Caissa 3
Eerste klasse A SGA
Actuele Stand
1. Caissa 3          7  11     35   
3. VAS 3             7  10    33
4. Raadsheer 2     7   8     29
2. Almere 4         7   8     28 1/2
5. Euwe 4           7   7     27 1/2
6. Probleem 1      7   6     27
7. VAS 5             7   4     22 1/2
8. Grasmat 1       7   2     21 1/2  
Caissa 3
Lucie v/d Vecht   [1818]    6    - 7     
Martijn Miedema  [1857]    5    - 7     
Gerard Mulder     [1746]    4.5 - 7
Wilbert de Kruiff  [1899]    4.5 - 7
Martijn Dahlhaus  [1803]    4    - 7
Herre Trujillo        [1876]   3    - 5
Jildo Kalma          [1842]    3    - 6
Andre Bach          [1817]    2.5 - 6
Piet Ruhe             [1875]    1.5 - 3
Frans Roes          [1808]     1    - 1
Caissa 3 kampioen!!!!!!

De laatste ronde in de eerste klasse A, vier titelkandidaten zijn er over, waarvan er maar een alles in eigen hand heeft; uw eigen derde team. En ja, we hadden al lang en breed kampioen kunnen zijn, ware het niet dat we tot twee keer toe uit bij VAS een treffende imitatie van de Goedheiligman hadden neergezet.
Voorafgaand aan de clash tegen de boze slechteriken uit Flevoland putten de trouwe dienaren van onze geliefde schaakgodin Caissa zich uit in altruistische oneliners. Geen gelegenheid werd onbenut gelaten om aan te geven dat het teambelang voorop stond. Vrij naar Nieks postfatalistische verliezerspolonaise schreeuwde iedereen om het hardst dat men best wilde verliezen, zolang de rest van het team maar zou winnen. Door de zwartspelers werd daarbij tussen neus en lippen door opgemerkt dat toch eigenlijk wel op vier witte overwinningen werd gerekend. Een enkele zwarte remise was dan immers genoeg voor het kampioenschap.
Meer dan anders geldt tegen Almere dat er gewonnen moet worden, en het liefst op een zo riant mogelijke wijze. Verwoede pogingen in de afgelopen tijd om niet te verbergen dat het bij Almere vooral om het resultaat gaat en de manier waarop niet eens van ondergeschikt belang is, maar eigenlijk gewoon
not an issue, hebben geleid tot, in het licht van de sportiviteit bezien, voor Almere weinig vleiende anekdotes. Het aantal is weliswaar indrukwekkend te noemen. De inhoud echter degradeert menig verjaardagsfeestverhaal tot child's play en quatsch. Een buitenstaander zou wellicht de krachtterm 'ongelooflijk' bezigen; u en ik weten inmiddels beter. Van het omgooien van de stukken en de klok indrukken tot het ruggespraak houden met eerste teamspelers (terwijl men zelf aan zet is) gaat het via het ouderwetse 'voorzeggen' tot het bijna op de vuist gaan. Ook de protestcommissie van de SGA is zodoende bekend met de heren uit Flevoland.
Het moge duidelijk zijn dat de motivatie om tegen Almere 4 de punten in het Oranjehuis te houden in voldoende mate aanwezig was. En oja, niet geheel onbelangrijk zouden we en passant ook kampioen zijn als we zouden winnen, terwijl we bij een gelijkspel afhankelijk waren van anderen (achteraf bleek dat we dan op een half bordpuntje afstand eerste zouden zijn geweest),
Het begin was niet helemaal zoals we ons een kampioenswedstrijd hadden voorgesteld. Hoewel de Almeerse koppies er volgens Gerard onderdanig en weinig zelfverzekerd bijhingen, gaf de situatie om 22:00u weinig aanleiding om de champagne vast te ontkurken.
