Το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα
Αναφοράς 1987 (EΓΣA '87)

Στη πράξη χρησιμοποιούνται συχνά ελλειψοειδή αναφοράς που προσαρμόζονται καλύτερα (σε θέση και διαστάσεις) στο τοπικό γεωειδές μιας περιοχής και χρησιμοποιούνται σαν επιφάνειες αναφοράς για τοπικές γεωδαιτικές εφαρμογές, ορίζοντας έτσι το γεωδαιτικό σύστημα αναφοράς (γεωδαιτικό datum). Kάθε κράτος επιλέγει συνήθως εκείνο το γεωδαιτικό ελλειψοειδές αναφοράς που έχει προκαθορισμένες διαστάσεις, το κέντρο του συνήθως δεν συμπίπτει με το γεώκεντρο, ενώ ο μικρός του άξονας εκλέγεται να είναι παράλληλος με το μέσο άξονα περιστροφής της Γης (με ακρίβεια < 1 ppm) και η όσο το δυνατόν καλύτερη ταύτιση του με το γεωειδές επιτυγχάνεται με τη κατάλληλη τοποθέτηση του στη φυσική επιφάνεια της περιοχής ενδιαφέροντος.

Το νέο Eλληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Aναφοράς 1987 (EΓΣA '87), είναι ένα τυπικό τέτοιο παράδειγμα τοπικού γεωδαιτικού συστήματος αναφοράς, που έχει βασικό σημείο προσαρμογής το δορυφορικό σταθμό του Διονύσου. Tο EΓΣA '87 ορίζει ένα νέο γεωδαιτικό datum για τη χώρα, το οποίο είναι καλύτερα προσαρμοσμένο στο γεωειδές του ελληνικού χώρου, με ελλειψοειδές αναφοράς το σύστημα GRS-80 (a = 6378137 m, f = 1/298.2572221, e²=0.0066943800) προσανατολισμένο παράλληλα με το (γεωκεντρικό) International Terrestrial Reference System 1989 (ITRF '89 ) και με τις συμβατικές συντεταγμένες στο κεντρικό βάθρο του Διονύσου καθορισμένες στις τιμές:

Η θέση αυτή του ελλειψοειδούς αντιστοιχεί σε μια εκκεντρότητα ως προς το ITRF '89 (και πρακτικά ως προς το Παγκόσμιο Γεωδαιτικό Σύστημα αναφοράς WGS '84), που δίνεται από τις παρακάτω τιμές (σε m):

Ετσι τα δύο συστήματα (ΕΓΣΑ '87 και ITRF '89) είναι ουσιαστικά παράλληλα και έχουν την ίδια κλίμακα με μια αβεβαιότητα της τάξης ± 2 x 10^{- 7}.

Το ΕΓΣΑ '87 υλοποιείται με τις συνταταγμένες που έχουν δοθεί σε περίπου 26.000 τριγωνομετρικά σημεία του Εθνικού τριγωνομετρικού δικτύου 1ης και 2ης τάξης, τα οποία έχουν συνορθωθεί ως ενιαίο δίκτυο στην επιφάνεια του εν λόγω ελλειψοειδούς, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται ομοιόμορφη ακρίβεια σε ολόκληρη την επιφάνεια της χώρας.

Παράλληλα, έχει ορισθεί σαν νέο προβολικό σύστημα η Eγκάρσια Mερκατορική Προβολή (UTM) με ένα κεντρικό μεσημβρινό και με τις παραμέτρους:

στην οποία είναι διαθέσιμες οι συντεταγμένες των κορυφών των τριγωνομετρικών δικτύων όλων των τάξεων. Tο νέο προβολικό σύστημα έχει καλύτερη προσαρμογή και κατά συνέπεια λιγότερες παραμορφώσεις στις ηπειρωτικές περιοχές της χώρας, γεγονός που εγγυάται την αξιόπιστη χαρτογραφική απεικόνιση της επιφανείας της ελληνικής γης και απαιτεί ελάχιστες διορθώσεις.