Yalnızlığım
kimseler bilmeyecek bu şehirden gittiğimi
şahitliğini ezan sesleri
bomboş sokaklar yapacak
gözyaşlarımla sulayacağım
adım adım senle bastığım her çimene
birden donup kalacağım
bir adım daha atacak
derman olmayacak dizlerimde
eski bir şarkı gibi hatırlayacaksın beni
yada hayal meyal unutacaksın
kimbilir belki sevdamı urgan yapıp
asacaksın boynuma
tanımayacak o zaman kimseler beni
nereye gitmeli bilmem ki
gidipte unutabilecekmiyim ki
ne acı kelimelerin seviyorum demesi gerekirsen
elveda demen yaşarken öldürmen
bana vereceğin en büyük ceza
gözlerinde ölmem olacak
ve bir gün duyacaksın
nerde nasıl olduğumu
sen gülüp eğlenirken
ne sabah olacak bana
nede mutlu bir haber getiren postacı
çalacak kapımı
benden tek haber alacaksın
olmadığın bu yerlerde
olamadım bende
beşikten mezara kadar yalnızlığım yalnızlığım
ben hep yalnız olacağım
çünki yağmur yağar üstüne ıslanırsın
ben ıslanırım çiçekler açar topraklarımda
bir günlük yokluğun benim son günüm olur
sen bir kalbi iki böldün
bir yarısı sende diğer yarısı
eşinde
benim kalbim bin parçaya bölünmüş
her biri bir yerde
Ziyaretçi Defteri
Ya Ucuncu sayfa..
