การประกาศใช้พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ตั้งแต่วันที่ 19 สิงหาคม 2542 เป็นต้นมา ได้ก่อให้เกิดกระแสการตื่นตัวครั้งใหญ่ ของครู อาจารย์ ตลอดจนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษา เพราะจากนี้ไปการศึกษาของประเทศ ต้องมีการปรับเปลี่ยนโฉมหน้ากันใหม่ อาจกล่าวได้ว่า เป็นการปฏิวัติวัฒนธรรมการเรียนรู้ของคนไทยครั้งสำคัญ เพื่อช่วยให้เด็กไทยได้เรียนรู้อย่างมีความสุข และสามารถสร้างประเทศชาติให้เข้มแข็งได้ในอนาคต
การปรับเปลี่ยนโฉมหน้าของการจัดการศึกษาในรูปแบบใหม่ ก็คือการปฏิรูปการเรียนรู้ที่เน้นให้ผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด ซึ่งศาสตราจารย์ นายแพทย์ประเวศ วะสี ได้กล่าวไว้ว่า "หัวใจของการปฏิรูปการศึกษา คือการปฏิรูปการเรียนรู้ และหัวใจของการปฏิรูปการเรียนรู้ ก็คือ ปฏิรูปจากการยึดวิชาเป็นตัวตั้ง มาเป็นยึดมนุษย์หรือ ผู้เรียนเป็นตัวตั้ง หรือที่เรียกว่า ผู้เรียนสำคัญที่สุด"
ในการจัดการศึกษาที่ผู้เรียนสำคัญที่สุดนั้น เป็นการดำเนินการ ตามแนวทางการจัดการศึกษาในหมวดที่ 4 ของ พ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมาตรา 22 ที่ต้องยึดหลักว่า ผู้เรียนทุกคนมีความสามารถเรียนรู้ และพัฒนาตนเองได้ และถือว่า ผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด กระบวนการจัดการศึกษา ต้องส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาตามธรรมชาติ และเต็มตามศักยภาพ
เป็นที่น่ายินดีว่า ครู อาจารย์ส่วนใหญ่มีความกระตือรือร้น และตั้งใจที่จะปฏิบัติการเรียนการสอน ให้สอดคล้องกับแนวทาง ในพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ แต่เกิดความสงสัย และตั้งคำถามหลายประเด็น ที่เกี่ยวกับกระบวนการเรียนรู้ที่ผู้เรียนสำคัญที่สุด ขณะเดียวกันความเข้าใจเรื่องกระบวนการเรียนรู้ที่ผู้เรียนสำคัญที่สุด ยังมีความแตกต่างกันในวงการครูรวมทั้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษา
ดังนั้น คณะอนุกรรมการปฏิรูปการเรียนรู้ โดยมีศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี เป็นประธาน จึงได้จัดทำหนังสือ ชี่อ "การปฏิรูปการเรียนรู้ที่ผู้เรียนสำคัญที่สุด" เพื่อให้เกิดความกระจ่างชัดและความเข้าใจที่ตรงกัน
เอกสารเล่มนี้ ได้สร้างความชัดเจนในเรื่องพ.ร.บ.การศึกษาแห่งชาติ ตลอดจนแนวคิด และแนวทางของกระบวนการปฏิรูปการเรียนรู้ที่ผู้เรียนสำคัญที่สุด ที่มีตัวอย่างตลอดจนคำถาม-คำตอบ สามารถสร้างความเข้าใจให้กับ "ครู" และผู้ที่เกี่ยวข้องให้นำไปสู่การปฏิบัติได้ง่ายขึ้น
" หวังว่าครูและท่านผู้เกี่ยวข้องอื่น ๆ จะได้ใช้เป็นคู่มือประกอบการปฏิรูปการเรียนรู้ เมื่อปฏิบัติไปแล้วทุกฝ่ายจะได้เรียนรู้มากขึ้น" นี่คือคำนิยมจาก ศาสตราจารย์นายแพทย์ประเวศ วะสี นอกจากนี้ ยังประกอบไปด้วยคำนิยมของ ศาสตราจารย์สุมน อมรวิวัฒน์ ดร.รุ่ง แก้วแดง ดร.สุวัฒน์ เงินฉ่ำ ดร.กษมา วรวรรณ ณ อยุธยา และดร.อำรุง จันทวานิช ที่เป็นเครื่องยืนยันได้ว่า "หนังสือปฏิรูปการเรียนรู้ ผู้เรียนสำคัญที่สุด" จะเป็น "คู่มือ" ที่สำคัญในการร่วมกันปฏิรูปการเรียนรู้ของสังคมไทย
อ้างอิงจาก www.onec.go.th