| Verrassende overwinning op nummer twee in de poule Twee punten door flinke dosis geluk ZAANSTAD, zaterdag 6 januari 2001 - KTV 1 lijkt dit jaar qua resultaten de meest onvoorspelbare ploeg te worden van de promotieklasse. Terwijl werd verloren van het derde team van Lange Rochade in de openingswedstrijd, waren we het enige team dat van Pat Mat wist te winnen. In de vijfde ronde kwam daar een overwinning bij op ZSC 2, het team dat tot dan toe in een strijd om de koppositie verwikkeld was met ASG. De jongens uit Alkmaar mogen ons wel een stevig bosje bloemen sturen... Nadat we een keer of vier de verkeerde straat waren ingereden in de pittoresque buitenwijken van Zaandam, kwamen we aan in de inmiddels "keurig" blauwgestookte ruimtes van het wijkgebouw (uitgezonderd de speelzaal uiteraard), waar de wedstrijd tegen het tweede team van ZSC op het programma stond. Net als wij een jaartje eerder, waren zij ook hardhandig uit de 3e klasse van de KNSB gezet. Aan de overkant van de speelzaal zat het eerste van ZSC (met in de gelederen Peter Holscher, vorig jaar nog bij KTV 1 spelend), terwijl Oegstgeest (met Nikolic, Nikolic, Piket) bij HWP Zaandam op bezoek kwam. Analoog aan de buitengewoon trage barmoppen (volgende keer toch ook maar een dag van tevoren bestellen?) kwamen ook wij niet echt snel uit de startblokken. Rond de klok van half drie dacht Arie aan een uitslag van ongeveer 6-2, en hoewel ik denk dat dat wel iets overdreven was, zat het er toch zeker niet ver naast. Cees stond redelijk beroerd, Erik stond behoorlijk beroerd en Arie stond zo mogelijk nog beroerder. Terwijl Vasco en ik niet onaardig stonden leken Martijn, Tom en Adri nog de beste vooruitzichten te hebben. Onder het genot van een afgaande mobiele telefoon en klokken die vrolijk werden ingedrukt terwijl je even drinken aan het halen was voor je tegenstander en al onze KTV pennen besloten we de mouwen maar eens op te stropen omdat de degradatiezone bij een nederlaag toch wel erg dicht in de buurt zou komen. Het leek weinig te baten, en Cees en Arie waren alleen nog aan het doorspelen omdat een vroege 2-0 achterstand een stevige tik zou betekenen, toen Erik opeens de hand van zijn tegenstander kreeg gereikt. Erik had vrijwel de hele partij een zeer fragiele stelling gehad, waarbij zijn toren en paard keurig vast stonden op a1 en b1. Niets wees erop dat daar ooit verandering in zou komen, tot zijn tegenstander materiaal in de aanbieding deed. Erik had net met de dame een onschuldig pionnetje op b4 terug geslagen, waarna de zwartspeler h7-h6 speelde, daarmee de loper op g5 onder vuur nemend. Even over het hoofd gezien was dat er op e1 een stevig houtje (toren) in stond. Na een aantal briljante loperzetten in overweging te hebben genomen, viel Erik's oog op de weerloze toren, die gelukkig in de doos verdween; de tegenstander geheel overbluft gaf het op, waardoor we plotseling 0-1 voor stonden i.p.v. een gevoelsmatige 3-0 achter. Toch lekker! Zeker omdat vlak erna Tom zijn partij wist te winnen, en Adri in wederzijdse tijdnood een prachtige dubbele dreiging met de dame op het bord kreeg, gevolgd door mat op d8. Naast mij riep Vasco in mindere stelling opeens 'vlag', en alweer een punt binnen. Met een vragend gezicht keek hij me aan en was benieuwd hoeveel het was. 4-0 Vasco! (voor ons ja!). Nog steeds speelden Cees en Arie; Cees in een zeer slecht toreneindspel, Arie in een nog slechter eindspel met 4 lopers (voor beide speler 2 welteverstaan), alleen 2 pionnen minder. In het middenspel kreeg hij een zeer lastige zwakte, wat uiteindelijk een pion kostten. Om tegenspel te krijgen offerde hij vervolgens een tweede pion, maar nadat zijn tegenstander alle troepen terugtrok, bleef er bar weinig over. Gezien dit en de stand, besloten Martijn (in iets betere stelling) en ik (pion voor, lopers van ongelijke kleur, voor beide spelers erg lastige positie) remise aan te bieden. Bij Martijn werd dit meteen in dank aanvaard, waarmee de 4.5 punt binnen was. Daarop aanvaardde ook mijn tegenstander de puntendeling, en konden Cees en Arie de strijd staken. Om 6 uur al klaar met een ruime overwinning op zak, een leuke manier om het 71e jaar van de vereniging in te gaan! Een beetje geluk, maar dat mag ook wel na de wedsrijden tegen met name Lange Rochade en de Uil. Overigens won Peter Holscher in een erg knappe partij op bord 6 tegen Warner de Weerd, erg netjes. Na deze ronde zijn we iets verder van 0-0-0 3 en Aalsmeer weg gelopen, maar bevinden we ons nog steeds in weinig benijdenswaardige positie, op de zevende plaats. Pat Mat en de Uil, op de zesde en achtste plaats, spelen beide nog tegen zowel 0-0-0 3 als Aalsmeer. Met andere woorden, volgende maand weer stevig aan de bak tegen Aartswoud. We spelen thuis, dus supporters zijn welkom in de nieuwe Witte Duif. 1. E. Bark [2154] - Cees v/d Zee [1988] 1 - 0 2. E. Janssen [2087] - Arie Karreman [2046] 1 - 0 3. C. Roet [2070] - Adri Haakman [1912] 0 - 1 4. R. v/d Meer [1920] - Tom Balla [1875] 0 - 1 5. Y. Eijk [1940] - Erik Dekker [1698] 0 - 1 6. H.J. Middelhoven [1774] - Martijn Dahlhaus [1764] 1/2 - 1/2 7. M. Oudejans [1856] - Vasco Metten [1841] 0 - 1 8. H. v/d Eng [1692] - Martijn Miedema [1721] 1/2 - 1/2 |
 |
| KTV 1 |
