาหาสู่สำนักสาวแก่เนือง ๆ.
(๔) ไปมาหาสู่สำรักคนถูกตอนแล้ว๒เนือง ๆ.
(๕) ไปมาหาสู่สำนักภิกษุณีเนือง ๆ.ภิกษุ ท.! ภิกษุที่ประกอบด้วยเหตุห้าอย่างนี้แล ย่อมเป็นผู้ทำให้เกิดการรังเกียจ กินแหนงแคลงใจ แก่เพื่อนผู้ประพฤติพรหมจรรย์ร่วมกันว่า คงจะเป็นภิกษุลามก, ถึงแม้ว่าผู้นั้นจะเป็นผู้มีธรรมอันไม่กลับ กำเริบ (คือเป็นผู้สิ้นอาสวะแล้ว) ก็ตาม.
๑. บาลี พระพุทธภาษิต ปญฺจก. อํ. ๒๒/๑๔๔/๑๐๒, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.
๒. ศัพท์นี้ว่า ปณฺฑก แปลว่า คนที่ถูกตอนแล้ว มีทั้งหญิงทั้งชาย, เข้าใจว่าในยุคพุทธกาลใน อินเดียนี้ คนพวกนี้เป็นเครื่องมือกามารมณ์ชนิดหนึ่งด้วย. แต่บางท่านแปลคำคำนี้ว่า กะเทย,
