Pindakaas

Ik ben het zat. Ik heb er genoeg van dat er nog steeds mensen zijn die een boterham met pindakaas durven te eten. En zich vervolgens afvragen waarom niemand hen aankijkt als ze praten. En als je die mensen erop wijst dat ze een boterham met pindakaas hebben gegeten dan denken ze dat er ergens in hun mondhoek nog een kloddertje pindasmurrie is achtergebleven. Net alsof dat het ergste zou zijn wat je kan overkomen???
Wat dacht je van je adem? Drie dagen na het nuttigen van de oud-Hollandse pietamientjes delicatesse kan ik het nog ruiken. En zoenen met een pindakaaseter is nog erger dan het uitlikken van een asbak.
Natuurlijk excuseren pindakaaseters zich als je ze wijst op hun adem, maar daar ruikt het niet lekkerder door. En zelf zitten ze in zo’n Calvé-nistische dwangbuis dat ze bij een volgende ontmoeting dezelfde geur voortbrengen. Mondwater, tandpasta, kauwgom niets is tegen pindakaas bestand. Ik betaal pindakaaseters daarom met gelijke munt terug en eet iedere dag een eetlepel knoflook.
Want de walm van pindakaas. Ik heb er genoeg van…    geroken.

Sorry ik vind het gewoon NIET lekker, ruiken.

Let op! Deze tekst zou wel eens niet zo leuk kunnen zijn. Maar dat komt omdat dit een radiocolumn is. Je moet deze tekst hardop voorlezen. Probeer maar eens uit op je vriend, vriendin of je ouders. Zeker weten succes verzekert!