| Klein katertje na gelijkspel tegen Aartswoud 1 Winst weggeglipt in late uren van lange wedstrijd ENKHUIZEN, zaterdag 3 februari 2001 - Een volledig onder- en ingesneeuwde nieuwe Witte Duif vormde het rustieke decor voor de thuiswedstrijd tegen Aartswoud. Net als vorig jaar gingen we er -enthousiast als we zijn- vanuit dat we zouden winnen. Het weinig benijdenswaardige toeval zorgde ervoor dat Marc Helder in Enhuizen moest tafeltennissen en daaraan voorafgaand aan onze wedstrijd mee zou kunnen doen. In tegenstelling tot vorig jaar hadden we dit keer lange tijd een goed uitzicht op een overwinning, maar uiteindelijk wisten we niet wie er nu het meest blij moest zijn met de 4-4 die op het bord verscheen. Ervan uitgaande dat in de laatste ronde het nog puntloze Aalsmeer zal moeten worden overrompeld, lijken we ook uit de zeer zware wedstrijden tegen HWP en Bloemendaal nog wel een punt nodig te hebben.. Voorafgaand aan de wedstrijd stond het team van Aartswoud een punt op ons voor, terwijl nog wel het team van Aalsmeer voor ons op het programma stond. Daar stond tegenover dat wij ook nog partijen tegen HWP en Bloemendaal voor de boeg hadden, een weinig begerenswaardig vooruitzicht. Pat Mat en de Uil, de teams die samen met Aartswoud en ons mogen gaan strijden om de fel begeerde degradatieplek (naast de al praktisch zekere degradanten Aalsmeer en 0-0-0 3) hebben ook nog de nodige wedstrijden tegen zwakkere broeders op het programma staan, dus eigenlijk moest er door ons gewonnen worden om wat lucht te krijgen. En dat zonder Cees van der Zee, die thuis ziek bij de telefoon zat te wachten op goed nieuws uit Enkhuizen. Toch zag de situatie er al vrij snel hoopvol uit. Op bord 4 speelde Marco als invaller een weergaloze partij tegen voormalig Westfries kampioen Jan Stapel. Hij wist zijn witvoordeel knap uit te buiten. Al snel stond er een loper op g5, een dame op h4, een toren enthousiast op c3 (met een lege derde rij) en verder de hele koningsvleugel in de aanvangsstelling! E.e.a. leverde Marco de zwarte h6 pion op, met heerlijk spel. Vraag Marco er maar na; volgens mij speelt hij de plezier nog graag een keertje door op de vrijdagavond. Ondertussen overrompelde Martijn op bord 8 zijn tegenstander Rob Bijpost (ook niet de minste). Hoewel hij zelf vond dat hij niet echt bijzonder stond, dachten kenners er anders over ;-) Heerlijk actieve lichte stukken op de damevleugel, met de zwarte koning vastgenageld op e7, en pionnen die stevig doorgeschoven werden deden het werk. Al voor de eerste tijdscontrole werden de vele penningen en aftrekschaakjes het verbrokkelde zwarte leger te veel, en stonden we met 2-0 voor. De andere partijen zagen er ook zeker niet gek uit. Erik wist zijn iets mindere pionnenstructuur te compenseren met activatie van z'n torens in de laatste fase van het middenspel. Even daarvoor leek zijn geisoleerde en achtergebleven d-pion hoofdbrekens op te leveren, maar gelukkig kon Yvo er geen grip op krijgen. Erik kon via de c-lijn met de torens op de tweede rij binnenkomen, wat uiteindelijk een pion opleverde. Nadat een toren geruild was en de overgebleven witte toren actief werd, besloot Erik dat het tijd werd remise aan te bieden. Op zich gezien de stand redelijk begrijpelijk, maar van de overgebleven partijen was volgens Rob (en mijzelf) Erik toch zeker een met de meeste kansen, hoewel er misschien niet zo heel veel rek zat in de stelling. Stand 2,5-0,5. Zelf was ik met wit vrij behoorlijk uit de Nimzo-Indier gekomen (opstelling met f3, maar ik kwam niet aan e4 toe). Ik kreeg ook wel wat initiatief, maar had geen echte aanknopingspunten. Toen ik rond zet 25 ging afwikkelen naar een (dacht ik) mooi eindspel vergat ik aan een stuk door te ruilen. Een op het oog sterke tussenzet is denk ik het punt geweest waar er voor mij meer in had gezeten dan de remisestelling die even later op het bord kwam. Gezien de stand niet zo erg, vandaar dat mijn aanbod ook werd afgeslagen. Toen ik op de 50e zet nogmaals remise aanbood, maakte Henk op bord 3 een blunder, waarna mijn aanbod werd geaccepteerd. Op dat moment had ook Vasco zijn stelling om zeep geholpen. Na een fout in de overgang van de opening in het middenspel (pionnetje eraf) wist hij (volgens mij en met mij anderen) via een vreselijke zwijn-actie de stand gelijk te trekken, hoewel z'n koning wel een beetje op de tocht kwam te staan. Het was een lastige stand, en Vasco had na zijn 40e zet nog welgeteld 3 seconden over (deed ik het toch netjes met 8 seconden). Echter, in het late middenspel ging er iets vreselijk mis, en deze partij ging dan ook erg teleurstellend verloren. Woutertje Laan (mister gelpot) kan toch al iets beter schaken dan bij de jeugd...). Adri had inmiddels al een remiseaanbod gehad van Marc Helder. Adri stond een pion voor, maar nadat Marc met dubbele torens op de tweede rij binnenkwam, leek dat voordeel weinig meer om het lijf te hebben. Arie stond er lastig voor; dames nog op het bord, paard tegen loper, beide een rijtje pionnen. Arie wist echter knap de zwarte stelling te verdedigen en vond steeds goede (dame)zetten. Nadat Adri het remiseaanbod aannam en Henk het moest opgeven, besloot Wout Waagmeester voor de zetherhaling te gaan. Arie had dit nog uit de weg kunnen gaan, maar omdat dat er weinig hoopvol uitzag, besloten we om 7 uur dat de volgende twee wedstrijden de mouwen opgestroopt zullen moeten worden tegen het nog ongeslagen Bloemendaal, en HWP (dat alleen van Bloemendaal verloor). Eindstand 4-4 in onze tweede thuiswedstrijd in de nieuwe Witte Duif. 1. Arie Karreman [2046] - W. Waagmeester [1981] 1/2 - 1/2 2. Adri Haakman [1912] - M. Helder [2056] 1/2 - 1/2 3. Henk Keesman [1777] - S. de Jonge [1897] 0 - 1 4. Marco Groot [1726] - J. Stapel [1917] 1 - 0 5. Erik Dekker [1698] - Y. Veenis [1852] 1/2 - 1/2 6. Martijn Dahlhaus [1764] - J. Bakker [1692] 1/2 - 1/2 7. Vasco Metten [1841] - W. Laan [1575] 0 - 1 8. Martijn Miedema [1721] - R. Bijpost [1866] 1 - 0 |
