|
T.C.
D
A N I Ş T A Y
Sekizinci
Daire
Esas
No: 1997/4334
Karar
No: 1998/4242
Temyiz
İsteminde Bulunan: Salihli Kaymakamlığı – MANİSA
Karşı
Taraf
: Ahmet GÜNDÜZ
(Çamur
Hamamı Köyü İlkokulu Salihli/MANİSA)
İstemin
Özeti
: Öğretmen
olan davacının bir gün göreve gelmemesi nedeniyle 657 sayılı Devlet
Memurları Yasasının 125/C-b maddesi uyarınca 1/30 oranında aylıktan
kesme cezası ile cezalandırılmasına ilişkin davalı idare işleminin
iptali ve maaşından yapılan kesintinin yasal faiziyle ödenmesi
istemiyle açılan davada; davacının bir gün göreve gelmeme eylemi işlediğinin
bizzat kendi ifadesiyle sabit olduğu, ancak davacıya geçmiş hizmetleri
sırasındaki çalışmaları ve sicil durumu gözetilmeksizin doğrudan
ceza verilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu
işlemin iptaline, maaştan yapılan kesintinin yasal faiziyle birlikte
davacıya ödenmesine hükmeden Manisa İdare Mahkemesinin 21.5.1997 gün
ve 298 sayılı kararının; bir alt cezanın uygulanıp uygulanmayacağı
konusunda idarenin takdir yetkisi bulunduğu öne sürülerek 2577 sayılı
Yasanın 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın
Özeti :
Yanıt verilmemiştir.
Danıştay
Tetkik Hakimi Özdal Özeren’in Düşüncesi : İstemin reddi
gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay
Savcısı Yücel Irmak’ın Düşüncesi
: Dava: Öğretmen olarak görev yapan davacının, bir gün
göreve gelmemesi nedeniyle 657 sayılı Yasanın
125/C-b. maddesi uyarınca 1/30 oranında aylıktan kesme cezası
ile cezalandırılmasına ilişkin işlemin iptali ve bu nedenle ek ödemesinden
yapılan kesintinin iadesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
İdare
Mahkemesince; Davacının göreve gelmemek eyleminin sabit olduğu, ancak
657 sayılı yasanın 125/E maddesindeki hüküm uyarınca, sicil durumu
itibariyle bir alt ceza verilmesi durumunun değerlendirilmediği
belirtilerek işlemin iptaline ve kesilen ek ücretin iadesine karar
verilmiştir.
657
sayılı Yasanın (125/C-b) maddesinde, “özürsüz olarak bir veya iki
gün göreve gelmemek” eyleminin aylıktan kesme cezasını gerektirdiği
belirtilmiştir.
Davacının,
20.12.1994 gününde, bağlı olduğu sendikanın, memurların ekonomik ve
sosyal haklarında iyileştirme sağlamak amacıyla, ülke genelinde yapılan
etkinliğe katılmak için aldığı karar doğrultusunda göreve gelmediği
anlaşılmaktadır.
Yasa
ile göreve gelmemenin cezalandırılmasındaki amaç, memurun görevine
nedensiz ve keyfi olarak gelmemesi, hizmetin bu şekilde aksatılması
gibi durumların önlenmesidir. Ülkemizde memurların içinde bulunduğu
ekonomik ve sosyal sıkıntıların bir ölçüde kamuoyuna duyurulması
ve desteğinin sağlanması amacıyla, sendikalarının kararı doğrultusunda
etkinlik göstermelerini doğal ve hoşgörü ile karşılamak gerekir.
Davacının
durumunun bu açıdan değerlendirilmesi ve göreve gelmemesinin sebepsiz
ve özürsüz olduğunun düşünülmesi hak ve adaletle bağdaşmamaktadır.
Açıklanan
nedenlerle temyiz isteminin reddi ile, değişik gerekçeyle işlemin
iptaline karar verilmekle birlikte sonucu itibariyle yerinde olan kararın
onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK
MİLLETİ ADINA
Hüküm
veren Danıştay Sekizinci dairesince işin gereği görüşüldü:
İdare
ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile
incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının
49. maddesinin 1. fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare
Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun
olup, bozulmasını gerektiren bir neden bulunmadığından, temyiz
isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama
giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına
10.12.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.
Başkan
Üye
Üye
Üye
Üye
Ahmet
Nuri
Semih Tekin
Nurşen Güngör
Turan
Çolakoğlu
Telli
Çatal
Demirkan Falcıoğlu
(İmza-Mühür)
|
