SEN AĞLAMA

Hasret oldu ayrılık oldu
Hüzünlere bölündü saatler
Gördüm sarkan iki damla yaş
Ayrılık da sevgiyle beraber
Bir şarkı bir şiir gibi
Yaşadım canım acıları
Senden bana hatıra şimdi
Sakladığım sevgili kederler
Bir sır gibi saklarım seni
Bir yemin bir gizli düş gibi
Ben bu yükü taşırım sen git,
Git acılarla....
Sen ağlama dayanamam
Ağlama göz bebeğim sana kıyamam
Al yüreğim senin olsun
Yüreğin bende kalırsa yaşayamam
 

BENİMLE OL

Bende zincirlere sığmayan o deli sevdalardan
Kızgın çöllerde raslanmayan büyülü rüyalardan
Kolay kolay taşınmayan doludizgin duygulardan
Yalanlardan dolanlardan daha güçlü bir yürek var
Haydi gel benimle ol oturup yıldızlardan
Bakalım dünyadaki neslimize
Ordaki sevgililer özenip birer birer
Gün olur erişirler ikimize
Uzanıp yüreğimin ateşiyle yeniden
Yıldızları tek tek yakacağım
Sarılıp güneşlere sevgimize göklerden
Mavi mavi taçlar takacağım ne olursun
 

GERİ DÖN

Alışırım zannettiğim yokluğundan acılanmam
Vazgeçmek zor senin o büyülü tuhaf sıcağından
Dön demeye utanırım zavallı korkularımdan
Arkasına saklandığım gururumdan
Geri dön geri dön
Ne olur geri dön
Uzanıp tutuver elimi bir gün
Utanır diyemem ne olur geri don
Olur da bir gün sen de özlersen
Olur da bir gün sen de gözlerimle buluşmayı istersen
Uzanıp tutuver elimi bir gün
Utanır diyemem ne olur geri dön
Herşey bana seni hatırlatır unutmak isterken
Utanırım hep o acılı şarkılarda ağlarken
Bazen bir dost ya da bir çicekle evime gelirsin
Herşey seni hatırlatır da yeniden...
 

YETER

Hep bin bir maske ve bin bir duyguda
Hep karmaşa sen ve senden başka
Bin insana dönüp yaşıyorsun
Parça parça her duygunu olmaz...
Yeter yeter beni bırak seninle kendi halime
Yeter artık içindeki yabancıya söyle gitsin
Hüzün olup binbir damga vuruyor sevgim üstüne
Yeter gidip o sevgisizliğinde kendi tükensin
Hep yarım yarım ve erken yaşanan
Her sevgiden izler var içinde
Çizgi çizgi ve silemiyorsun
Onları bir türlü hayır olmaz...
 

BU GECE

Al beni götür kanatlarında
Bu gece uçurup diyar diyar
Sev beni sevilmediğim kadar
Unuttur yanlız yaşadığım her geceyi öyle...
Gel gör beni boğuk karanlıklarda
Sar biraz ki doğmasın sabahlar
Al sevgim hiç vermediğim kadar
Unuttur yanlız yaşadığım her geceyi öyle gel
Sev...işte yeminler edeyim aşka
Belki bir daha hiç tutulmazlar
İnanmasan bile gel
İnandığım ne var ne yoksa
Hiç vermediğim kadar

Başımda saçlarım karlı
Deli rüzgarlarım vardı
Ovalar bana çok dardı
Benim meskenim dağlardır dağlar
Şehirler bana bir tuzak
İnsan sohbetleri yasak
Uzak olun benden uzak
Benim meskenim dağlardır dağlar
Kalbime benzer taşları
Heybetli öter kuşları
Göğe yakındır başları
Benim meskenim dağlardır dağlar
Yarimi ellere verin
Sevdamı yellere verin
Yelleri bana gönderin
Benim meskenim dağlardır daglar
Bir gün kadrim bilinirse
İsmim ağza alınırsa
Yerim soran bulunursa
Benim meskenim dağlardır dağlar
 

ÇOCUKLAR GİBİ

Bende hiç tükenmez bir hayat vardı
Kırlara yayılan ilk bahar gibi
Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
Göğsümün içinde ateş var gibi
Başını göğsüme sakla sevgilim
Güzel saçlarında dolaşsın elim
Bir gün ağlayalım bir gün gülelim
Sevişen yaramaz cocuklar gibi
Hissedince sana vurulduğumu
Anladım ne kadar yorulduğumu
Sakinleştiğimi durulduğumu
Denize dökülen bir pınar gibi
Sözün şiirlerin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir
Hüzün çiceklerin en güzelidir
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi
 

TÜKENECEĞİZ

Ne böyle senle ne de sensiz
Yazık yaşanmıyor çaresiz
Ne bir arada ne de ayrı
Olmak imkansız hiç sebepsiz
Ne hayallerle ümitlerle
Mutlu olmaktı dileğimiz
Suçlu ne sensin ne de benim
Şimdi sensizim sen de bensiz
Biran gelip de küllenince
Yüreklerimiz dinlenince
Başka sevgilerde teselli bulunca
İste biz o gün düşüneceğiz
Etrafımızı sarıverecek
Bir boşluk ki asla bitmeyecek
Herşey bir anda anlamsız gelecek
İşte biz o gun tükenecegiz
 

BİR BAŞKA AŞKLAR

İçimdeki umutlar bir bir yitip gidiyorken
Hayatı sırça bir köşk gibi diye tanıyordum
Dahası ne bebektin bir tanem
Her aşkla biraz büyüyordun ve bir anda
Bir başka aşklar hep alev
Tutuşup da birden yeni baştan oldun
Kendi canımda
İçimde kavga eden senler bir bir barışıyor
Ömrüme senden de önemli bir şey karışıyor
Daha dün bebektin birtanem
Kendini birşey sanıyordun ve bir anda...
 

BİN DOKUZYÜZ KIRKBEŞ

Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak
Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak
Öfke ile beslenen çocuklar yanlızdırlar
Ve ümitleri çiceklerden acıları tarihlerden
Senin gibi benim gibi onlar da hep insandılar
Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar
Senin gibi benim gibi
Onlar biraz terkedilmiş biraz küskün çocuktular
Sanki biraz önce bilmiş
Sanki yetersiz sevilmiş
Sanki utandılar kavgadan ve sustular
Öp incilenen goz yaşları kurusun inançlarında
Sene bin dokuzyüz kırkbeş onlar da hep insandılar
Ve sevgiye inandılar ve saygıya inandılar
Senin gibi benim gibi...