| Gelijkspel KTV 1 tegen HWP 1 in mooie speelzaal in Haarlem puntje gesprokkeld tegen degradatie, kampioenskansen verkeken HAARLEM, zaterdag 17 maart 2001 - Na de zevende speelronde in de Promotieklasse van de NHSB kan KTV 1 geen kampioen meer worden. Helaas... Terwijl zowel ASG als Bloemendaal wist te winnen, bleven wij steken op een 4-4 tegen HWP. Goed, terug op aarde; waar we twee rondes terug een van de sterke teams in de poule, ZSC/Saende 2 wisten te overmeesteren, hielden we dit keer een andere kampioenskandidaat op een gelijkspel. Daarmee blijft KTV in 2001 ongeslagen, en zeker niet tegen de minste tegenstanders. Belangrijker misschien nog was dat we in de strijd tegen degradatie weer een matchpuntje wisten te sprokkelen. Het is te hopen dat ZSC en de Uil tegen Aartswoud nog even hun mouwen opstropen, Pat Mat misschien nog iets laat liggen tegen de twee zwakke broeders in de groep, en wij, naast een vereiste 2 punten tegen het nog puntloze Aalsmeer, tegen Bloemendaal weer voor een verrassinkje kunnen zorgen. De speelzaal in Haarlem was er een die wat mij betreft uit een fotoboek van een Russich toernooi kunnen komen, uit de eerste helft van de vorige eeuw. Iedereen een houten tafel, met groen stof bekleed, vier stoelen om de tafel, die de kwalificatie fauteuil misschien net niet aankunnen, maar wel prettig zitten. Het enige dat afbreuk deed aan het geheel was dat er in een ander deel van de zaal gerookt werd. Maar terzake nu. Het was duidelijk wat ons te doen stond; volledig er tegenaan en hopen dat wanneer de rook zou zijn opgetrokken we met een, of misschien zelfs twee punten naar huis zouden gaan. Voor HWP was het doel van de missie zo mogelijk nog ondubbelzinniger. Er moest worden gewonnen om in de race te blijven voor het kampioenschap, en het liefst met grote cijfers. In een memo van de teamleider aan het team werd er al op gewezen dat KTV 'een zwakke broeder' was, maar dat 'wanneer zij een goede dag hadden en wij [HWP] een slechte, ze zomaar punten zouden kunnen afpakken'. Tsja, dat is me toch wat. Gelukkig beschikte men ook over een lijst met de acht hoogste ratinghouders van schaakvereniging KTV, waarop o.a. de namen van Peter Holscher, Tom Balla, Ekrim Macanovic en Peter Stam prijkten. Helaas hielden ze niet van half werk, dus na een blik op onze website werd hen duidelijk wat onze samenstelling zou zijn. Onze voorbereiding bestond uit het plannen van de einduitslag in de auto op de heenweg. We waren het er snel over eens dat het een 2-6 overwinning voor KTV zou worden, met op de bovenste drie borden twee punten, en op de onderste 5 borden logischerwijs 4 punten. Hoe eenvoudig kan schaken zijn? Welaan, nadat de wedstrijdleider duidelijk maakte dat men met vragen over digitale schaakklokken -tsjonge- altijd bij hem kon komen ("De zwartspelers mogen de klok aanzetten door op start/stop te drukken") kon om kwart over een de wedstrijd beginnen. Om half acht werd de laatste klok (van Vasco) stilgezet, waarna Vasco werd bedolven onder de felicitaties, maar wat er daartussen gebeurde..... Rond vieren zag het er zonnig uit en begonnen we stiekem op ons volgende stuntje te hopen. Martijn Miedema, van wie zo langzamerhand niets minder dan een vol punt per wedstrijd wordt verwacht, stond erg goed, ik leek zelf het pionnetje dat ik had meegeplukt -tegen actief spel in- te kunnen houden, op het bord van Vasco rekende Arie ook al op een punt, en op de overige borden was -hoewel niet iedereen uit z'n dak zal zij gegaan bij het aanschouwen van zijn stelling- toch niet echt reden tot grote paniek. Als eerste waren vervolgens Martijn en Cees klaar. Cees kreeg met wit in de opening wel een ruimteoverwicht, maar kon tegen de bijna-2100-speler Lips geen winst behalen. Volgens Arie stond Cees zelfs iets minder, en was dan ook verbaasd dat het aanbod werd geaccepteerd, Cees zelf vond dat het allemaal wel meeviel. Op dat moment zag de stand in de wedstrijd er overigens goed uit, want Martijn haalde vlak een punt binnen. Hoewel hij al een pion voorstond in goede stelling (de zwarte koning stond -voorzichtig gezegd- toch wel op de tocht) sloeg zijn tegenstander een enorme bok door met de loper van h6 de toren op f8 te slaan. Na Dg5+ konden de stukken in de doos omdat mat snel zou volgen. Ondertussen wist Adri zijn tegenstander op heerlijke wijze te trucen. Adri stond een pion achter, en zijn tegenstander had bij de bar alvast verkondigd dat hij de winnende voortzetting zojuist had gevonden. Toen deze echter terugkeerde bij het bord, werd z'n hoofd knalrood en begon hij met z'n hoofd te schudden en op de klassieke manier denkbeeldige schilderijen aan de muur met bijzonder fascinatie te bewonderen. Adri speelde Tb7, een schitterend offer, waarmee hij eeuwig schaak afdwong. Niet veel later werd mijn partij remise. In een onregelmatige opening pikte ik op de zevende zet een pionnetje mee, waarvoor mijn tegenstander wel actief stukkenspel kreeg. Dit kostte mij nogal wat tijd (...). Op de dertiende zet had ik eigenlijk geen idee hoe voort te zetten. Erna speelden we allebei een 'suboptimale zet', maar daarna speelde ik negen zetten op rij die bij Fritz een glimlach tevoorschijn wisten te toveren. Niettemin kon ik de weg naar winst jammergenoeg niet vinden. Toen op de dertigste zet mijn pion