ผู้ตายที่บ้าน

       ภิกษุ  ท.!  นักรบอาชีพบางคน ถือดาบและโล่ สอดใส่ธนูและแล่งเข้าสู่สงครามอันประชิดแล้ว. เขาอุตสาหะพยายามในการสู้รบนั้น.  พวกข้าศึกฟันแทงเขาผู้อุตสาหะพยายามอยู่นั้น  จนมีแผลเต็มตัว. พวกเดียวกันนำเอาตัวเขาออกไปจากที่รบ  เพื่อนำไปส่งหมู่ญาติ.  พวกญาติช่วยกันพยาบาลแก้ไขเขา. เมื่ออาชีพบางคนในกรณีนี้เป็นเช่นนี้ เป็นนักรบอาชีพประเภทที่สาม มีอยู่ในโลกหาได้ในโลก....

       ภิกษุ  ท.!  นักบวชเปรียบด้วยนักรบอาชีพชนิดนี้ ก็มีอยู่ในหมู่ภิกษุหาได้ในหมู่ภิกษุเหมือนกัน. ใน กรณีนี้คือ ภิกษุเข้าไปอาศัยหมู่บ้านหรือนิคมแห่งใดแห่งหนึ่งอยู่. เวลาเช้า เธอครองจีวร ถือบาตร เข้า ไปสู่หมู่บ้านหรือนิคมนั้น  เพื่อบิณฑบาต, ไม่รักษากาย ไม่รักษาวาจา ไม่รักษาจิต, ไม่ตั้งสติไว้, ไม่ สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย,  เธอเห็นมาตุคามในหมู่บ้านหรือนิคมนั้นนุ่งชั่วห่มชั่ว; เพราะได้เห็นมาตุคามนุ่งชั่ว ห่มชั่วแล้ว, ราคะก็เสียบแทงจิตของเธอ. ภิกษุนั้นมีจิตถูกราคะเสียบแทงแล้ว ก็เร่าร้อนกาย รุ่มร้อนใจ ได้ความคิดว่า "อย่างเลย เราจักกลับไปสู่อาราม จักบอกความนี้แก่ภิกษุทั้งหลายตามความในใจของเรา ว่า  ท่านผู้มีอายุ  ท.! ข้าพเจ้าถูกราคะแผดเผาแล้วถูกราคถครอบงำแล้ว ข้าพเจ้าไม่อาจจะสืบ พรหมจรรย์ต่อไปได้ ข้าพเจ้าต้องเปิดเผยถึงความเป็นผู้หมดกำลังใจต่อสิกขา จักบอกเลิกสิกขา หมุนกลับ คืนไปสู่เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์"  ดังนี้. ภิกษุนั้น ไปถึงอารามแล้วบอกความนั้นแก่ภิกษุทั้งหลายว่า "ท่านผู้มีอายุ ท.! ข้าพเจ้าถูกราคะแผดเผาแล้ว ถูกราคะครอบงำแล้วข้าพเจ้าไม่อาจจะสืบพรหมจรรย์ต่อไปได้     ข้าพเจ้าต้องเปิดเผยถึงความเป็นผู้หมดกำลังใจต่อสิกขา จักบอกเลิกสิกขา หมุนกลับคืนไปสู่เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์" ดังนี้.

       เพื่อนผู้ประพฤติพรหมจรรย์ด้วยกัน ตักเตือนให้สติเธอ พร่ำชี้ช่องให้เธอกลับใจว่า "นี้แน่ะท่านผู้มี อายุ! พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสแล้วว่า กามทั้งหลายมีรสอร่อยน้อย มีทุกข์มาก มีความคับแค้นใจมาก โทษเพราะกามนี้มีมากเกินประมาณ. กามทั้งหลายเปรียบด้วยท่อนกระดูก, เปรียบด้วยชิ้นเนื้อ, เปรียบ ด้วยคบเพลิงหญ้า,   เปรียบด้วยหลุมถ่านเพลิง,  เปรียบด้วยความฝัน,  เปรียบด้วยของที่ยืมเขามา, เปรียบด้วยผลไม้,  เปรียบด้วยเขียงสับเนื้อ, เปรียบด้วยหอกและหลาว, เปรียบด้วยหัวงูพิษ; เพราะ กามทั้งหลายเหล่านั้น ๆ มีรสอร่อยน้อย มีทุกข์มาก มีความคับแค้นใจมากโทษเพราะกามนี้มีมากเกิน ประมาณ ดังนี้. ขอท่านผู้มีอายุ จงยินดีในพรหมจรรย์, ผู้มีอายุ อย่าแสดงความท้อแท้ต่อสิกขา แล้วบอก เลิกสิกขา หมุนกลับคืนไปสู่เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์เสียเลย". ภิกษุนั้น ทั้ง ๆ ที่เพื่อนผู้ประพฤติพรหมจรรย์ด้วย กัน ตักเตือนให้สติอย่างนี้  ชี้ช่องให้มองเห็น แล้วกลับใจเสียอย่างนี้ ก็ยังยืนกรานอยู่ว่า "ท่านผู้มีอายุ ท.! ถึงแม้พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสแล้วว่า  กามทั้งหลายมีรสอร่อยน้อย  มีทุกข์มาก มีความคับแค้นใจ มากโทษเพราะกามนี้มีมากเกินประมาณ ก็จริงอยู่แล, แต่ถึงกระนั้น ข้าพเจ้าก็ไม่อาจจะสืบพรหมจรรย์ ต่อไปได้  ข้าพเจ้าต้องเปิดเผยถึงความเป็นผู้หมดกำลังใจต่อสิกขา จักบอกเลิกสิกขา หมุนกลับคืนไปสู่ เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์ละ" ดังนี้. ภิกษุนั้นได้เปิดเผยถึงความเป็นผู้หมดกำลังใจต่อสิกขา บอกเลิกสิกขา หมุน กลับคืนไปสู่เพศต่ำแห่งคฤหัสถ์ เสียจนได้.

       ภิกษุ ท.! เปรียบเหมือนนักรบอาชีพผู้นั้น ถือดาบและโล่ สอดใส่ธนูและแล่ง เข้าสู่สงครามอัน ประชิดแล้ว; เขาอุตสาหะพยายามในการสู้รบนั้น. พวกข้าศึกฟันแทงเขาผู้อุตสาหะพยายามอยู่นั้น จนมีแผลเต็มตัว, พวกเดียวกันนำเอาตัวเขาออกไปจากที่ รบ  เพื่อนำไปส่งหมู่ญาติ.  พวกญาติช่วยกันพยาบาลแก้ไขเขา. เขาถูกพวกญาติพยาบาลแก้ไขอยู่ ก็ยัง ตายเพราะความเจ็บนั้นจนได้ฉันใด;  ภิกษุ  ท.! เรากล่าวนักบวชนี้ว่า มีนักรบอาชีพชนิดที่สิ้นชีพที่บ้าน ญาติเป็นคู่เปรียบ  ฉันนั้น. ภิกษุ ท.! นักบวชบางคนในกรณีนี้เป็นเช่นนี้เป็นนักบวชที่เปรียบด้วยนักรบ อาชีพ ประเภทที่สาม มีอยู่ในหมู่ภิกษุ หาได้ในหมู่ภิกษุ.