เสียขวัญตั้งแต่พอเริ่มการสัมประหารกัน

       ภิกษุ  ท.! นักรบอาชีพบางประเภททนต่อผงคลีได้, ทนต่อยอดธงชัยได้, ทนต่อเสียงโห่ร้องได้, แต่ว่า  พอเริ่มการสัมประหารกันเท่านั้น ก็ยอมแพ้, นักรบอาชีพบางประเภทในกรณีนี้เป็นเช่นนี้ เป็นนัก รบอาชีพประเภทที่สี่ มีอยู่ในโลก หาได้ในโลก....

       ภิกษุ  ท.!  นักบวชเปรียบด้วยนักรบอาชีพเช่นนี้ ก็มีอยู่ในหมู่ภิกษุ หาได้ในหมู่ถิกษุเหมือนกัน. ใน กรณีนี้คือ ภิกษุทนต่อ "ผลคลี" ได้ ทนต่อ "ยอดธงชัยของข้าศึก" ได้ และทนต่อ "เสียงโห่ร้อง" ได้, แต่ว่า พอเริ่มการสัมประหาร ก็ยอมแพ้ . ข้อว่า "การสัมประหารกัน" สำหรับภิกษุนั้นได้แก่อะไรเล่า? ภิกษุ ท.! ในกรณีนี้คือ ภิกษุอยู่ป่า หรืออยู่โคนไม้ หรือ อยู่เรือนว่าง, มีมาตุคามเข้าไปนั่งเบียดนอน เบียด นั่งทับนอนทับ. เมื่อเธอถูกกระทำเช่นนั้น, ไม่ทันจะได้บอกคืนสิกขา ไม่ทันจะเปิดเผยถึงความเป็น ผู้หมดกำลังใจต่อสิกขา ได้เสพเมถุนแล้ว ความที่ถูกกระทำเช่นนี้ ได้ในข้อว่า "เริ่มการสัมประหารกัน" สำหรับภิกษุนั้น. ภิกษุ ท.! เปรียบเหมือนนักรบอาชีพประเภทที่อดทนต่อผงคลีได้  ทนต่อยอดธงชัยได้ และทนต่อเสียงโห่ร้องได้, แต่ว่าได้ ยอมแพ้ในขณะสักว่าพอเริ่มการสัมประหารกัน  ฉันใด;  ภิกษุ  ท.!  เรากล่าวนักบวชนี้ว่า มีนักรบ อาชีพชนิดนั้นเป็นคู่เปรียบ ฉันนั้น. ภิกษุ ท.! นักบวชบางคนในกรณีนี้เป็นเช่นนี้ เป็นนักบวชที่เปรียบด้วย นักรบอาชีพประเภทที่สี่ มีอยู่ในหมู่ภิกษุ หาได้ในหมู่ภิกษุ แล.

บาลี พระพุทธภาษิต ปญฺจก. อํ. ๒๒/๑๐๑,๑๐๓/๗๕.