eraf zou gaan, bood ik met 5min36 op de klok voor 11 zetten remise aan, wat na enig nadenken werd aanvaard. Arie kreeg enkele momenten ervoor een kadootje, wat hem een eindspel opleverde van paard + 4 pionnen tegen loper + 3 pionnen. Het punt was even de pionnen op de zwarte velden te krijgen, maar nadat Fred v/d Klashorst een onnauwkeurigheidje begin, kreeg Arie daar de gelegenheid toe. Daarna kon hij het uitspelen zoals dat aan hem meer dan toevertrouwd is (denk aan de uitwedstrijd tegen VHS van vorig jaar). Erik's positie zag er ondertussen iets minder rooskleurig uit. Waar hij eerder heel behoorlijk leek te staan -Erik had twee pionnen en een toren tegen een loper en een paard- kwam zijn toren erg ongelukkig te staan en restte hem niets dan deze toren voor een te ver opgerukte zwarte pion te geven. Daarop kon hij alleen maar zelf gaan rennen met z'n rij pionnen, maar nadat z'n tegenstander het paard offerde voor twee pionnen had Erik weinig meer over. Hoewel ik dacht dat hij misschien nog pionnetjes zou kon afruilen, lukte dat niet. Mat in twee werd nog over het hoofd gezien, maar even later ging de koning toch om. Stand 2,5-3,5 voor ons. Vasco speelde een toreneindspel met een pion minder, Henk speelde een eindspel met een dame tegen twee torens, terwijl beide spelers nog 4 pionnen hadden. Henk verzuimde een pionnetje mee te pikken en schaak te geven op de zwarte velden. In plaats daarvan kwam hij op het zeer ongelukkige veld d3 terecht, waarna hij plotseling mat wel erg op zich af zag komen. Hij kon alleen z'n dame geven voor een toren om dit te voorkomen, en besloot het voor gezien te houden. Daarmee kwam ons lot in handen te liggen van Vasco. Ik behoor denk ik tot een vrij riant gezelschap dat dit soort eindspelen voor beide kanten lastig vindt om te spelen (hoe win ik met een pion meer; hoe hou ik remise met een pion minder?). Vasco's tegenstander is een van de velen in dit gezelschap, en om half acht ging er dan ook een zucht van verlichting nadat Vasco te partij tot een goed einde had weten te brengen. Uitslag 4-4. Hoewel we tijdens de wedstrijd over een overwinning begonnen te dromen, waren we achteraf toch wel opgelucht met het punt dat we meenamen uit Haarlem, mede omdat Pat Mat en Aartswoud verloren. Tsja, en toen. Laten we het zo zeggen: ik vermoed dat men bij de v/d Valk clan in Akersloot niet ongelukkig is met het feit dat wij niet namens de Consumentenbond op pad waren voor een restaurantentest. Onze tafel (tafel 100) was niet opgenomen in het bedieningsschema. Resultaat: Bediening (tijdsduur) 2.5-10+ ["geen bestek bij de soep? ik zal het even aan iemand doorgeven". Een minuut of vijf later:"Kijk eens, het bestek"(komt met een set bestek aan die een meer dan gemiddelde gelijkenis vertoont met een stel messen en vorken). Etc, voorbeelden te over] Bediening (vriendelijkheid) 1.5-10+ [zoals te zien is een grote variatie; kan gebeuren als zo'n beetje het hele personeel is langs geweest bij je tafel] Eten (kwaliteit) 6 [what can I say?] Eten (accuracy) 2 [het verschil tussen wat we bestelden en wat we kregen voorgeschoteld was toch wel erg groot] Eten (kwantiteit) 3 [na bijbestellen een krappe 5] Hierbij moet worden opgemerkt dat de bediening in twee van de vele gevallen wel reden gaf tot grote tevredenheid aan onze tafel. Één van die gevallen betrof onze uiterst nette, snelle en vriendelijke privé-ober Cees (vandaar die 10+).. Eindresultaat, om tien uur begint men te stofzuigen terwijl wij aan het ijs en Irish coffee (en bier voor Erik) gaan, we sluiten af met een ruime 3.5. En daarna op naar de zingende metselaar??!!! 1. H.J. Lips [2075] - Cees v/d Zee [1988] 1/2 - 1/2 2. F. v/d Klashorst [2112] - Arie Karreman [2046] 0 - 1 3. H.S. Helsloot [2081] - Adri Haakman [1912] 1/2 - 1/2 4. H.J. Gabriels [1887] - Henk Keesman [1777] 1 - 0 5. J.J. Schuil [1862] - Erik Dekker [1698] 1 - 0 6. A. Mestrom [1781] - Martijn Dahlhaus [1764] 1/2 - 1/2 7. B. Stam [1840] - Vasco Metten [1841] 1/2 - 1/2 8. A. Pancras [1794] - Martijn Miedema [1721] 0 - 1 |
| KTV hard onderuit op collectieve off-day Adri Haakman vlag op modderschuit KTV 1 ENKHUIZEN, zaterdag 7 april 2001 - De zevende april bracht zo ongeveer alles waar we van tevoren niet op hadden gehoopt. We werden zelf hardhandig aan de kant gezet, niet in de laatste plaats door toedoen van onszelf, terwijl medeconcurrenten voor de 8e plaats in de poule Aartswoud en Pat Mat beide 2 punten rijker werden. Tevens ontspon zich in de derde klasse C van de KNSB het slechtst denkbare scenario; de Noordhollandse deelnemer 0-0-0 1 verloor van een van de drie mede-degradatiekandidaten, terwijl de andere twee teams die onder de rode lijn stonden beide van een subtopper wonnen. Resultaat: we hebben onze handhaving niet meer in eigen hand. Volgende maand zullen we met riante cijfers moeten winnen van Aalsmeer, en hopen dat HWP nog gelooft in het kampioenschap en ZSC/Saende verslaat. Mocht dat niet lukken, dan moeten we op een groot wonder in de KNSB hopen, wellicht tegen beter weten in. Een klein drama voltrok zich in de Witte Duif. Cees, Tom en Vasco lieten het volledig afweten, terwijl ik mijzelf in dit rijtje schaarde na een volslagen blunder in een gelijke stelling in het late middenspel. Cees had om half drie de koning al omliggen, nadat zijn koningsstelling volledig aan stukken was gespeeld, Tom volgde niet veel later, nadat hij naar eigen zeggen 'bijna had gewonnen'. Hij kreeg nog een pion aangeboden, welliswaar met compensatie voor