Our War Game
ไท (Tai) กำลังส่ง E-mail ถึง โซระ (Sora) เพื่อขอโทษด้วยกลอนที่แสนหวาน แต่ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะใช้คำลงท้ายว่า "ไท" หรือ "รัก" ดี ในที่สุดเขาก็พิมพ์คำว่า "รัก จาก ไท"

 

ขณะนั้นฮิคาริ (Hikari) เดินเข้ามาในห้อง เขาพยายามบังหน้าจอเครื่องคอมฯ ไว้ และต่อว่าฮิคาริที่เข้ามาในห้อง เธอบอกว่าเธอแค่ต้องการที่จะมาโชว์ชุดที่เธอจะใส่ไปงานเลี้ยง เมื่อไทหยิบของขวัญที่ฮิคาริจะเอาไปให้เพื่อนจากมือของเธอ ทำให้ฮิคาริมองเห็น E-mail ที่มีคำลงท้ายว่า "รัก จาก ไท"

"มันส่งตัวมันเองไม่ได้หรอกนะพี่ พี่ต้องคลิกตรงนี้"

ฮิคาริกดส่ง E-mail ให้ไท

"ตายแล้วโซระต้องได้อ่านจดหมายของฉันแน่"

เขาโวยวาย แต่ฮิคาริได้เดินจากห้องไปแล้ว

(ภาพตัดมาที่โซระซึ่งกำลังรอ E-mail ของไทอยู่)

"เขาควรเขียนถึงฉันบ้าง"

"ไม่เห็นมี E-mail ใหม่เลย"

"ไท…โง่" โซระพูดด้วยความโกรธ

 

ขณะนั้น อิซซี่ (Izzy) มาหาไทที่บ้านเพื่อบอกเกี่ยวกับ ดิจิทามาที่ปรากฎขึ้นหน้าจอคอมพิวเตอร์ คุณแม่ของไทนำเครื่องดื่มมาให้ทั้ง 2 คน อิซซี่ดึงภาพดิจิทามาซึ่งปรากฏอยู่บนจอคอมพิวเตอร์ทั่วโลกขึ้นมา และมันได้ฟักตัวต่อหน้าเขาทั้ง 2 เขาแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เจ้าดิจิมอนเหล่านี้พัฒนาตัวมันเองได้อย่างรวดเร็ว อิซซี่ได้รับ E-mail จากเพื่อนที่อยู่ในอเมริกา ที่ชื่อ วิลลี่ (Willis)

 

"มันเป็นความผิดของฉันเอง ช่วยหยุดมันที"

ขณะที่อิซซี่หาทางว่าจะทำอย่างไรดีกับดิจิมอนที่เริ่มทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้ามัน โจ (Joe) กำลังติดสอบภาคฤดูร้อน มิมี้ (Mimi) อยู่ที่ฮาวาย ฮิคาริไปงานปาร์ตี้ โซระไม่ยอมพูดกับไท ส่วน แมท (Matt) กับ ทีเค (T.K.)ไปเยี่ยมคุณยายที่ต่างจังหวัด

 

คงมีแต่ไท และอิซซี่เท่านั้นที่จะจัดการเรื่องนี้ เกนไนติดต่อกับทั้งสองโดยผ่านทางเครื่องคอมพิวเตอร์ โดยมีอากุมอน และ เพื่อนดิจิมอนตัวอื่นๆ อยู่ด้วย

เกนไนส่ง เทนโทมอน (Tentomon) และ อากุมอน (Agumon) เข้าสู่ระบบอินเตอร์เน็ต ไท และอิซซี่ ติดต่อกับดิจิมอนของตัวเองผ่านจอภาพขนาดใหญ่ที่ปรากฏใน โดเมน ที่ดิจิมอนของเขาอยู่ อากุมอน เปลี่ยนร่าง เป็น เกรย์มอน (Greymon) เทนโทมอน เปลี่ยนร่างเป็น คาบูโทริมอน (Kabutorimon) เพื่อต่อสู้ กับ อินเฟอร์มอน (Infermon)

แต่มันมีอำนาจมากเหลือเกินจน เกรย์มอน และ คาบูโทริมอนรับมือไม่ไหว จนกลับคืนร่างเดิม อินเฟอร์มอน เดินทางเข้าสู่ระบบ Website และ ระบบ โทรศัพท์ เพื่อหยุด การเชื่อมต่อ Internet