Gelukkig hebben we dan altijd ons vaste puntenkanon Lucie aan boord. Waar Albert Riemens de nadruk legt op de nadelige psychologische effecten van een vroege nul, moeten ook de positieve effecten van de wetenschap dat er een zeker punt aan komt denk ik niet worden uitgevlakt. Per slot van rekening is Lucie als best scorende vrouw in ons team een zekerheidje. Zo ook nu, waar K. Vlak, niet bekend met de heroische strijdwijze van onze vierde bordspeelster, van een koude kermis thuis kwam na volledig aan barrels te zijn geschoten. Bekend was dat hij e4 met e5 beantwoordt, waarop Lucie een Goring had voorbereid. Een warm mes door gesmolten boter. Geheel volgens de Rimensiaanse psychologie werd zodoende een dreun van jewelste uitgedeeld, en bracht onze topscoorster haar puntentotaal op 6-7. Niet onaardig...
Ondertussen had Gerard links en rechts wat pionnen geofferd in een soort uit de hand gelopen Konings-Indier. Hij vroeg teveel van de stelling (suicidaal is wellicht een betere benaming-, maar had optisch 'iets' van tegenspel tegen de zwarte koning. Misschien bracht dit een opwelling van
charity teweeg bij de tegenstander, die Gerard een remiseaanbod deed. Nadat Gerard even had gecheckt of hij inderdaad met ruim materiala achter een vredesvoorstel had gehad werd het opperwezen uitvoerig bedankt en de handen geschud. Dankjewel zeggen we dan.
Andre speelde de Wolga niet helemaal zoals 'ie bedoeld is, maar kreeg net als Gerard from the blue een remisevoorstel. Pionnetje ahter zoals het hoort, maar wel redelijk dynamische stelling. Aannemen en niet meer zeuren.
Tussenstand 2-1 en goede vooruitzichten, met name op de bovenste borden. En inderdaad vielen de punten daarna als rijpe appels op het dak van het Oranjehuis.
Martijn, Wilbert en Herre scoorden nagenoeg gelijk het volle punt. Martijn kwam in een welhaast Kafkaeske chaos terecht, maar wist met een beetje hulp van de overkant materiaal te winnen. Toen zijn tegenstander in de afwikkeling al in tijdnood kwam, was het pleit snel beslecht en volgde zelfs het tweede mat van de avond.
Wilbert slingerde zijn vertrouwde Bird er tegenaan, maar kon desondanks weinig voordeel uit de opening halen. Gelukkig beging zijn tegenstander een paar onnauwkeurigheden, en speelde bovendien te opportunistisch. Wilbert bleef koel, sloeg de opgezette koningsaanval af en speelde de partij daarna fluitend uit.
Herre wist in zijn partij snel tegenspel te krijgen middels zijn karakteristieke e5-f5-g6-h6 opzet. Na wat positioneel gekietel heen en weer kon hij op het juiste moment inslaan en grof materiaal winnen. Het uitspelen was daarna een kwestie van techniek.
Met de 4,5 punt in de knip besloot ik remise aan te bieden, wat direct werd aangenomen. Na een bizarre Orang-Oetang was ik iets gedrongen komen te staan. Alles bleef echter onder controle, maar de details zal ik u besparen.
Tot slot probeerde Jildo nog een halfje uit zijn ruines weg te slepen. Vooraf hadden we opgemerkt dat hij de enige speler was zonder nul dit seizoen. Helaas was het hem niet gegeven deze status tot/met de laatste ronde vast te houden. Met wit probeerde hij in het vroege middenspel meer initiatief te krijgen dan de stelling aankon. Zijn tegenstander had enkele simpele maar doeltreffende zetten, die uiteindelijk een kwal opleverden. Jildo probeerde het nog lang, maar toen de stand op 5,5-1,5 was gekomen, kon hij met een gerust hart opgeven en ging het weldra naar Quibus om kampioenschap en promotie te vieren, in gezelschap van een rijke schare Caissa-genoten.

