Yalancılara ve yalan aşklara karşı tüm kapılarımı kapattım. Artık kalbime girmen, sevgimi alman zor. Artık ödemen gereken bir bedel var. Pişmanlıklarının cezasını çekmek boşuna.

Sevgi ateşinde yanmak nedir öğrende gel... Yalnızlığın içinde kavrulda gel...

Beni anlaman için bunlar şart. İstemiyorsan hiç gelme!

 


Duygular, küçük bir çocuğun temiz davranışları gibidir. Anlayabilmek, anlatabilmek, hissedebilmek değer katar insana. Sevdiğim dediğim, aşığım dediğim, ablam dediğim, abim dediğim hiçbir insan bunu anlamak iztemezdi. Anlatmak istemezdi. Dedikodular, yalanlar, iki yüzlülükler, duyguları yok eder, etti de... Neden dürüst olmanın cezası bu?

Neden insanların arkasından ağlamaktan öte bir şey yapılamıyor? Yalan dünyanın yalan insanları, herşeyiniz yalan değil mi?

Neden beni satın almak istersiniz? Maddiyatınız duyguların üzerinde mi? Oysa ki siz beni apartmanımın kapısında bırakıp giderken sizin için son göz yaşlarımı döküyordum ben. Hatta ablam dediğim insan için dahi böyle oldu...

Duygulara inanmıyorsanız, okuyacaklarınıza inanmıyorsanız, inanmak istemiyorsanız, ön yargılarınız varsa, zaman harcamayın! Gidin! Siteme girmeyin.

 

Sayfamı görmek ister misin? .:: [Evet] ::.