zijn tegenstander in de vorm van het loperpaar en een ontwikkelingsvoorsprong, maar besloot het niet aan te nemen. Toen vlak erna Martijn in een zetherhaling werd getruct in nagenoeg gelijke stelling, stonden we 0,5-2,5 achter, terwijl links van me Vasco zijn ruïne met lede ogen aanschouwde en rechts Erik probeerde er nog wat van te maken met een pion minder. Vasco had zijn Siciliaan op meesterlijke wijze verkracht en bezat op d7 een weinig gelukkig paard (met verdubbelde torens op de d-lijn en een dame die op b7 binnenkwam). Arie wist een ideale opstelling te krijgen, maar het viel hem zwaar daarna een geschikt winstplan te bedenken. Ik mocht zelf proberen het ongelijk van het Boedapester gambiet van m'n tegenstander aan te tonen, op zich geen vervelende klus, alleen kregen we wel een beetje een makke partij met weinig dynamiek. Erg jammer, omdat de aanknopingspunten daardoor niet talrijker werden. Gezien het verloop van de wedstrijd moest ik toch op zoek naar muziek in de stelling, en besloot daarom een torenpaar af te ruilen waardoor ik m'n g-pion verdubbelde en hoopte iets te kunnen met de open h-lijn. Adri was ondertussen de enige die reële verwachtingen op een punt mocht hebben, aangezien hij een gezonde kwaliteit had weten binnen te halen (zie hiernaast). Dat nam niet weg dat de hoop op een matchpuntje die rond de klok van twee nog aanwezig was inmiddels al lang en breed vervlogen was. Vasco werd in z'n eigen non-vesting platgewalst en zelf dacht ik eindelijk wat leuk spel te krijgen, toen ik het sterk ogende maar ondertussen waardeloze Le4 speelde, daarmee de diagonaal pakkend. Toen ik op de volgende zet ook nog eens de minst slechte voortzetting weigerde te spelen, konden net als bij Vasco de stukken in de doos en waren de twee punten voor de toch wel verrassende kampioenskandidaten uit Bloemendaal. De mooie overwinning van Adri en de remise van Arie konden vervolgens onder het kopje 'voor de eer' geplaatst worden. Hoewel Erik daarna het langdurige toreneindspel met een pion tegen twee pionnen niet helemaal kosher behandelde, was zijn tegenstander ook geen expert op dit gebied. Rond half zeven dreeg Erik zijn pion te verliezen, maar wanneer deze geslagen zou worden, zou de zwarte toren dol worden. Precies genoeg om nog een half bordpuntje toe te voegen aan de twee die we 'al' hadden. En met deze 2,5 punt verlieten we toch wel teleurgesteld de Witte Duif. Een beetje onwezenlijk vond ik het wel, omdat ik niet vond dat onze tegenstanders nu echt zo sterk waren. Waar we in eerdere wedstrijden toch rustig kunnen stellen dat we eens 'wat hebben laten liggen' waren we hier gewoon de meervoudige verpersoonlijking van Sinterklaas. Het leek er gewoon niet eens op, en een blik op de stand leert dat dat toch wel heel zonde is. 1. Cees v/d Zee [1988] - R. v. Zwieten [1766] 0 - 1 2. Arie Karreman [2064] - R. v/d Enden [2018] 1/2 - 1/2 3. Tom Balla [1875] - P.J. Pijpers [2036] 0 - 1 4. Adri Haakman [1891] - A. Hendrikse [1857] 1 - 0 5. Erik Dekker [1698] - W. Galekop [1890] 1/2 - 1/2 6. Martijn Dahlhaus [1768] - R. Oosting [1856] 0 - 1 7. Vasco Metten [1841] - J. Min [1806] 0 - 1 8. Martijn Miedema [1745] - S. Schiermeijer [1799] 1/2 - 1/2 Bij deze wil ik nog even terugkomen op een uitspraak die ik na afloop tegenover Vasco deed. Ik zei hem dat ik mijn schoen zou opeten als mijn tegenstander een rating van boven de 1800 zou hebben. Ik wil daar op terugkomen en me beroepen op mijn ontoerekeingsvatbaarheid op dat moment. Als bewijsvoering daarvoor voer ik graag de notatie van mijn partij aan, die volgens mij weinig ruimte voor twijfel overlaat. Na deze ronde ziet de ranglijst er niet echt rooskleurig uit. We staan op de achtste plaats, een van de drie plaatsen die 'recht geeft' op degradatie naar de eerste klasse. Om alsnog zevende te eindigen moeten we winnen, en moet bovendien ZSC verliezen, of Aartswoud moet verliezen van de Uil en bovendien minstens 4,5 bordpunt minder halen dan wij, of Pat Mat moet van 0-0-0 3 verliezen. Het eerste scenario lijkt het minst onwaarschijnlijk, aangezien ZSC uit speelt tegen HWP, dat nog een theoretische kans heeft om kampioen te worden. Dan rest ons tot slot nog een zeer fragiele reddingsboei die eruit zou bestaan dat het eerste team van 0-0-0 in de laatste ronde in de derde klasse C van de KNSB ruim wint van mededegradatiekandidaat Almere, terwijl derde hond En Passant ook moet verliezen. In dat geval zou 0-0-0 zich in de KNSB kunnen handhaven, en zouden er uit onze Promotieklasse slechts 2 teams degraderen. Goed, genoeg gerekend, onze missie is simpel; met ruime cijfers winnen van Aalsmeer. Supporters zijn van harte welkom, het adres: Stommeerkwartier Stommeerweg 21a 1431 ES Aalsmeer (rechts naast de Katholieke Kerk) 0297 342599 |
| Enkhuizen, 7 april 2001 KTV 1 - Bloemendaal 2, bord 4 A. Haakman [1891] - A. Hendrikse [1875] (Schots) Diagram volgt nog 1. e4, e5 2. Pf3, Pc6 3. d4, exd4 4. Pxd4, Pf6 5. Pc3, ... Het Schots vierpaardenspel. 5. ..., d6 Gebruikelijker is Lb4 6. Le2, Le7 7. 0-0, 0-0 8. f4, Te8 9. Lf3, Ld7 10. Le3, Lf8 11. Dd2, Pxd4 12. Lxd4, c5 13. Lf2, Lc6 14. Tael, Da5, 15. e5, ... Met ruimtevoordeel 15. ..., dxe5 16. fxe5, Tad8 17. Df4, Pd5?! 17. ..., Dc7!? lijkt meer de moeite waard 18. Pxd5, Lxd5 19. Lh4!, Le6, 20. Lxd8, Txd8 21, Td1, Td4 22. Txd4, ... Dreigt al sterk Lg4! En Adri heeft het heft in handen 22. ..., cxd4 23. Lg4, ... Dreigt mat, te beginnen met 24. Lxe6 23. Dxd4 gaat uiteraard niet vanwege 23. ..., Lc5 23. ..., Dxa2 24. Lxe6, Dxe6 25. Dxd4, Dc6 26. Df4, Dd5 27. c4, De6 28. h3, h6 29. Kh2, Lc5 30. Td1, g5 31. De4, Kg7 32. Dd5, Db6 33. Tf1, Dc7 34. Kh1, Le3 35. Te1, ... 35. meteen e6 was ook sterk geweest (35. ..., Lf4 36. exf7) 35. ..., Db6?? Zwart bezwijkt al onder de druk 36. e6, Dxb2 37. e7, ... Geen 37. Txe3 vanwege 37. ..., Dc1+ 38. Kh2, Dxe3 39. Dxb7, Dxe6 40. Dxa7, Dxc4 37. ..., Df2 Dreigt mat, te beginnen met Dxe1+ 38 De5+ Met mat in 9 (jaja) 38. ..., Kg6 39. Dxe3, Dxe3 40. Txe3, g4 41. e8D, a5 42. Te6+, Kg7 43. De7, Kg8 44. Tf6, h5 45. Dxf7+, Kh8 46. Th6# 1 - 0 |