Caissa 3           [1832] - Almere 4         [1762]     5 1/2 - 2 1/2
1. Martijn Miedema     - A. van Rooijen    [1782]       1  -  0
2. Wilbert                   - J. Alberts           [1814]       1  -  0
3. Herre                      - P. Kooijman       [1794]       1  -  0
4. Lucie                      - K. Vlak              [1746]       1  -  0
5. Andre                     - R. Cramer          [1782]     1/2 - 1/2
6. Gerard                    - H. Dielhoof        [1744]      1/2 - 1/2
7. Martijn Dahlhaus      - T. Sprong          [1727]      1/2 - 1/2
8. Jildo                        - D. Overweg       [1703]       0  -  1


------------

Het moet allemaal niet veel gekker worden. Drie punten hebben we tot nu toe laten liggen. Alle drie onnodig, en ook alle drie in de speelkantine van VAS. Waar we aan de uitersten wat punten bijeen wisten te sprokkelen, kwam het middenrif minder ongeschonden uit de strijd, en bleef zelfs puntloos.


VAS 3                   [1869]  - Caissa 3  [1832]  4 1/2  -  3 1/2

1. J. van Steenis     [2007]   - Wilbert                  1/2 - 1/2
2. M. Jonkman       [1933]   - Martijn Miedema      0  -  1
3. A. Soest             [1810]   - Lucie                      0  -  1
4. N. van Dam        [1957]   - Herre                      1  -  0
5. F. van Netten      [1813]    - Andre                    1  -  0
6. R. van Dongen    [1891]    - Gerard                   1  -  0
7. M. Masmeijer      [1899]    - Martijn Dahlhaus   1/2 - 1/2
8. J. Pex                 [1643]    - Piet                     1/2 - 1/2




Probleem geen probleem
Caissa 3 - Probleem 1   6,5 - 1,5

Caissa 3           [1839]- Probleem 1         [1844]  6 1/2  -  1 1/2
1. Wilbert                  - F. v/d Pavoordt   [1896]       1  -  0
2. Martijn Miedema     - J. Schuur           [2007]       1  -  0
3. Lucie                     - P. Scheermeijer   [1912]       0  -  1
4. Piet                        - R. Scheermeijer  [1892]       1  -  0
5. Herre                      - H. Schut            [1766]       1  -  0
6. Gerard                    - P. Manuel          [1712]       1  -  0
7. Martijn Dahlhaus      - M. Kuypers       [1800]     1/2 - 1/2
8. Jildo                        - C. Loef             [1679]      1  -   0

Wedstrijdverslag volgt nog...

Schaken met Sinterklaas
(Naar Tom Spits)
Sinterklaas zou zich met paard en al van 't dak af storten als hij had gezien wat er in dit potje allemaal op het bord kwam. Schandalig is nog de meest milde en eufemistische kwalificatie van de filantropische frivoliteiten waaraan menig speler zich meende te kunnen bezondigen.
Met een ratingoverschot op elk bord -gemiddeld 100 punten- moet er toch wel een potje te breken zijn, verwacht je als je alleen op papier de teams beziet. Helaas was Caissa 3 denk ik simpelweg te laconiek tegen het laag-geklasseerde VAS 5. Jildo won een stuk, maar dit bleek door onnauwkeurigheden niet genoeg om te winnen. Andre maakte het zo mogelijk nog bonter. In een goed eindspel (4 pionnen + toren en 30 minuten op de klok tegen 3 pionnen + toren en 5 minuten op de klok) speelde hij een aantal rare zetten, waar hij eenvoudig naar remise, of zeer wel mogelijk winst had kunnen afronden. In plaats daarvan gaf hij material weg bij de vleet en eindigde de partij toen hij mat werd gezet.
Het had nog veel erger kunnen aflopen als Gerard zijn tegenstander in wederzijdse vliegende tijdnood niet op ranzige wijze gevlagd had. Na de partij van Andre stonden we 4-3 achter. Gerard stond een pion voor, en had een minuut of tien, tegen +/- 8 minuten. Toen het echt spannend begon te worden, gaf Gerard zomaar zijn toren kado in het eindspel. Op onbegrijpelijke wijze ging zijn tegenstander echter uiteindelijk door zijn tijd en mag dit met recht 'Zwijnen' worden genoemd. Hoewel er veel meer in had gezeten, moet de conclusie bijna zijn dat we nog goed zijn weg gekomen. Wat rest is een katertje, en de wetenschap dat we vanaf nu alleen nog sterke tegenstanders krijgen.
Verder kunnen we volstaan met de opmerkingen dat
- Martijn verrassend verloor van clubgenoot Paul de Jager
- Piet Ruhe hoogstpersoonlijk Sinterklaas' afgezant op het Roeterseiland was
- Lucie de vlag is op ons rubberbootje, dat nog steeds vooraan ligt in de race om het kampioenschap van de eerste klasse A.

