ภาพที่ 1. สะพานข้ามห้วยซองกาเรีย ถนนสายสังชละ-ด่านเจดีย์

สายๆ ของวันที่ 1 ม.ค. 45 วินัยพาพวกเราขึ้นรถ 4W ไปรับนักท่องเที่ยวที่โรงแรม จากนั้นก็เดินทางออกจาก อ. สังขละบุรี เพื่อไปที่ห้วยซองกาเรีย บนถนนสายสังขละบุรี-ด่านเจดีย์ แต่ก่อนที่จะตะลุยเข้าไปที่ต้นน้ำของห้วย ก็ต้องเตรียมสเบียงกันก่อน เพราะเข้าไปที่ต้นน้ำ ไม่มีร้านค้าขายของหรอกนะครับ หากไม่เตรียมไป ก็ต้องรับประทานข้าวลิงกันแน่ครับ

ในภาพที่ 1. ผมยืนเก๊กถ่ายกับป้ายบอกชื่อห้วย แบบที่ใครๆ ก็หาว่า "เชย" ถ่ายกับป้าย แต่ผมชอบครับ เพราะได้บันทึกชื่อสถานที่ไปในตัวด้วย นานๆ หลายปีผ่านไปจะได้จำได้ เพราะบางทีบรรยายกาศหลายๆ แห่งคล้ายกัน นานไปก็นึกไม่ออกว่า ไปถ่ายที่ไหนมา ว่างั้นมั๊ยครับ

ในระหว่างที่รอให้ไกด์เตรียมเสบียง วินัย ก็มานั่งรอที่หลังรถ ชักชวนให้นักท่องเที่ยวไม่นั่งเหงา หรือนั่งกอดตัวเองจนกลมเพราะอากาศหนาว ได้ออกกำลังกายด้วยการหัวเราะ จะได้อบอุ่นขึ้น อบอุ่นทั้งกาย และความรู้สึก เพราะอีกสักเดี๋ยวจะต้องลุยเข้าไปในป่า เส้นทางที่ไปสุดทุรกัรดาร แบบว่า รถไม่แกร่งจริง ไม่มีทางเข้าได้แน่นอน โดยเฉพาะรถเก๋ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เข้าไปไม่ได้แน่นอน เพราะตลอดเส้นทางที่เข้า เป็นหลุมเป็นบ่อลึก บางช่วงต้องปีนเนินดิน บางช่วงเป็นร่องน้ำเล็กๆ มีน้ำไหลผ่าน แต่ดินเป็นโคลนเละอีกต่างหาก

ส่วนผมกับเพื่อน ก็เดินสำรวจไปรอบๆ บริเวณที่จอดรถ เสียดายที่กล้องของเรา เป็นเพียงแค่กล้องธรรมดาๆ มีต้นไม้อีกหลายชนิดที่กำลังผลิดอกเบ่งบานเต็มต้น บางต้นก็ไม่ทราบชื่อ แต่อยู่ไกลเกินกว่าจะดึงภาพดอกมันมาให้ดูใกล้ๆ ได้

ภาพที่ 2. รถ 4W กับวินัย โชเฟอร์ เจ้าของรถ
และที่นั่งในรถ นักท่องเที่ยว (น่ารักทั้ง 4 คน)

ภาพที่ 3. ลำน้ำห้วยซองกาเรีย ถ่ายจากบนสะพาน ที่นักท่องเที่ยวจะล่องแพผ่านไป

สำหรับสภาพธรรมชาติที่ห้วยซองกาเรียนี้ ผืนป่าเป็นพื้นที่ติดต่อกับทุ่งใหญ่นเรศวร น้ำในลำธารหน้านี้ เย็นเฉียบและใสยังกะน้ำปะปา สามารถมองลงไปเห้นก้อนหินในน้ำได้ชัดแจ๋ว อยากเห็นแม่น้ำลำคลองใน กทม. สะอาด ใส เย็น และปลูกต้นไม้ให้แน่นๆ เหมือนกับที่นี่ป่านี้เลยนะครับ แต่ก็คงหมดหวัง!!!!

ด้วยความสมบูรณ์ของสภาพป่า เราจึงขอเลี่ยงที่จะลงแพล่องแก่งกะเขาด้วย เพราะอยากสำรวจเฟินป่าที่นี่ดีกว่า สำหรับแพของนักท่องเที่ยว จะล่องไปใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง วินัยจะไปรอรับนักท่องเที่ยวที่ปลายน้ำ ทำให้เราได้มีเวลาที่จะเดินสำรวจต้นไม้และเฟินป่าในช่วงนี้ โดยมีวินัยเป็นไกด์พานำเข้าไปในป่า เฟินที่เราพบที่นี่ มีเฟินแปลกที่ไม่เคยเห็นมาก่อนหลายชนิด หลายชนิดก็ยังไม่ทราบชื่อ ซึ่งจะขอยกไปเล่าในหน้าถัดไป [สำรวจเฟินป่า]

ลำน้ำซองกาเรียช่วงนี้ เริ่มลดลงเพราะหมดฝนมาหลายเดือน ความลึกตลอดลำน้ำ ประมาณแค่เอว ทำให้การล่องแพไม่อันตรายมากนัก บางช่วงน้ำไหลเอื่อยๆ บางช่วงมีเกาะแก่งบ้าง พอมีสีสันให้ได้ตื่นเต้นสำหรับนักท่องเที่ยวที่มาล่องแพกัน

ภาพที่ 4 .ช่วงหนึ่งในหลายๆ ช่วง ที่น้ำไหลเชี่ยว ที่นักล่องแพจะได้ตื่นเต้นกัน

เมื่อถึงเวลานัดหมาย เรือหางยาวจะมารอรับนักท่องเที่ยวในช่วงนี้ เพื่อพาไปส่งขึ้นฝั่งที่สังขละ คนเรือบอกว่า ราวเดือน ก.พ. - เม.ย. น้ำจะน้อยจนเกือบแห้ง เรือหรือแพจะผ่านไปไม่ได้ ล่องแพในช่วงนั้นก็ต้องงดโปรแกรมกันไปด้วย


ภาพที่ 6 ช่วงต่อไป แพนักท่องเที่ยวจะเปลี่ยนมาเป็นนั่งเรือหางยาง เพื่อกลับไปขึ้นนฝั่งที่ สามประสบ ในตัวสังขละบุรี