En op speciaal verzoek een foto van onze hoop in bange dagen, eerste bordspeler Cees van der Zee. Dit jaar al winnaar van: 1. Interne competitie KTV (4 rondes voor het einde) 2. Interne competitie MSC, met een score van 80% na de overwinning op H. Dielissen) 3. NHSB beker, bekerteam KTV 4. Snelschaaktoernooi KTV op vrijdag 1 juni (afgetekend!) 5. Bekercompetitie MSC 6. Concours voor bloemisten in opleiding Cees, gefeliciteerd! |
 |
| KTV 1 bereikt halve finale Noordhollandse beker Knappe overwinning op de Uil in Hillegom HILLEGOM, maandag 7 mei 2001 - Het bekerteam van KTV heeft door een knappe overwinning op de Uil de halve finale van de Noordhollandse beker bereikt. In Hillegom werd met 3-1 revanche genomen na de verloren competitiewedstrijd eerder dit seizoen. Samen met Caissa en de winnaars van de duels Magnus-MSC en HWP-Heerhugowaard kan de trots van Enkhuizen uitmaken wie de NHSB-beker dit jaar wint. Adri verloor als enige, nadat hij er na zo'n 15 zetten heel behoorlijk voor leek te staan. Cees had het geheel tegen de verwachting in vrij lastig maar onze man in vorm (intern 9 uit 9 in de laatste rondes en nu al zeker kampioen) won in tijdnood en complexe stelling met twee pionnen achter, de zwarte dame. Vasco begon de avond met een veeg uit de pan van de charmante koffiejuffrouw. Hij had zoveel trek dat hij besloot zelf in te schenken. Oei, dat had hij beter niet kunnen doen (het is niet overal zo als in de Witte Duif). In zijn partij kwam hij een pion achter maar wist toch nog te winnen. Toen ook Arie zijn partij had gewonnen, kon met blije gezichten naar Enkhuizen (en Akersloot!) worden afgereisd. Hij wist in tijdnood van zijn tegenstander een mooie stelling op te bouwen, hoewel hij zelf iets kritischer was. Al met al lijkt alles klaar voor het bordes in Enkhuizen! 1. J. Havenaar [2042] - Cees v/d Zee [1988] 0-1 2. A. Reyneveld [2039] - Arie Karreman [2064] 0-1 3. J. Vreeburg [1982] - Adri Haakman [1891] 1-0 4. F. van Randen [1896] - Vasco Metten [1841] 0-1 [met dank aan Cees] |
| Na behalen halve finales Noordhollandse beker tweede succes in een week Overwinning tegen Aalsmeer blijkt genoeg voor handhaving in promotieklasse AALSMEER, zaterdag 12 mei 2001 - In de laatste ronde in de promotieklasse van het seizoen 2000-2001 werd geen moment de suggestie gewekt dat we nogal eens last hebben van een formaliteitensyndroom. Ofwel, op papier simpel te winnen wedstrijden waarbij 4,5 punt genoeg is voor het kampioenschap/handhaving/enz. blijken meer dan lastig te zijn. Zaterdag was daar zoals gezegd geen sprake van (hooguit van wat zenuwen bij bepaalde speler(s) :-) ). Hoewel we onze handhaving niet in eigen hand hadden, bleek een duidelijke 2 1/2 - 5 1/2 overwinning in en bij Aalsmeer genoeg om ons vege lijf te redden. De heren van Aalsmeer lieten bij onze binnenkomst in het speellokaal meteen merken dat ze naast de eerste acht wedstrijden niet ook hun gevoel voor humor hadden verloren, door aan te bieden om 4-4 te spelen en lekker van de zon te gaan genieten. Uiteraard waren we het in grote lijnen met hun plan eens, alleen omdat we kleine details niet zo zagen zitten deden we een tegenvoorstel waarin het laatste deel van hun plan werd overgenomen, maar de uitslag veranderd in 0-8. Om onbegrijpelijk redenen werd dit niet aangenomen, waarna de partijen maar gestart werden. Onze eerste meevaller bestond uit het niet meespelen van de eerste bordspeler van Aalsmeer, W. Eveleens. Robert Schipperhein, normaal niet onverdienstelijk spelend op bord zes, mocht het daarom op bord een proberen, bij voorbaat een kansloze missie tegen Cees natuurlijk, maar dat wist hij toen nog niet. Niettemin hoopte ik dit keer voor een steuntje in de rug te kunnen zorgen door met zwart te winnen van Peter Buis. Echter, gewonnen stellingen winnen lijkt aan mij niet besteed te zijn dit jaar. Nog voor de tiende zet won ik een gezonde pion, maar doordat ik herhaaldelijk voortzettingen 'suboptimaal' inschatte gaf ik mijn tegenstander tegenspel. Uiteindelijk was de eindstelling nog steeds voordelig, maar in overleg met Cees besloot ik remise aan te bieden, wat op dat moment -een 2-1 voorsprong met nog eens twee gewonnen stellingen op het bord het vier-en-een-halfde punt betekende. Cees had namelijk al gewonnen en ook Martijn had vanuit een vrij treurige stelling de weg naar het punt weten te vinden. Erik liet zich vreselijk neppen door een tegenstander waarvan hij op het Lostboys toernooi ook had verloren. Vanuit een redelijk gelijke stelling bleek in een paar zetten het doek te vallen omdat er stevig materiaal verloren ging. Een streep door de rekening, want wanneer ik zou winnen en Erik niet zou verliezen zouden we Aartswoud nog bij kunnen halen op bordpunten. Maargoed, niet gertreurd, Vasco wist op slinkse wijze zijn tegenstander een toren afhandig te maken, wat genoeg was voor het simpel uitspelen. Misschien dat ik ook maar eens torens moet voorkomen, hopen dat dat wel genoeg is om te winnen. Toen ook Adri met een heerlijke slotzet (Tc3!) zijn tegenstander tot overgave wist te dwingen was de overwinning veilig gesteld en zou verlies van ZSC 2 dus voldoende zijn voor onze handhaving. Adri had een dame tegen twee lopers, maar het kostte nog wat moeite om het uit te spelen. Volgens Arie zou het erg moeilijk worden, maar zoals Erik al terecht opmerkte:"Bij Adri moet je niet naar de stelling kijken om te weten hoe het staat, maar naar zijn gezicht". Arie verloor helaas nadat twee witte verbonden vrijpionnen toch wel voor veel problemen bleken te zorgen; Henk wist zijn endspel knap in winst om te zetten. Eindstand 2,5-5,5 voor KTV, en twijfel of dit genoeg zou zijn om niet te degraderen. 