VAS 5                   [1730]  - Caissa 3              [1832]    4  -  4

1. J. Stegeman        [1686]  - Wilbert de Kruiff [1899]    0  -  1
2. P. de Jager         [1732]   - Martijn Miedema [1857]    1  -  0
3. J. van Dongen     [1810]   - Lucie v/d Vecht  [1818]   0  -  1
4. M. v/d Veen        [1787]   - Andre Bach        [1817]   1  -  0
5. T. Hagen             [1688]   - Piet Ruhe           [1875]   1  -  0
6. T. Heilbron          [1742]   - Gerard Mulder    [1746]   0  -  1
7. B. Drewes           [1675]   - Martijn Dahlhaus [1803] 1/2 - 1/2
8. H. de Casparis     [1716]    - Jildo Kalma        [1842] 1/2 - 1/2


Caissa 3 - Euwe 4  5-3
Bizarre partijen, blunders hier en offers daar, reputaties gemaakt en gebroken, een uitslag die -wanneer je rond de klok van 10 binnen kwam lopen- ook anders had kunnen zijn. Om het maar eufemistisch te stellen.
Lucie: als een mes door de boter. Drie uit drie, en er is niks op af te dingen. Na een fraaie dame-combi een pion binnen gehaald, daarna dameruil afdwingen en het eindspel (lopers van gelijke kleur) was een formaliteit. Zorgde daarmee voor de derde team-overwinning in evenveel rondjes.
Even ervoor de vier punten bereikt door Martijn's remise. 'Ongebruikelijk' partijverloop, open lijnen voor de koningen, penningen. Stukken blijven instaan of worden simpelweg geofferd. Uiteindeiljk met een hakbijl zetherhaling geforceerd. Wilbert krabbelt op. Remise tegen clubgenoot Donald na een goede partij. Herre gedrukt, toch eruit gekomen, en wint!? Nice recovery indeed. Gerard zwijnt met zes hoofdletters. Onnodig een pion achter gekomen, beetje actief frobelen met overgebleven zware stukken, en een truc van de bovenste plank wint een heel erg zwaar stuk.
Bij Jildo niet minder bizar. Allebei vliegen blind op de vijandelijke koning af. Ziet er soms link uit, maar Jildo offert zich een weg naar remise.
And the odd one out is deze keer yours truly. Beetje te passief gespeeld, hoewel er in het grootste deel weinig anders op zat. In tijdnood tot twee keer toe een beetje te actief gespeeld, wat uiteindelijk een vol paard kost. Ach, zolang het steeds meer dan gecompenseerd wordt, mag er best 1 nulletje vallen. Maar liever toch niet.