ไทพยายามติดต่อเด็กที่ถูกเลือกทุกๆ คนอีกครั้ง มีเพียง แมท และ ทีเค ที่ติดต่อกลับมาได้ เกนไนได้ส่ง พาตา มอน (Patamon) และ กาบูมอน (Gabumon) เข้าสู่ระบบอินเตอร์เน็ต ดิจิมอนทั้ง 4 เดินทางมายัง Site ที่ อินเฟอร์มอน กำลังทำลายอยู่

กาบูมอน และ อากุมอน วาร์ป เปลี่ยนร่างเป็น เมทัลการุรูมอน (Metalgarurumon)และ วอร์เกรย์มอน (Wargreymon) ขณะที่ อินเฟอร์มอน เล่นงาน เทนโทมอน และ พาตามอน จนไม่มีโอกาสตอบโต้

อินเฟอร์มอน พัฒนาตัวเองอีกครั้ง เพื่อหนี เมทัลการุรูมอน และ วอร์เกรย์มอน แต่ ไท และ อิซซี่ พลาดเหตุการณ์นี้เพราะน้ำที่คุณแม่เอามาให้ดื่มทำพิษ ไททำให้เครื่องคอมฯสับสน จนต้องทำการ บูท เครื่องใหม่ เมื่อกลับเข้าระบบอีกครั้ง เขาทั้งสองพบว่า อินเฟอร์มอน ได้พัฒนาเป็น ไดโบโรมอน (Diaboromon) และ หนีเข้าไปใน Website ของรัฐบาลสหรัฐฯ โดยมีจุดมุ่งหมายที่หัวรบนิวเคลียร์ โดยให้หัวรบหันไปที่ Colorado บ้านของวิลลี่

ไท และ อิซซี่ ได้รับ E-mail จาก ไดโบโรมอน ว่า เขามีเวลาเพียง 10 นาทีที่จะหยุดมัน E-mail จากเด็กทั่วโลก ส่งมาถึง ไท และ อิซซี่ ซึ่งทำให้ วอร์เกรย์มอน และ เมทัลการุรูมอน เคลื่อนไหวช้าลง

จนถูกร่างก็อปปี้ ของ ไดโบโรมอนโจมตีได้รับบาดเจ็บสาหัส

ไดโบโรมอน เพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ โลกตกอยู่ในภาวะวิกฤต ขณะที่หัวรบพุ่งตรงไปยังบ้านของวิลลี่ ไท และ แมทจึงตัดสินใจเข้าสู่ระบบคอมพิวเตอร์โดยผ่านทางหน้าจอคอมฯ เพื่อไปช่วยดิจิมอนของตน ทั้งคู่พยายามปลุก วอร์เกรย์มอน และ เมทัลการุรูมอนให้รุกขึ้นสู้อีกครั้ง ไทบอกกลับดิจิมอนของเขาว่าโลกฝากความหวังไว้กับพวกเรา วอร์เกรย์มอน และ เมทัลการุรูมอน บอกว่าเขาทั้งสองได้รับรู้ถึงความรู้สึกนั้น ทันใดนั้น E-mail จากเด็กทั่วโลกปกคลุมร่างของดิจิมอนทั้งสองไว้จนกลายเป็น ดิจิทามาขนาดใหญ่ และฟักตัวออกเป็น โอมินีมอน (Ominimon)
 

ช่วงเวลานั้นอิซซี่คิดว่าถ้า E-mail ทำให้ดิจิมอนของพวกเขาช้าลงได้ มันก็น่าจะทำให้ ไดโบโรมอน ช้าลงได้เช่นกัน ดังนั้น เขาจึงส่ง E-mail ทั้งหมดกลับไปที่มัน ขณะที่ ไดโบโรมอน กำลังหัวเราะกับชัยชนะที่เขาจะได้รับ "เหลืออีก 5 วินาทีเท่านั้น"

"มันไม่จบลงง่ายๆ อย่างนั้นหรอก" ไทพูด เด็กทั่วโลกจับตาดูเหตุการณ์โดยความกลัว

 
ทันใดนั้น E-mail ของอิซซี่ก็ได้ผล มันทำให้ ไดโบโรมอนช้าลงจนแทบหยุดนิ่ง โอมินีมอน ปล่อยแสงโจมตีในเสี้ยววินาที หัวรบนิวเคลียร์หยุดทำงาน ระบบ Internet และทุกสิ่งที่ถูกทำลายกลับคืนสู่สภาพปกติ
 
(ภาพตัดกลับมาที่โซระอีกครั้ง) โซระได้รับข้อความใหม่ทาง คอมพิวเตอร์ เธอเปิดอ่านพร้อมกับร้อยยิ้ม "ไท….โง่" เธอพูดออกมาอย่างมีความสุข