1. R. Schipperhein [1721] - Cees v/d Zee [1988] 0 - 1 2. G. Appelman [1850] - Arie Karreman [2064] 1 - 0 3. J. Holla [1809] - Adri Haakman [1891] 0 - 1 4. P. Verschueren [1817] - Henk Keesman [1777] 0 - 1 5. G. Harting [1733] - Erik Dekker [1698] 1 - 0 6. P. Buis [1685] - Martijn Dahlhaus [1768] 1/2 - 1/2 7. R. Spitteler [1817] - Vasco Metten [1841] 0 - 1 8. A. Spaargaren [1789] - Martijn Miedema [1745] 0 - 1 Hierna werd op sportieve wijze koers gezet naar Hoorn voor het eten, waarbij het het eerste uur nog onduidelijk was of we er van genoten. Om kwart voor acht leek het erop dat dat inderdaad zo zou gaan was, en om half negen wisten we het zeker, want ZSC/Saende 2 bleek compleet weggevaagd te zijn door HWP; 6,5-1,5. Daarmee waren we zeker gehandhaafd, en het bleek maar goed dat HWP nog even goed was gaan zitten voor een theoretische kans op het kampioenschap, aangezien naast 0-0-0 2 ook 0-0-0 1 uit de derde klasse KNSB was gedegradeerd. Daarmee was het lot bezegeld van Aalsmeer, 0-0-0 3 en ZSC 2, die het volgend jaar in de eerste klasse NHSB mogen proberen. Al met al waren er twee teams -Aalsmeer en 0-0-0 3- die het dit jaar erg moeilijk hadden, terwijl er denk ik verder veel min of meer gelijkwaardige teams waren. Door een ongelukje (...) won het team van Lange Rokade van ons, maar verder gingen beide teams er in alle (behalve de onderlinge) wedstrijden behoorlijk vanaf. In de wetenschap dat De Eenhoorn 2 en Castricum 1 volgend jaar vanuit de eerste klasse overkomen, zal de promotieklasse er alleen nog maar sterker op worden. Daar staat tegenover dat KTV versterking gaat krijgen in de personen van vermoedelijk Vincent Duin (als hij zich weet te plaatsen!) die dit jaar ook al twee keer inviel voor Henk Keesman, en de terug gekeerde Peter Holscher. De samenstelling van het eerste zal dus vermoedelijk onduidelijk blijven tot of misschien zelfs tot na de laatste ronde in de interne competitie, die gespeeld zal worden op vrijdag 25 mei. Om dit feestje -na ook nog het bereiken van de halve finales in de Noordhollandse beker- eens uitgebreid te vieren gingen Cees, Vasco, Erik en ik daarna op zoek naar de inmiddels befaamde 'Zingende Metselaar' in Akersloot. Gelukkig hadden de steeds verder opgebouwde fantasieën over deze tent al voor een hoop plezier gezorgd, want de toch wel enigszins overspannen verwachtingen werden niet echt waargemaakt; reden voor ons om met verdubbelde snelheid en onverminderd enthousiasme op weg te gaan naar het Alkmaarse Waagplein, een goede zet. Na even opgewarmd te hebben op het terras, waarbij Steven Rooks zich in ons gezelschap mocht verheugen, constateerden we dat opwarmen binnen iets beter ging en werd 'Restaurant de Notaris' ("maar het had ook de Bascuul of een andere tent kunnen zijn") eens van binnen bekeken en bedronken. Wederom geen slechte zet. Zo zullen ook Robin Korving en Erwin Hageman hebben gedacht; je ziet de spelers van KTV 1 immers niet elke dag zomaar naast je in de kroeg of wel soms? Nadat de nodige verhalen, versnaperingen en andere niet nader te benoemen aangename activiteiten en onderwerpen uitvoerig de revue waren gepasseerd kozen we om kwart voor drie het hazenpad, waarbij Vasco als een total loss-e lege accu buitengewoon charmant de weg van de bar naar de auto wist te vinden. Helaas voor jullie heb ik beloofd verder niets te vertellen dus blijft de rest een geheimpje voor ons vieren. Een erg geslaagde afsluiting van een bijna helemaal geslaagd seizoen. Bijna geslaagd, want op zaterdag 26 mei zullen de halve finales en finale van de NHSB beker plaatsvinden in het speellokaal van het Hoornse Caissa. De vier teams die deze ronde hebben bereikt zijn het ontvangende Caissa Hoorn, KTV, HWP Haarlem en MSC uit den Helder. De halve finales zijn volgens planning om 10.00 uur, de finale om 14.00uur, de loting is op de dag zelf. Ter afsluiting nog maar even de prestaties van het competitiejaar op een rijtje: Eindstand Promotieklasse NHSB 2000-2001 1. ASG 15 45 2. HWP 14 45 1/2 3. Bloemendaal 2 13 42 4. De Uil 12 40 5. Pat Mat 9 38 6. Aartswoud 8 37 7. KTV 8 35 8. ZSC/Saende 2 7 35 1/2 9. Lange Rokade 3 4 24 1/2 10.SCA Aalsmeer 0 17 Gedegradeerd uit de derde klasse KNSB: Lange Rokade 1 en Lange Rokade 2 Gepromoveerd uit de eerste klasse NHSB: De Eenhoorn 2 en Castricum 1 Gepromoveerd naar de derde klasse KNSB: ASG 1 Gedegradeerd naar de eerste klasse NHSB: SCA Aalsmeer, Lange Rokade 3 en ZSC/Saende 2 Speler Bordgemiddelde Score % GT TPR Cees v/d Zee 1,50 3 - 8 37,5 1950 1861 Arie Karreman 2,33 3,5 - 9 38,9 1979 1900 Adri Haakman 3,44 6,5 - 9 72,2 1940 2105 Tom Balla 3,50 1 - 2 50,0 1978 1978 Henk Keesman 3,75 1,5 - 4 37,5 1839 1750 Marco Groot 4,00 1 - 1 100,0 1917 ---- Erik Dekker 4,44 3 - 9 33,3 1859 1739 Vincent Duin 5,00 1 - 2 50,0 1872 1872 Martijn Dahlhaus 5,78 4 - 9 44,4 1819 1780 Vasco Metten 6,33 4 - 9 44,4 1800 1761 Martijn Miedema 7,44 6,5 - 9 72,2 1805 1970 Roel Worms 8,00 0 - 1 0,0 1742 ---- |