Caissa 3           [1832]- Euwe 4              [1829]        5  -  3
1. Wilbert                  - D. Kamphuijs      [1888]     1/2  - 1/2
2. Martijn Miedema     - P. van Sonderen  [1815]     1/2 - 1/2
3. Lucie                     - C. Nota              [1858]       1  -  0
4. Andre                     - J. Vennius         [1848]      1/2 - 1/2
5. Herre                      - M. Ordodi         [1823]        1  -  0
6. Gerard                    - B. Oude Brunink [1857]       1  -  0
7. Martijn Dahlhaus      - A. Rublek          [1732]       0  -  1
8. Jildo                       - J. van Banning    [1821]      1/2 - 1/2

Na twee rondes zonder puntverlies

Ook de tweede ronde wisten we zonder
punt-technische kleerscheuren door te komen. Vijf bordpuntjes werden bijgeschreven op de rekening van Caissa 3, spelend met een TPR die bijna 90 punten boven onze rating ligt. Tegen het eerste team hvan het Grasmat hadden we per bord ruim 30 puntjes voordeel, wat uiteindelijk genoeg bleek voor een 3-5 overwinning.
Terwijl de resultaten van de eerste ronde kennelijk nog steeds niet tot de ivoren toren der SGA waren doorgedrongen, begaven we ons op de glijdende schaal van louche achterbuurten op zoek naar het speelterrein voor onze tweede (uit)wedstrijd, tegen Grasmat. De ethymologie hierachter is inmiddels redelijk bekend, maar het is toch een onaangename ervaring te moeten constateren dat elke eerdere asfalteringsexpeditie tijdens schaakervaringen
around the world in het niet vallen bij wat een speler daar wordt geacht te ondergaan. Over de WC (urine-bak zonder licht en handdoek, dank u) zullen we het maar niet hebben. Belangrijkste is dat we weer twee punten in the pocket hebben, daarbij geholpen door de niet aflatende dadendrang van o.a. Lucie, Andre, Frans, en mijzelf. Hetzelfde geldt in de overtreffende trap voor Jildo en zijn tegenstander, hoewel er uiteindelijk toch maar werd besloten dat toren en pion tegen toren en pion zonder beweging remise was. Martijn wist aan het einde van de avond op slinkse wijze nog een halfje toe te voegen aan ons totaal, waarmee we op bordpunten bovenaan staan. De volgende ronde is op dinsdag 3 december, thuis in ons Oranjehuis tegen het vierde team van Euwe.

Grasmat 1       [1793] - Caissa 3               [1824]     3  -  5

W. Moller       [1896] - Wilbert de Kruiff   [1899]     1  -  0
L. Duin          [1958]  - Martijn Miedema  [1857]     1/2 - 1/2
J. Eggers        [1802] - Lucie v/d Vecht    [1818]      0  -  1
F. v. Luyn      [1788] - Andre Bach          [1817]      0  -  1
B. v. Heerde    [1779]-  Frans Roes          [1808]      0  -  1
M. Knook       [1696] - Gerard Mulder      [1746]      1  -  0
W. Tieleman   [1727] - Martijn Dahlhaus   [1803]      0  -  1 
C. Kers          [1696] - Jildo Kalma           [1842]     1/2 - 1/2



