Een fabel is een kort verhaal of dichtwerk en behoort tot het didactisch genre. Een belangrijk kenmerk van de fabel is de moraal (levensles). De hoofdpersonen in fabels zijn hoofdzakelijk dieren. De dichter geeft deze dieren bepaalde menselijke eigenschappen, maar behoudt toch ook de typeringen van dieren, zodat de fabel komisch en tegelijkertijd didactisch is. De personages in een fabel zijn eigenlijk altijd stereotypen. Elk dier heeft steeds standaard eigenschappen waarvan er veel bij iedereen ook bekend zijn, zoals bijvoorbeeld: de sluwe vos, de bange/snelle haas, de slome schildpad, de domme ezel, de wijze uil, enz...
Vaak komen waarden zoals eerlijkheid en rechtvaardigheid voor in fabels, als ook maatschappelijke thema’s zoals conflicten tussen eenvoudige figuren en hogere machten. Verder zijn er meestal confrontaties tussen sterk en zwak, waarbij de sterke zijn machtspositie misbruikt of de zwakke slachtoffer wordt van zijn eigen domheid.
Een fabel heeft steeds een promythion (voorwoord) en een epimythion (nawoord). Deze inleidende en afsluitende regels geven de strekking van de fabel aan.