| KTV winnaar Noordhollandse beker 2000-2001 Overwinning op HWP mooie afsluiting van sterk bekerseizoen HOORN, zaterdag 26 mei 2001 - Het bekerteam van KTV heeft het seizoen in stijl afgesloten met de winst in de finales voor de NHSB beker. Nadat in eerdere rondes onder andere de teams van ASG en de Uil eraan moesten geloven, werd in de finale HWP opzij gezet. Daarmee werd de beker voor het eerst meegenomen naar Enkhuizen, nadat het voorgaande jaren steeds net niet gelukt was. In de speelzaal van Caissa in Hoorn werd 's ochtends de loting verricht voor de halve finales van het bekertoernooi. Hiervoor hadden naast de twee verenigingen uit de promotieklasse, HWP uit Haarlem en KTV, twee ploegen zich geplaatst die beide dit jaar degradeerden uit de eerste klasse, Caissa en MSC. In de halve finales werden HWP en Caissa aan elkaar gekoppeld, en speelde KTV de op papier gunstige uitwedstrijd tegen MSC, waarmee meteen een voorschot werd genomen op een finale tussen de twee teams uit de hoogste Noordhollandse klasse. Deze finale, tussen HWP en KTV, kwam erook, nadat beide teams wonnen met 2,5-1,5. Nadat Tom en Adri hun partijen op de borden twee en drie hadden gewonnen en daarmee een 2-0 voorsprong was behaald, was de wedstrijd beslist, aangezien bij een 2-2 de uitslag op het vierde bord vervalt. Cees stond op dat moment in tijdnood een pion achter en besloot zijn partij op te geven om zo zijn krachten en die van zijn clubgenoten van MSC te sparen voor de slotronde. De tegenstander van Arie bleek niet in de gaten te hebben dat de wedstrijd al beslist was, waarna er nog een zit volgde tot half twee, die eindigde in remise. 1. Cees v/d Zee [1988] - R. Weber [1994] 0 - 1 2. Tom Balla jr [1875] - T. Adriaanse [1969] 1 - 0 3. Adri Haakman [1891] - R. Bolster [1989] 1 - 0 4. Arie Karreman [2064] - R. Meijer [1875] 1/2 - 1/2 HWP - Caissa 2,5 - 1,5 Loting voor de finale (jaja) leverde jammergenoeg een thuiswedstrijd op, wat betekende dat er aan de oneven borden met zwart zou moeten worden gespeeld. Om iedereen met 'de goede kleur' te laten blijven spelen werd het team omgegooid en in de omgekeerde volgorde op het wedstrijdformulier ingevuld. Waar KTV in de competitie al geljk had gespeeld tegen HWP, wat een van de oorzaken was dat de Haarlemmers uiteindelijk geen kampioen werden, werd dit keer de wedstrijd tegen KTV er de oorzaak van dat HWP ook zonder de beker naar huis ging. Dat belooft in ieder geval veel voor de onderlinge wedstrijd het komende seizoen. In finale kabbelde de witpartij van Cees redelijk rustig voort, terwijl op de andere borden al vanaf het begin de hoogste staat van paraatheid werd geeist. Arie speelde met zwart tegen Harry Lips een zeer scherpe variant van de Najdorf. Wit rokeerde lang en kreeg een pion op f6, terwijl de zwarte pionnen op g7 en e7 al verdwenen waren. De zwarte koning stond op d8 en de witte zware stukken waren actief. Wit had een stuk geofferd voor twee pionnen. Toen wit met een toren op g7 binnenkwam, werd deze door Lf8 niet geslagen, maar besloot Arie z'n b4 pion op te spelen en zondoende via Da5 de witte koning in verlegenheid te brengen. Dat lukte buitengewoon, en in het vervolg werden ineens alle zwarte stukken betrokken in het tegenspel, wat een overdaad aan materiaal opleverde, en daarmee het eerste punt. Daar stond tegenover dat Adri het niet redde tegen Fred v/d Klashorst. In de opening had hij met wit al vrij veel tijd nodig. Hoewel het leek alsof er na een zet of tien al de nodige problemen opkwamen, bleek dit mee te vallen en kreeg hij zelfs wat druk op de zwarte d-pion. Helaas bleek de dit jaar erg sterk spelende tegenstander ook in deze partij niet van plan zich om de tuin te laten leiden, en werd een verloren pion op de damevleugel Adri uiteindelijk fataal. In het eindspel gingen er nog twee pionnen af en na de tijdcontrole was de stand weer gelijk; 1-1. De partij van Tom werd daarmee min of meer beslissend; als daar een van beide spelers zou winnen, zou daarmee de wedstrijd gewonnen zijn voor die partij. Tom besloot daarop in overleg remise aan te bieden. Aangezien Cees nog steeds een vrijwel gelijke stand op het bord had -Cees had het loperpaar, bovendien had zijn tegenstander een zwak paard, maar Cees had wel een geisoleerde dubbelpion- besloot Tom's tegenstander door te spelen. Tom stond al een pion voor, maar zijn tegenstander had aardige druk op de zwarte koningsstelling opgebouwd met de torens, dame en het lichte stuk. Toen Tom met zijn paard de aanval blokkeerde, offerde wit de kwaliteit. Toen Tom deze enkele zetten later op een erg gunstige manier -met pionwinst bovendien- wist terug te geven was de partij nagenoeg gespeeld. Torenruil werd afgedwongen door het voordehandliggende, thematische, maar daarom niet minder mooie Tf8! en na via schaakjes nog een pion te hebben meegesnoept dwong Tom ook dameruil af en gaf wit terecht op. Daarmee was de beker voor het eerst voor KTV. Cees bood vervolgens remise aan, wat werd geaccepteerd. 1. Arie Karreman [2064] - H. Lips [2075] 1 - 0 2. Adri Haakman [1891] - F. v/d Klashorst [2112] 0 - 1 3. Tom Balla jr. [1875] - H. Gabriëls [1917] 1 - 0 4. Cees v/d Zee [1988] - B. Stam [1856] 1/2 - 1/2 Hoe hebben de heren van HWP de finale beleefd? (kies voor "verslaggeving van het 1e team") |