De eerste punten zijn binnen

Tegen het net uit de promotieklasse gedegradeerde Raadsheer 2 kwamen we eigenlijk geen moment in de problemen. Herre werd met z'n dame het hele bord overgestuurd in de Boedapester en moest dit stuk geven voor twee lichte stukken. Martijn wist in een eindspel met een positioneel weinig hoopvol vooruitzicht zijn tegenstander te vlaggen. Op de overige zes borden wisten we netjes de witpartijen te winnen en de zwartpartijen remise te spelen.
Jildo was al voor tienen klaar. Na een Slavische opening, die aan de andere kant naast me door Wilbert op precies dezelfde manier werd gespeeld, kwam het evenwicht geen moment in gevaar. In het middenspel werd er tot remise besloten en was het eerste halfje voor Caissa 3 binnen. Herre was iets langer bezig, maar voor een gedeelte was dat een formaliteit. Ondanks de achterstand zag het er wel ok uit. Op de overige witte borden was de zaak behoorlijk onder controle. Gerard hanteerde een erg actief pionnencentrum. Toen hij de zwarte poging tot een koningsaanval had afgeslagen leek alles op rolletjes te lopen. In het late middenspel bezondigde hij zich nog aan een 'slip of the finger' die hem zijn gewonnen pionnetje kostte, maar door actief spel werd de partij toch een prooi voor onze bord 3 speler.
Ondertussen speelde Lucie ook ijzersterk. Ze won door een fraaie combi een pion, en bij het afwikkelen bleek een tweede pion genoeg te zijn voor de winst bij ongelijke lopers.
Ik speelde ook een lekkere partij. In een redelijk normaal damegambietje kostte de opening weinig tijd (voor de tegenstander gold dat overigens niet; toen we langzaamaan de theorie uitwaren was hij drie kwartier kwijt). Ik ging door met m'n stukken goed zetten en via wat druk en snel omspelen won ik op de damevleugel een pion, en in hogere zin de partij. Na indirect dameruil te hebben afgedwongen moest ik nog even nauwkeurig spelen, maar het eindspel was niet moeilijk af te maken. Daarmee kwam het aantal punten van ons op 4 1/2. In de tussentijd hadden Andre en Wilbert namelijk ook al remise gespeeld. Andre had een interessante partij waarbij hij met paard en toren binnen kon dringen in de witte stelling. Hoewel het er mooi uitzag kwam er uiteindelijk niet meer dan een halfje uit. Wilbert wist in het middenspel een gezonde pion te winnen. Hoewel Gerrie achteraf terecht opmerkte dat hij waarschijnlijk hooguit recht had op een kwart punt, werd de partij remise. 
Al met al een goed start van het seizoen! Maandag 4 november staat de tweede ronde alweer voor de deur; wederom een uitwedstrijd, nu tegen Grasmat 1. De lokatie is Sportpark Drieburg (TABA) aan de Fizeaustraat (nabij Amstelstation).

Raadsheer 2               [1812]  - Caissa 3               [1832]  2 1/2 - 5 1/2
Ron van Dijk              [1863]  - Herre Trujillo        [1876]      1  -  0
Theo Kroon                [1872]  - Martijn Miedema  [1857]       0  -  1
Marjolein Theunissen   [1744]  - Gerard Mulder     [1746]       0  -  1
Ton van Garderen       [1823]  - Andre Bach          [1817]     1/2 - 1/2
Jop Dekker                [1859]   - Lucie v/d Vecht    [1818]      0  -  1
Gerrie Opgenhaffen    [1786]   - Wilbert de Kruiff   [1899]    1/2 - 1/2
Tycho Sonnemans      [1823]  - Martijn Dahlhaus   [1803]      0  -  1 
Lex v/d Wal               [1729]  - Jildo Kalma           [1842]     1/2 - 1/2
Home
Schaakbegin
Lucie v/d Vecht [1818] - K. Vlak [1746]
Caissa 3 - Almere 4 (bord 4)

1. e4, e5  2. Pf3, Pc6  3. d4, exd4  4. c3, dxc3  5. Lc4, d6  6. 0-0, Pf6  7. e5, Pxe5
dxe5 lijkt beter
8. Pxe5, dxe5  9. Lxf7+, Ke7  10. Db3, Dd6  11. Pxc3, Db6  12. Pd5+
En kom maar binnen met je knecht
12. ..., , Pxd5  13. Dxd5

dreigt o.a. vervelend Lg5
13. ...,  h6  14. Te1, Dd6  15. Txe5+, Kf6
















Ook na Kd7 is het zo uit als een deur, maar dit is toch een beetje filantropisch. Ach, fortune favours the bold...
16. Df3+!, Kxe5
zwart denkt er met dameverlies af te komen. Niets is minder waar.
17. Lf4+
Een interessant alternatief was Df4 mat, maar Lucie laat de vis nog een zet spartelen.
17. ..., Kd4  18. De3 mat 1-0

In Quibus met teamleider Elwin en supporter Hugo